Skip to main content
စာအုပ္ေဟာင္းေလးတစ္အုပ္ရဲ. ေနာက္ဆံုးစာမ်က္ႏွာျပဲေလး မွာ က်မလက္ေရးနဲ. ေရးမွတ္ထားခဲ့တဲ့ ကဗ်ာေလးတပုဒ္ကို မလႊင့္ပစ္မီ ျပန္ဖတ္မိလိုက္ေတာ့.....။ က်မ ဘယ္ကကူးမွတ္ထားခဲ့သလဲ မမွတ္မိေတာ့သလို ေရးသူ ဘယ္သူဘယ္၀ါ လို. မမွတ္ထားမိလိုက္တာ က်မ လိုအပ္ခ်က္ပါ။ က်မသိလာခဲ့ရင္ ျပန္ျဖည့္စြက္ေပးပါ့မယ္။ သံမဏိပန္းတဖူးရဲ. ဥယ်ာဥ္မႈး ကြယ္လြန္ခဲ့တာ ဒီဇင္ဘာလ ၂၈-ရက္ဆိုရင္ ၁၉-ႏွစ္ရွိခဲ့ပါျပီ။

သံမဏိ ပန္းတဖူး ရဲ. ဥယ်ာဥ္မွႈး “ အေမ”



၁။

“စိတ္ခ်သြားခဲ့ျပီလား.....” လို.
၀မ္းနည္းစကား
ရုိးသားစြာ ဆိုပါရေစ..အေမ...

အေမ့ရဲ. ကြယ္လြန္ျခင္းအတြက္
အေမ့သား၊ အေမ့ေသြး....
အေမ့သမီး၊ အေမ့ေျမးေတြနဲ.ထပ္တူ
တျပည္ တေျမလံုးက
အေမ့သားေတြ.....
အေမ့သမီးေတြ
ေၾကကဲြရပါတယ္ အေမ....။

၂။

“....ဗိုလ္မင္းေရာင္မွသည္....
ေအာင္ဆန္းစုၾကည္....”
နီေမာင္းရႊန္းလက္
ေခတ္အဆက္ဆက္
နုိင္င႔ံအတြက္.....
ဦးထိပ္ပန္ရြက္ တာ၀န္မပ်က္ခဲ့.....။

နယ္ခ်ဲ.ဆန္.က်င္ေရး.....၊
ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရး.....၊
အမ်ိဳးသား လြတ္လပ္ေရး....၊
ဒီမိုကေရစီေရး၊
ျငိမ္းခ်မ္းေရး၊
ေသြးစည္းညီညြတ္ေရး....
..................
ဘယ္သူ ျငင္းနုိင္မလဲေလ၊
ဒါ..........အေမနဲ.
မ်ိဳးဆက္ရဲ.သမိုင္း....။

၃။

မုန္တိုင္းခရီးၾကမ္း
ေရဆန္လမ္းမွာ....
အေဖဟာ
အေမ့လက္ကို တဲြခဲ့တယ္....။
တင္းတင္းမျဖဳတ္
မဆုတ္မနစ္....
ခရီးသစ္ကို ေလွ်ာက္ခဲ့တယ္......။
အေဖဟာ .... “ အေမ” ဆိုတဲ့
သူနာျပဳ ဆရာမေလးတေယာက္ရဲ.
ကရုဏာရင္ခြင္မွာ....
နားတခါ ခိုတလွည့္
မုန္တိုင္းဒဏ္ကို အံတုနုိင္ခဲ့တယ္.....။

အေမက အေဖ့ကို ေလးစား
အေမဟာ အေဖရဲ. ေဆးတပါး
မဒီၵေဒ၀ီလို ပါရမီျဖည့္ဘက္
ေတာ္လွန္ေရးအတြက္ ခရီးေဖာ္....
အမ်ဳိးသားေခါင္းေဆာင္ၾကီးတဦးရဲ.
စစ္မွန္ပီသတဲ့ ဇနီးသည္.....။

၄။

“.......အၾကည္......
ပဲျပဳတ္နဲ. နံျပား
ရရင္ စားခ်င္တယ္....” တဲ့
အေဖနဲ. အေမရဲ.တသက္တာမွာ
ကိုယ္က်ဳိးမဖက္ခဲ့
ကိုယ္က်ဳိးမတြက္ခဲ့
အမ်ားဘ၀ထဲ ကိုယ့္ဘ၀သြင္း
ရင္းနွီးျမွပ္ႏွံခဲ့ၾကတယ္....
သားလက္....သမီးလက္.....
တဲြဆက္ခို္င္ခိုင္
အေပ်ာ္ၾကီး မေပ်ာ္နိုင္ခဲ့......။
လြတ္လပ္ေရး ပန္းတုိင္အ၀င္မွာ.....
ေလာကဓံလိႈင္းပုတ္
အေမ့လက္ကို..... အေဖ ျဖဳတ္ခဲ့ရတယ္....။

၅။

ခုလဲေလ......
ဒီိမိုကေရစီ အရုဏ္သစ္
အေမခ်စ္တဲ့ေျမမွာ
အေမွာင္ညေတြ လြန္ေျမာက္
လမ္းေဖာက္ေနတဲ့ခရီး
နီးလုျပီပဲ အေမ.....။
အေဖေမွ်ာ္ခဲ့တဲ့ လမ္း
အေဖမွန္းခဲ့တဲ့ ခရီး
ျပီးဆံုးတဲ့ အထိေတာ့
အေမ့ကို ရွိေစခ်င္တယ္.....။

အေမ့ရဲ. မိခင္ဘ၀မွာ
“ေအာင္ဆန္းစုၾကည္” ဆိုတဲ့့
“သံမဏိပန္းခင္း....”
သင္းပ်ံ.ေမႊးရီ.....
အေမ့တာ၀န္ေၾကခဲ့ျပီ....။

အေဖ့ေသြးနဲ. အေဖ့ခရီး
အေမေမြးတဲ့ အေမ့သမီးနဲ. အတူ
အသက္ေသြးေပါင္းလွဴ
ေအာင္ပဲြယူဖို.
အေမ့ဂူကို ဦးခိုက္
အဓိဌာန္ျပဳလုိက္ပါတယ္ အေမ.....။

အေမ့ဘ၀မွာ....
အေဖ့အစဥ္အလာ
ဘယ္ခါမဖ်က္......၊
အေမ့အတြက္ျဖင့္ ေျမေလးမခံ
အေမ့အသိနဲ. အေဖ့အားမာန္
ေပါင္းစပ္စုစည္း.....၊
ဘ၀ခရီးကို ဆန္.ခဲ့တယ္....။

ဒါ....“အေမ” ပဲ
ဒါ.... ငါတို. ေလးစားတဲ့
ငါတို.ရဲ. “ အေမ” ပဲ....။
အေမ့ရဲ. ဂုဏ္အထူးထူးကို
ျပီးျပည့္စံုေအာင္
သီက်ဴးနိုင္စြမ္းမရွိ...
အေမ့အေၾကာင္းကို ေျပာဖို.
တလံုးတည္းေသာ စကား
တခုတည္းေသာ အေျဖဟာ.....
“ အေမ ” .....ဆိုတဲ့.....
ေ၀ါဟာရပဲ ျဖစ္ပါတယ္.....။ ။


ေရးသူ - အမည္မသိ
၁၉၈၉-ခုနွစ္
ဇႏၷ၀ါရီ-၂-ရက္

Comments

Popular posts from this blog

၁၁၂၇

ဘဝမှာ အခက်ခဲဆုံး အချိန်တွေကို ကျော်ဖြတ်နေရသလိုပါပဲ.... အားလုံးက ခက်ခဲနေကြတဲ့ကြားထဲ ကိုယ်က ထူးပြီး ခက်ခဲနေတာတော့ မဟုတ်ဘူးပေါ့.....ပတ်ဝန်းကျင်လိုက်ကြီး ခက်ခဲကြပ်တည်းနေကြတာ....အစစ အရာရာပေါ့လေ... ကိုယ်လည်း စိတ်ထဲ အဆင်ပြေမနေဘူး.... နေရတာလည်း လဟုတာ၊ မုဒုတာ ဖြစ်မနေဘူး... အရင်ကလို စိတ်ထဲရှိသမျှ ရေးချနိုင်တဲ့ blog ခေတ်ကို ပြန်လွမ်းလို့ ပြန်လာခဲ့တယ် ဆိုပါေတာ့.... မနေ့...အဲ...ဟို တနေ့လောက်က စပြီး Netflix က ကိုးရီးယားဇာတ်လမ်းတွဲ တခု ကြည့်ဖြစ်တယ်.... ပုံမှန်ဆို တညထဲနဲ့ အကုန်ကြည့်တတ်ပေမဲ့...အဲဒီ့ကားလေးကိုတော့ နားနားပြီး ကြည့်ရတယ်... ပြောရမယ်ဆိုရင် စိတ်ကို ဘယ်နားထားရမှန်းမသိလို့ အချိန်ဖြုန်းနေတဲ့ သဘောပါပဲ... ကိုယ်က ငယ်ငယ်ကတည်းက တက္ကသိုလ်ဘုန်းနိုင် ရဲ့ စာအုပ်တွေဖတ်ပြီး စိတ်ပညာကို  စိတ်ဝင်စားလို့ တက္ကသိုလ်ဝင်ခွင့်တင်တော့ ကိုယ်တိုင်မတင်လိုက်ရဘူး...ဖေဖေပဲ တင်ပေးတာထင်ရဲ့... ပထမ၊ ဒုတိယ၊ တတိယ ဦးစားပေးတွေက သိတဲ့အတိုင်း ဆေး၊ စက်မှုု အီကို၊ ပြီးရင် စိတ်ပညာ လို့ လျှောက်ထားဖြစ်ခဲ့တယ်... အခု အမှတ်တမဲ့ ကြည့်မိတဲ့ ကိုရီးယားကားလေးက တက္ကသိုလ်ဆေးရုံတခု ရဲ့ စိတ်ကျန်းမာရေး unit တခုက သူနာပြုဆရာမလေးကို အခြေခံတဲ့ ဇာတ်လမ်

ဥယ်ာဥ္ေတာ္ထဲက သရက္သီး ငတက္ျပား ..အပိုင္း (၂) (K-မမ ေရးသည္)

တဲြလဲရယ္ ေနပါဦး.. (ပံုေလးကို ဒီကယူပါသည္) “ ဟိတ္ေကာင္ .... မင္းထမီကို ခါးေတာင္းက်ဳိက္လိုက္.. ..ဒီထိုင္ခံုကို ငါ နံရံမွီထားေပးမယ္။ ထိုင္ခံုေဘာင္ကေန ေနာက္မွီတန္းေပၚကိုလွမ္း။ လက္ႏွစ္ဖက္က အဲဒီ သံဇကာကိုဆြဲ။ ဟိတ္ေကာင္ ..... မွန္ေစာင္းနဲ႔ လြတ္တဲ့ေနရာကို ေျပာတာ။ မင္းလက္ေတာ့ မွန္ရွေတာ့မွာပဲ။ ေအး.... ဟုတ္ၿပီ အဲဒီလို ခဏခိုထား။ င ါဒီျပတင္းေပါက္ကို ၿမဲၿမဲကိုင္ထားမယ္။ ညာေျခေထာက္က ျပတင္းေပါက္ေဘာင္ေပၚကို လွမ္းနင္း။ နင္း .....ရဲရဲသာနင္း။ ျပဳတ္က်ရံုအျပင္ ဘာမွမျဖစ္ဘူး။ ဘယ္ေျခေထာက္က တလွမ္းတက္။ ေအး .... ညာေျခေထာက္က ေခါင္းမိုးေပၚခ်။ ညာလက္က ေခါင္ခ်ဳပ္သစ္ကိုဆြဲ။ ဘယ္ေျခကိုပါ တခါတည္း ေခါင္းမိုးေပၚခ်။ ေအး.... ဟုတ္ၿပီ။ ေရာ့ .....ဝါးလံုး။ ဟိတ္ဟိတ္..... အဲဒီအလယ္ေလာက္မွာပဲေန။ ဆက္မဆင္းနဲ႔။ ေတာ္ၾကာ ေခါင္းမိုးေပၚက ျပဳတ္က်ေနလို႔ ေက်ာ္မေကာင္း ၾကားမေကာင္းေတြ ျဖစ္ေနအံုးမယ္။ ဟူး …… နင့္ကိုေျပာရတာ ေမာလိုက္တာ။” ဒုန္း .. ဒုန္း .. ဒ ေရာ … ဘုတ္။ ( ဒုန္း = သရက္သီး ေခါင္မိုးေပၚသို႔ ပထမက်သံ၊ ဒုန္း = ေနာက္တဆင့္ခုန္သံ၊ ဒ ေရာ = သရက္သီး သြပ္ျပားေပၚလိမ့္သံ။ ဘုတ္ = သရက္သီးေျမႀကီးေပၚက်သံ ) “ ဟာ .... ဟိတ္ေကာင္ .... ေခါင္းမိုးနဲ႔ လြတ

မမာက်န္းသူမ်ားအေၾကာင္း။

  ကားေတြ မီးပြိဳင့္မိေနတုန္း လမ္းေဘးမွာ အေပါစား  စကတ္တုိ ညစ္ထပ္ထပ္ေလးနဲ႔ ေမာ္ဒယ္ေလးတစ္ေယာက္လုိ လမ္းေလွ်ာက္သြားတဲ့ အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္... တခုခု လဲြေနသလားလုိ႔....ေသေသခ်ာခ်ာ ၾကည့္မိလုိ္က္ပါတယ္.... စိတ္မေကာင္းစရာ...ဆံပင္ျဖဴျဖဴ အေရေတြတြန္႔လို႔...သူ႔ပံုစံကေတာ႔ တကယ့္ကို ေမာ္ဒယ္ေလးတစ္ေယာက္ cat  walk ေလွ်ာက္သလို  confidence အျပည့္နဲ႔..... ေနာက္တစ္ေယာက္ကေတာ့ ေနပူက်ဲက်ဲထဲမွာ အထပ္ထပ္ ထပ္ထားေသာ အ၀တ္အစားမ်ားက ရာသီစံု အ၀တ္စံု...၀က္၀ံႀကီး တစ္ေကာင္စာေလာက္ ျဖစ္လာတဲ႔  အ၀တ္ထုပ္ၾကားက ခပ္ပိန္ပိန္္ကိုယ္လံုးနဲ႔.... သည္ၾကားထဲ သယ္လာတဲ႔ ဘူးစုတ္ ခြက္စုတ္ ပုလင္းစုတ္ေတြနဲ႔ ကိုယ္႔ကိုယ္ေတာင္ မလဲျပိဳေအာင္ အနုိင္နုိင္ထိန္းရင္မနုိင္.... သူ႔ၾကည္႔ၿပီး ကိုယ္ေတာင္ စိတ္အုိက္ေနာက္ရႈပ္သြားမိရဲ႕။   ဓာတ္ဆီဆုိ္င္မွာ ဆီလာထည္႔တုိင္း  လမ္းလယ္ေခါင္က  ကြန္ကရစ္တံုးေတြကို သူမရဲ႕ ၾကယ္ျမင္လျမင္ နန္းေတာ္ထဲက  အေဆာင္ေတာ္လုိ  သေဘာထား။ အ၀တ္ပိုင္းေလးခင္းလို႔...သူ႔ဆီမွာ  ပလပ္စတစ္ ျခင္းေတာင္းတစ္လံုးေတာ့ ျမင္တယ္.. တခါတေလလည္း ေခါင္းၿမီးၿခံဳၿပီး..ေစာေစာစီးစီး အိပ္တတ္တယ္..သိပ္ခ်မ္းတဲ႔ ရာသီမ်ိဳးေတြမွာေတာင္  သူ ဒီလုိပဲ..စိတ္ခ်လက္ခ် လံုျခံဳစြာ အိ