Skip to main content

Happy 40th Birthday To You, Ko Nge!

HAPPY BIRTHDAY !!!
ဒီေန႕ မတ္လ-၁၁-ရက္ေန.၊ လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ေပါင္း ၄၀-က ေမြးဖြားခဲ့လို. အခု ကိုငယ့္ဘ၀ စဖို. အခ်ိန္ေရာက္လာခဲ့ျပီေပါ့။ က်မကေတာ့ က်မရဲ. ဘ၀လက္တဲြေဖာ္ ခ်စ္သူကို ဘာအေကာင္းဆံုးေပးရရင္ ေကာင္းမလဲ စဥ္းစားလို.မရဘူး။ အေကာင္းဆံုးေတြက ေပးတာကုန္သြားျပီေလ။ :) ကိုငယ့္ေမြးေန.က စျပီး စိတ္တို စိတ္ေကာက္၊ ေဒါသေတြ ေလွ်ာ့ပါ့မယ္လုိ.ပဲ ကတိေပးရရင္ေကာင္းမလား။ အေကာင္းဆံုးပါရမီျဖည့္ဖက္ျဖစ္ေအာင္ ၾကိဳးစားပါ့မယ္ ေျပာရင္ေကာင္းမလား။ ကိုငယ္ က်မဆီက ဘာကိုလိုခ်င္မလဲ အခုထက္ထိမသိေသးဘူးေနာ္။ က်မ သူ.ေမြးေန. မွတ္မွတ္ရရေပးျဖစ္ခဲ့တာက... လြန္ခဲ့တဲ့ အနွစ္နွစ္ဆယ္က ေသြးလွဴရွင္ တံဆိပ္ကေလးတစ္ခု (ကိုငယ့္ေမြးေန.အတြက္ရည္စူးျပီး တသက္မွာ တစ္ခါသာ လွႈဖူးတဲ့ အလွဴ)၊ သူ.ရဲ.အက်င့္အတိုင္း ရည္းစားဘ၀မတိုင္ခင္က ေပးထားခဲ့တဲ့ အဲဒီတံဆိပ္ကေလးေရာ၊ ရည္းစားဘ၀က ဓာတ္ပံုေတြ၊ စာေတြ၊ လက္ေဆာင္ပစၥည္းေတြ ဘာတစ္ခုမွ က်မလက္ထဲ ျပန္မေရာက္လာေတာ့ပါဘူး။ အဲဒီအသက္မဲ့တဲ့ ပစၥည္းေတြက တခ်ိန္ကေတာ့ က်မရဲ.ခံစားမႈတစိတ္တပိုင္းကို ကိုယ္စားျပဳေလေတာ့ ျမတ္နိုးတန္ဖိုးထားခဲ့တာေတြေပမယ့္ က်မဘ၀ရဲ. မရွိမျဖစ္ “ကိုငယ္” ကို ပိုင္ဆိုင္ခြင့္ရေနမွေတာ့ ဘာမွ အေရးမၾကီးေတာ့ပါဘူး။ အဟဲ။

ေအာ္... သိျပီ။ က်မ ကိုငယ္ လို.ေခၚတာ အျမတ္တနိုးနဲ.ေပမယ့္ ခုက်ေတာ့ သူ သိပ္မၾကိဳက္ခ်င္ေတာ့ဘူး။ တကယ္တမ္း က်မတို. ခုခ်ိန္မွာ “ကိုငယ္၊ ေမေလး ” မလုပ္နိုင္ခဲ့တာ ၾကာပါျပီ။ “ေဖၾကီး၊ ေမၾကီး” ဒါမွမဟုတ္ “ခင္ဗ်ား/ရွင္၊ က်ဴပ္” နဲ. ေအာ္ဟစ္ေျပာဆိုေနၾကတာပါပဲ။ ခုမွပဲ အၾကံရေတာ့တယ္။ က်မ ဘယ္သူ.ကိုမွ မေခၚဖူးခဲ့တဲ့ နာမ္စား။ ၾကိဳက္မွာပါ....“ေမာင္ၾကီး” လို.။ ဟဲဟဲ

ေမာင္ၾကီး သက္ေတာ္ရာေက်ာ္ရွည္ပါေစ၊ ေမာင္ၾကီးခ်စ္တဲ့ မိသားစုနဲ.အတူတူ ဘ၀ရဲ. သာယာခ်မ္းေျမ့မႈေတြကို ေရာင့္ရဲေက်နပ္စြာ ျငိမ္းေအးတဲ့ ဘ၀ေလးတစ္ခု သက္ဆံုးတုိင္ ပိုင္ဆုိင္နုိင္ပါေစ။ ျပီး ေမာင္ၾကီးခ်စ္တဲ့ ေမၾကီးနဲ.အတူတူ က်မတို.ရဲ. ရည္မွန္းခ်က္ ပန္းတုိင္ကို တဦးကို တဦး အမွီသဟဲျပဳရင္း သံသရာရဲ. ေနာက္ဆံုး အခ်ိန္ထိ အတူတူ လက္တဲြမျပဳတ္စတမ္း ရွိေနပါရေစ။

Comments

Popular posts from this blog

၁၁၂၇

ဘဝမှာ အခက်ခဲဆုံး အချိန်တွေကို ကျော်ဖြတ်နေရသလိုပါပဲ.... အားလုံးက ခက်ခဲနေကြတဲ့ကြားထဲ ကိုယ်က ထူးပြီး ခက်ခဲနေတာတော့ မဟုတ်ဘူးပေါ့.....ပတ်ဝန်းကျင်လိုက်ကြီး ခက်ခဲကြပ်တည်းနေကြတာ....အစစ အရာရာပေါ့လေ... ကိုယ်လည်း စိတ်ထဲ အဆင်ပြေမနေဘူး.... နေရတာလည်း လဟုတာ၊ မုဒုတာ ဖြစ်မနေဘူး... အရင်ကလို စိတ်ထဲရှိသမျှ ရေးချနိုင်တဲ့ blog ခေတ်ကို ပြန်လွမ်းလို့ ပြန်လာခဲ့တယ် ဆိုပါေတာ့.... မနေ့...အဲ...ဟို တနေ့လောက်က စပြီး Netflix က ကိုးရီးယားဇာတ်လမ်းတွဲ တခု ကြည့်ဖြစ်တယ်.... ပုံမှန်ဆို တညထဲနဲ့ အကုန်ကြည့်တတ်ပေမဲ့...အဲဒီ့ကားလေးကိုတော့ နားနားပြီး ကြည့်ရတယ်... ပြောရမယ်ဆိုရင် စိတ်ကို ဘယ်နားထားရမှန်းမသိလို့ အချိန်ဖြုန်းနေတဲ့ သဘောပါပဲ... ကိုယ်က ငယ်ငယ်ကတည်းက တက္ကသိုလ်ဘုန်းနိုင် ရဲ့ စာအုပ်တွေဖတ်ပြီး စိတ်ပညာကို  စိတ်ဝင်စားလို့ တက္ကသိုလ်ဝင်ခွင့်တင်တော့ ကိုယ်တိုင်မတင်လိုက်ရဘူး...ဖေဖေပဲ တင်ပေးတာထင်ရဲ့... ပထမ၊ ဒုတိယ၊ တတိယ ဦးစားပေးတွေက သိတဲ့အတိုင်း ဆေး၊ စက်မှုု အီကို၊ ပြီးရင် စိတ်ပညာ လို့ လျှောက်ထားဖြစ်ခဲ့တယ်... အခု အမှတ်တမဲ့ ကြည့်မိတဲ့ ကိုရီးယားကားလေးက တက္ကသိုလ်ဆေးရုံတခု ရဲ့ စိတ်ကျန်းမာရေး unit တခုက သူနာပြုဆရာမလေးကို အခြေခံတဲ့ ဇာတ်လမ်

ဥယ်ာဥ္ေတာ္ထဲက သရက္သီး ငတက္ျပား ..အပိုင္း (၂) (K-မမ ေရးသည္)

တဲြလဲရယ္ ေနပါဦး.. (ပံုေလးကို ဒီကယူပါသည္) “ ဟိတ္ေကာင္ .... မင္းထမီကို ခါးေတာင္းက်ဳိက္လိုက္.. ..ဒီထိုင္ခံုကို ငါ နံရံမွီထားေပးမယ္။ ထိုင္ခံုေဘာင္ကေန ေနာက္မွီတန္းေပၚကိုလွမ္း။ လက္ႏွစ္ဖက္က အဲဒီ သံဇကာကိုဆြဲ။ ဟိတ္ေကာင္ ..... မွန္ေစာင္းနဲ႔ လြတ္တဲ့ေနရာကို ေျပာတာ။ မင္းလက္ေတာ့ မွန္ရွေတာ့မွာပဲ။ ေအး.... ဟုတ္ၿပီ အဲဒီလို ခဏခိုထား။ င ါဒီျပတင္းေပါက္ကို ၿမဲၿမဲကိုင္ထားမယ္။ ညာေျခေထာက္က ျပတင္းေပါက္ေဘာင္ေပၚကို လွမ္းနင္း။ နင္း .....ရဲရဲသာနင္း။ ျပဳတ္က်ရံုအျပင္ ဘာမွမျဖစ္ဘူး။ ဘယ္ေျခေထာက္က တလွမ္းတက္။ ေအး .... ညာေျခေထာက္က ေခါင္းမိုးေပၚခ်။ ညာလက္က ေခါင္ခ်ဳပ္သစ္ကိုဆြဲ။ ဘယ္ေျခကိုပါ တခါတည္း ေခါင္းမိုးေပၚခ်။ ေအး.... ဟုတ္ၿပီ။ ေရာ့ .....ဝါးလံုး။ ဟိတ္ဟိတ္..... အဲဒီအလယ္ေလာက္မွာပဲေန။ ဆက္မဆင္းနဲ႔။ ေတာ္ၾကာ ေခါင္းမိုးေပၚက ျပဳတ္က်ေနလို႔ ေက်ာ္မေကာင္း ၾကားမေကာင္းေတြ ျဖစ္ေနအံုးမယ္။ ဟူး …… နင့္ကိုေျပာရတာ ေမာလိုက္တာ။” ဒုန္း .. ဒုန္း .. ဒ ေရာ … ဘုတ္။ ( ဒုန္း = သရက္သီး ေခါင္မိုးေပၚသို႔ ပထမက်သံ၊ ဒုန္း = ေနာက္တဆင့္ခုန္သံ၊ ဒ ေရာ = သရက္သီး သြပ္ျပားေပၚလိမ့္သံ။ ဘုတ္ = သရက္သီးေျမႀကီးေပၚက်သံ ) “ ဟာ .... ဟိတ္ေကာင္ .... ေခါင္းမိုးနဲ႔ လြတ

မမာက်န္းသူမ်ားအေၾကာင္း။

  ကားေတြ မီးပြိဳင့္မိေနတုန္း လမ္းေဘးမွာ အေပါစား  စကတ္တုိ ညစ္ထပ္ထပ္ေလးနဲ႔ ေမာ္ဒယ္ေလးတစ္ေယာက္လုိ လမ္းေလွ်ာက္သြားတဲ့ အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္... တခုခု လဲြေနသလားလုိ႔....ေသေသခ်ာခ်ာ ၾကည့္မိလုိ္က္ပါတယ္.... စိတ္မေကာင္းစရာ...ဆံပင္ျဖဴျဖဴ အေရေတြတြန္႔လို႔...သူ႔ပံုစံကေတာ႔ တကယ့္ကို ေမာ္ဒယ္ေလးတစ္ေယာက္ cat  walk ေလွ်ာက္သလို  confidence အျပည့္နဲ႔..... ေနာက္တစ္ေယာက္ကေတာ့ ေနပူက်ဲက်ဲထဲမွာ အထပ္ထပ္ ထပ္ထားေသာ အ၀တ္အစားမ်ားက ရာသီစံု အ၀တ္စံု...၀က္၀ံႀကီး တစ္ေကာင္စာေလာက္ ျဖစ္လာတဲ႔  အ၀တ္ထုပ္ၾကားက ခပ္ပိန္ပိန္္ကိုယ္လံုးနဲ႔.... သည္ၾကားထဲ သယ္လာတဲ႔ ဘူးစုတ္ ခြက္စုတ္ ပုလင္းစုတ္ေတြနဲ႔ ကိုယ္႔ကိုယ္ေတာင္ မလဲျပိဳေအာင္ အနုိင္နုိင္ထိန္းရင္မနုိင္.... သူ႔ၾကည္႔ၿပီး ကိုယ္ေတာင္ စိတ္အုိက္ေနာက္ရႈပ္သြားမိရဲ႕။   ဓာတ္ဆီဆုိ္င္မွာ ဆီလာထည္႔တုိင္း  လမ္းလယ္ေခါင္က  ကြန္ကရစ္တံုးေတြကို သူမရဲ႕ ၾကယ္ျမင္လျမင္ နန္းေတာ္ထဲက  အေဆာင္ေတာ္လုိ  သေဘာထား။ အ၀တ္ပိုင္းေလးခင္းလို႔...သူ႔ဆီမွာ  ပလပ္စတစ္ ျခင္းေတာင္းတစ္လံုးေတာ့ ျမင္တယ္.. တခါတေလလည္း ေခါင္းၿမီးၿခံဳၿပီး..ေစာေစာစီးစီး အိပ္တတ္တယ္..သိပ္ခ်မ္းတဲ႔ ရာသီမ်ိဳးေတြမွာေတာင္  သူ ဒီလုိပဲ..စိတ္ခ်လက္ခ် လံုျခံဳစြာ အိ