Notebook of TGN

၁၉၃၅ ခုႏွစ္၊ ဇန္န၀ါရီလ ၾကီးပြားေရးမဂၢဇင္းမွာ  “တင္တင္႔ ” ကေလာင္အမည္နဲ႔ ေရးသားခဲ႔တဲ႔ သိပၸံေမာင္၀ရဲ႕  ျပဇာတ္တပုဒ္ပါ။  အဲဒီေခတ္ရဲ႕ အေျခအေနကို သိျမင္ခြင္႔ရေစႏုိင္တာအျပင္  လက္ရွိ  အေျခအေနနဲ႔ ႏိႈင္းယွဥ္ၾကည္႔ရင္လည္း သေဘာက်စရာပဲျဖစ္ေနလုိ႔  က်မရဲ႕ မွတ္စုစာအုပ္ေလးထဲမွာ ထည္႔သြင္းေဖာ္ျပပါရေစ...။   ဒီမုိကေရစီ အခန္း ၁ (  ႏံုခ်ာေသာ အိမ္ကေလး တအိမ္တြင္ ပက္လက္ကုလားထုိင္ေပၚ၌ ထိုင္ကာ  ေဆးျပင္းလိပ္ တလိပ္ကို ဖြာလ်က္ေနေသာ သူမွာ အသက္ေလးဆယ္ခန္႔  ရွိေလသည္။ အ၀တ္အစား ခပ္ႏြမ္းႏြမ္းနွင္႔ တစ္ခုခုကို စဥ္းစားေနေစ။ အခ်ိန္ကား ညေန ၅ နာရီခန္႔၊ အျခား အသက္ေလးဆယ္ခန္႔ရွိ လူ ခပ္ႏံုႏံု တစ္ေယာက္ ၀င္လာေစ။  ) ဦးဘိုးေမာင္ ။   ။ ေအာင္မယ္ တယ္စဥ္းစားခ်က္ ေကာင္းပါကလား၊ ဘာမ်ား  စဥ္းစားေနသလဲဗ်ာ ကိုသာေအာင္။ ဦးသာေအာင္ ။   ။ ေၾသာ္ ကိုဘုိးေမာင္လား၊ ၀င္ပါ ၀င္ပါ၊  လာဗ်ာ ၊ ဒီနားမွာ  ထုိင္ပါ၊   (  အနားရွိ ကုလားထုိင္  အလြတ္တစ္ခုကို  ထုိးေပးေစ၊) ေမာင္ ။    ။  အင္း.. ဘာမ်ား စဥ္းစားခန္း ထုတ္ေနသလဲ၊ ထမင္းစားၿပီးၿပီလား။ ေအာင္ ။     ။ အခုပဲ စားၿပီးတယ္၊ ထမင္းစားၿပီးတာနဲ႔  ေဆးလိပ္ဖြာရင္း ဟုိအေၾကာင္း ဒီအေၾကာင္း ဆုိသလို စဥ္းစားေနတာပဲ။ ေမာင္ ။