၁၁၂၇

``မတူညီေသာ အျမင္မ်ား´´

(လူႏွစ္ေယာက္လား? ဖန္ခြက္တစ္ခြက္လား? လူႏွစ္ေယာက္နဲ. ဖန္ခြက္တစ္ခြက္လား? ......???)

အင္း။ လူေတြက ကိုယ့္အေၾကာင္းကိုယ္ အေျပာခ်င္ဆံုး သတၱ၀ါေတြတဲ့.. က်မလည္း အရင္ကေတာ့ ကိုယ္ၾကိဳက္တဲ့စာေတြ စုစည္းထားဖို. စိတ္ကူးျပီး ဘေလာက္ဂ္ေလး တစ္ခု စမ္းလုပ္ၾကည့္ရင္းန႔ဲ .... အခုေတာ့ ကိုယ္ေျပာခ်င္တာေတြကို (ဘယ္သူ နားေထာင္ေထာင္ခ်င္ခ်င္ ၊ နားမေထာင္ခ်င္ခ်င္္) ေရးခ်င္တာေတြ ေရးလို.ရေနတဲ့ ကိုယ္ပိုင္စာမ်က္နွာေလးတစ္ခု ျဖစ္လာရတယ္။ ကိုယ့္ေတြးမိတာ၊ ထင္ျမင္ယူဆမိတာေလးေတြ၊ ကိုယ့္ခံစားခ်က္ေတြေပါ့။ ကိုယ့္အေတြးနဲ. ကိုယ္ေရးတာဆိုေတာ့ ကုိယ္ဘက္ကမွန္မယ္ထင္တာေလးေတြ။ တေယာက္နဲ. တေယာက္ အျမင္ခ်င္းေတာ့ ဘယ္တူနိုင္ပါ့မလဲ။ တေယာက္ထဲေတာင္ အခုမွန္တယ္ထင္ထားတာေလး ေနာက္ေတာ့ မမွန္ေတာ့ပါလား ဆိုျပီး အျမင္ေတြ ေျပာင္းတတ္ၾကေသးတာပဲ။

အရင္ကေတာ့ အေၾကာင္းအရာတစ္ခုကို ၾကည့္ရင္ ကိုယ္ျမင္သလို သူမ်ားေတြျမင္မယ္ လို. ထင္မွတ္ေနခဲ့မိတာ။ ပထမဦးဆံုး အေၾကာင္းအရာတစ္ခုအေပၚ အျမင္မတူတာကို သတိထားမိတာက က်မတို. အေဆာင္မွာ ေနတုန္းကေပါ့။ ေနာက္ဆံုးနွစ္ထင္ပါတယ္။ က်မတို. ေရခ်ိဳးခန္း ေရပံုးထဲက ေရေပၚမွာ ပုရြက္ဆိတ္ေတြ အံုလိုက္ က်င္းလိုက္ ေပါေလာေပၚေနတဲ့ အခ်ိန္ကစတာပါပဲ။

က်မကေတာ့ ေရမကူးတတ္တဲ့ သူမို. ေရထဲ ၾကာၾကာေနရမွာ ေၾကာက္ပါတယ္။ အဲဒီလို ပုရြက္ဆိတ္ေတြ ေတြ.လို.ကေတာ့ က်မ အကုန္ဆယ္ပစ္တာပဲ။ သူတို.ေရထဲမွာ ေရနစ္ေနတယ္၊ ဒုကၡေရာက္ေနတယ္ ထင္တာကိုး။ ေနာက္ ရြတ္တတ္ေသးတယ္။ `နင့္အသက္ တစ္ခါဆယ္၊ ငါ့အသက္ ဆယ္ခါဆယ္´ ဆိုျပီး ရြတ္ေသးတယ္။ ကိုယ့္ကိုကို္ယ္ေတာ့ ကယ္တင္ရွင္ၾကီးေပါ့။

အဲ. ေနာက္ ဒီအေၾကာင္းကို သူငယ္ခ်င္းတေယာက္ကို ေျပာျပမိလို. သူ.အျမင္တမ်ိဳးကို သိလိုက္ရေတာ့ က်မ အံ့ၾသသြားတယ္။ သူထင္တာက ပုရြက္ဆိတ္ေတြ ေရနစ္တယ္လို. မထင္ဘူးတဲ့။ အိုက္လို. ေရစိမ္ခ်ိဳးေနၾကတာတဲ့။ သူကေတာ့ ေရတခါခ်ိဳး နာရီ၀က္ေလာက္ၾကာေအာင္ ေရကို စိမ္ေျပနေျပ ခ်ိဳးတတ္သူကိုး။ (သူ.အျမင္ အတိုင္းဆိုရင္ေတာ့ က်မက သူမ်ားေရခ်ိဳးေနတာကို ေနွာင့္ယွက္တဲ့သူ ျဖစ္သြားျပီေပါ့)

ဒါနဲ. က်မလည္း သူမ်ားေတြအျမင္ကို နဲနဲ ပိုသိခ်င္တာနဲ. ေနာက္တေယာက္ကို ဗ်ဴးၾကည့္မိတယ္။ သူ.ကို ေမးၾကည့္ေတာ့ သူကေတာ့ ပုရြက္ဆိတ္ေတြ ေရဆာလို. ေရဆင္းေသာက္တယ္လို. ထင္တာပဲတဲ့။ ေရနစ္ေနတယ္လို.ေတာ့မထင္ပါဘူးတဲ့။ သူကေတာ့ ေရဆိုတာ ေဆးတပါးဆိုျပီး တခ်ိန္လံုး အားတိုင္း ေရေသာက္ေနတတ္သူတစ္ေယာက္ကိုး။ ( ဒီလုိဆိုရင္ေတာ့ က်မ သူမ်ားေရေသာက္ေနတာကို ပိတ္ပင္တားဆီးသူ တစ္ေယာက္...)

အဲဒီမွာတင္ က်မ သေဘာေပါက္သြားရတယ္။ လူေတြက ကိုယ္ထံုခဲ့တဲ့ အက်င့္ဗီဇေတြ၊ ေနထိုင္က်က္စားခဲ့တဲ့ ပတ္၀န္းက်င္က သူတို.အေတြးအျမင္ေတြကို ထင္ဟပ္ ေျပာင္းလဲတတ္တယ္ဆိုတာကို သတိထားမိသြားခဲ့တယ္။ အဲဒီေနာက္ပိုင္းေတာ့ က်မ အျငင္းသန္တဲ့ အက်င့္ေလ်ာ့ပါးသြားရပါတယ္။ သူမ်ားေတြအျမင္ကိုလည္း သူတို.ရႈေထာင့္ကေန ၾကည့္ျဖစ္ဖို. ၾကိဳးစားခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အခ်ိဳ.ေသာသူေတြကေတာ့ က်မအျမင္ေတြကို ေျပာမိတဲ့အခါတိုင္း ဆရာၾကီးလုပ္တယ္လို. ယူဆျပီး အျမင္ခ်င္းဖလွယ္ဖုိ.ဆိုတာထက္ က်မကို ဆန္.က်င္ဘက္ျဖစ္မယ့္အရာေတြကိုပဲ တမင္ေရြးျပီး ေျပာဆိုတိုက္ခိုက္ လာပါတယ္။ အဲဒီအခါမ်ဳိးမွာေတာ့ က်မ စိတ္မေကာင္းျဖစ္စြာနဲ႔ပဲ သူတို.ကို ေရွာင္ျဖစ္သြားပါတယ္။ သိပ္ရင္းနွီးတဲ့သူေတြနဲ႔ပဲ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ စကားေျပာျဖစ္ပါေတာ့တယ္။ ေျပာရင္းနဲ. ျငင္းရေတာ့မယ္ အေနအထားမ်ဳိးေရာက္ရင္ က်မ မဆက္ျဖစ္ေတာ့ပါဘူး။ က်မ မွားတာ မွန္တာထက္ အျမင္ခ်င္းမတူတဲ့အေၾကာင္းနဲ. ဘာျဖစ္လို. ဒီလို ျမင္တာလဲဆိုတာကိုသိခ်င္တာပါ။ က်မကေတာ့ ကိေလသာကုန္ခမ္းတဲ့ အရိယာပုဂၢိဳလ္မ်ားမွ တပါး က်န္သူေတြကေတာ့ ပရမတ္တရားထက္ ပညတ္ေတြကိုသာစဲြေနလို. အမွားေတြေတာ့ ရွိေနဦးမယ္လို. ထင္တာပါပဲ။ အစဲြေတြလည္း ရွိေနမွာေပါ့ေလ။

က်မေျပာခ်င္တာကေတာ့ လူေတြၾကည့္တဲ့ရႈေထာင့္မတူရင္ သူ.အေတြးအေခၚ အယူအဆခ်င္းကေတာ့ ထပ္တူက်ဖို.ခက္ပါလိမ့္မယ္။ ပုဂံ ေရႊစည္းခံု ဘုရားေရာက္ဖူးၾကတဲ့သူဆိုရင္ေတာ့ အခု က်မေျပာမွာကို သိပါလိမ့္မယ္။ က်န္စစ္သား လွံေထာက္ထားခ့ဲတယ္ဆိုတဲ့ ေရျပည့္ေနတဲ့ ခ်ိဳင့္ခြက္ထဲကေန ေရႊစည္းခုံဘုရားရဲ. စိန္ဖူးေတာ္ကို ျမင္ေအာင္ ၾကည့္ဖို.ဆိုရင္ တေနရာထဲကေနပဲ ၾကည့္မွ ရပါလိမ့္မယ္။ သူ.limit ကေက်ာ္ျပီး ေနရာနဲနဲ ေျပာင္းလိုက္တာနဲ. မေတြ.ရေတာ့ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ စိန္ဖူးေတာ္ကို ဖူးျမင္ရျခင္းဆိုတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္တစ္ခုထဲပဲ ဆိုရင္ေတာ့ မွန္ေျပာင္းနဲ.၊ ဒါမွ မဟုတ္ တျခားတနည္းနည္းနဲ. ၾကည့္ရင္လည္း ျမင္ရပါလိမ့္မယ္။ အဲဒီ တေနရာထဲကပဲ ၾကည့္ေနျပီး သူမ်ားဘက္ကၾကည့္တာကို မဟုတ္ဘူး ျငင္းေနရင္ေတာ့ အခ်ိန္ကုန္ လူပမ္းျဖစ္မယ့္အျပင္ ရန္ပါမ်ားရပါလိမ့္မယ္။ အေျဖလည္းထြက္လာမွာမဟုတ္ပါဘူး။

(ပညာရွင္မဟုတ္တဲ့) က်မတဦးတည္းအေနနဲ.ဆိုရင္ေတာ့

• လူတဦးခ်င္းစီဟာ သူျဖတ္သန္းခဲ့တဲ့ အေတြ.အၾကံဳ က်င္လည္ခဲ့တဲ့ ပတ္၀န္းက်င္ေတြကေန သူ.အေတြးအျမင္ေတြ ျဖစ္လာေစတယ္လို. လက္ခံပါတယ္။

• သူဖတ္ခဲ့တဲ့စာေပ၊ သူလက္ခံခဲ့တဲ့ သူ.ကို္ လႊမ္းမိုးေစနိုင္တဲ့ အထင္ၾကီးေလးစားတဲ့ လူေတြရဲ. သက္ေရာက္မႈေတြကေနလဲ ဆက္ႏြယ္ျဖစ္ေပၚေစတယ္လို.လဲ ယံုပါတယ္။

• ရင့္က်က္လာတဲ့ အေတြးအေခၚေတြကေနလဲ ဆင့္ပြားၾကီးထြားေစနိုင္သလို တျခား သူ.အသိ ဆင္ျခင္နိုင္စြမ္းက လက္ခံနိုင္တဲ့ အဆင့္အလိုက္ကိုလည္း သူ လက္ခံနို္င္ပါလိမ့္မယ္ လို.လည္း ယူဆပါတယ္။

အဲဒီေတာ့ တကယ္တမ္း အျပဳသေဘာေဆာင္တဲ့ စကား၀ုိင္းတစ္ခုျဖစ္ဖို.ဆိုရင္ေတာ့ သူရႈေထာင့္နဲ. သူ.အျမင္ေျပာတာကို လက္ခံနားလည္ေပးနိုင္စြမ္းရွိရပါမယ္။ သူမ်ားေတြကေတာ့ လက္ဖမိုးနဲ. လက္ဖ၀ါး၊ ေခါင္းနဲ.ပန္းေတြနဲ. ဥပမာ ေပးခဲ့ဖူးပါတယ္။ ေနာက္ျပီး မ်က္မျမင္ ပုဏၰား ၆-ေယာက္ ဥပမာလည္း ရွိပါေသးတယ္။ တကယ္တမ္းက်ေတာ့ ဒီထက္ပုိလည္း ကဲြနို္င္ပါေသးတယ္။ မ်က္မျမင္ပုဏၰားေတြကေတာ့ အျမင္မရွိပဲ ကိုယ္ထင္တာ ကိုယ္ေလွ်ာက္ေျပာျပီး တကယ့္အျဖစ္မွန္နဲ.ကြာျခားခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ သူမျမင္လို. ေျပာတာကို ကဲ့ရဲ.အျပစ္တင္ေနမဲ႔အစား အမွန္ျမင္ေအာင္ ကူညီေပးဖို.တာ၀န္ရွိပါတယ္။ ေျပာရရင္ေတာ့ ေထာင့္ေစ့ေလ၊ အေျဖမွန္နဲ.ပိုနီးေလျဖစ္မယ္လို. က်မေတာ့ ယံုၾကည္ပါတယ္။ လူဆိုတာေတာ့ ကိုယ္အမွန္ထင္တဲ့အရာကို မွားတယ္လို. ေတာ္တန္ရံုလက္ခံမယ္မထင္ပါဘူး။ ေစတနာမွန္မယ္၊ ဦးတည္ခ်က္ခ်င္းလည္းတူမယ္၊ ဆင္ျခင္တံုတရားနဲ.ျပည့္စုံတယ္ ဆိုရင္ေတာ့ အျမင္ခ်င္းမတူတာနဲ. ပုတ္ခတ္ေနတာမ်ိဳး၊ ငါမွ မွန္တယ္ဆိုတဲ့ တရားေသဆုပ္ကိုင္ထားတာမ်ိဳး ရွိလိမ့္မယ္ မဟုတ္ပါဘူး။ ပန္းတိုင္က တစ္ခုတည္းဆိုရင္၊ ဦးတည္ခ်က္ကလည္း တူေနတယ္ဆိုရင္ စိတ္ကိုဖြင့္ထားျပီး အေျဖမရွာနိုင္စရာအေၾကာင္း မရွိေလာက္ပါဘူးလို.ထင္ပါတယ္။

ဒါကေတာ့ က်မတေယာက္တည္းရဲ. ပုဂၢလိက ခံစားထင္ျမင္ခ်က္သက္သက္ပါ။ မွန္ခ်င္မွလည္း မွန္မယ္။ ျပည့္စံုခ်င္မွလည္းျပည့္စံုမယ္။ ဒါေပမယ့္ က်မရဲ. တခုတည္း ေသာ ေစတနာကေတာ့ မွန္ပါတယ္။ က်မတို. ျမန္မာျပည္နဲ. ျမန္မာျပည္သူျပည္သားေတြကို ျငိမ္းခ်မ္းသာယာေစခ်င္တယ္။ မွန္ေသာ သစၥာစကားပါ။ ။