သတင္းသမားလူငယ္ေလးေတြကို ေက်းဇူူးတင္တယ္

ဒီတပတ္လည္း Weekly Eleven (11-6-2008)မွာ ပါတဲ့ ဆရာလူထုစိန္၀င္းရဲ. ေဆာင္းပါးကို တင္ခ်င္ပါတယ္။ မီဒီယာေတြရဲ. အေရးပါပံုနဲ. သတင္းသမားေတြရဲ. က်င့္၀တ္သိကၡာအေၾကာင္းေတြ ေရးထားတာဖတ္ရေတာ့ သိပ္သေဘာက်သြားတာနဲ.ပါ.....။ လူဆိုတာ အတၱကင္းဖို.ေတာ့ ခက္သား။ ဒါေပမယ့္ မွားမွန္းသိရက္ၾကီးနဲ. ေျဗာင္မွန္ပါတယ္လို. ေျပာရတဲ့ကိစၥ၊ ဘယာေၾကာင့္ျဖစ္ျဖစ္၊ တဏွာေၾကာင့္ျဖစ္ျဖစ္ ကိုယ့္ကိုကိုယ္လည္း ျပန္ညာေနရတဲ့ ကိစၥမ်ိဳး။ သူမ်ားေတြထက္ သတင္းမီဒီယာသမားေတြမွာ ပိုျပီး တာ၀န္ၾကီးတယ္လို. ထင္ပါတယ္။ ကိုယ့္သမိုင္းတင္မက၊ တိုင္းျပည္နဲ. လူမ်ိဳးအထိပါ ထိခုိက္နစ္နာေစေလာက္တဲ့အထိ အျပစ္ၾကီးတယ္လို. ထင္ပါတယ္။ ကဲ...။ သတင္းသမားလုပ္ျပီးေတာ့ သတၱိမရွိရင္၊ တာ၀န္မယူရဲလို. ရွိရင္ အသာေဘးထြက္ထုိင္လိုက္ပါ။ ေနာင္တခ်ိန္မွာ ကိုယ္လိပ္ျပာသန္.နုိင္ပါေသးတယ္။

က်မကလည္း နာဂစ္နဲ.အတူပါလာတဲ့ သတင္းသမားလူငယ္ေလးေတြရဲ. တာ၀န္ေက်မႈကို ခ်ီးက်ဴးဂုဏ္ျပဳရင္း ဆရာၾကီးရဲ. ေဆာင္းပါးေလးကို တင္လိုက္ပါတယ္။...

သတင္းသမား လူငယ္ေလးေတြကို ေက်းဇူးတင္တယ္္
လူထုစိန္၀င္း
(Weekly Eleven 11-6-2008)

တစ္ေလာေလးက လူငယ္ဂ်ာနယ္သမားေလးတစ္ေယာက္က ။နာဂစ္မုန္တုိင္းၾကီးအေရးမွာ ကြ်န္ေတာ္တုိ. ဒီေခတ္ဂ်ာနယ္ေတြ တာ၀န္ေက်တယ္လို. ယူဆပါသလား။ လို.ေမးလာပါတယ္။ လူေရာက္လာခ်ိန္က အသက္ရွဴက်ပ္ျပီး ေမာေနလို. တစ္ခြန္း ႏွစ္ခြန္းပဲ ေျပာလိုက္နုိင္ပါတယ္။ သူလည္း အလိုက္တသိနဲ. ဘာမွ ဆက္မေမးေတာ့ဘဲ ျပန္သြားပါတယ္။

တာ၀န္ေက်ပါတယ္။ တကယ္ကို ခ်ီးက်ဴးပါတယ္။ ေက်းဇူးလည္း တင္တယ္။ အဲဒီေလာက္ပဲ ေျဖလိုက္နုိင္ပါတယ္။ ဒီေခတ္လူငယ္ေလးမ်ားဟာ အတုယူစရာမရွိ၊ ကန့္ကူလက္လွည့္ သင္ျပေပးမယ့္ဆရာမရွိ၊ ဖတ္ရႈေလ့လာစရာ စာအုပ္စာတမ္း မ်ားမ်ားစားစားမရွိတဲ့ အေျခအေနမ်ိဳးမွာ စမ္းတ၀ါး၀ါးနဲ. မုဆိုးစိုင္သင္ သေဘာထားျပီး ၾကိဳးစားေနရတာေၾကာင့္ အမွန္အတိုင္း ၀န္ခံရရင္ သူတို.တေတြ ဒါေလာက္လုပ္နုိင္လိမ့္မယ္လို.ေတာင္ မထင္မိပါဘူး။ အခုေတာ့ သူတို.လုပ္နိုင္လိုက္ၾကတာ အ့ံမခန္းပါပဲ။

သတင္းငတ္တာ ထမင္းငတ္တာထက္ဆိုး
ေမလ ၂-ရက္ေန.ညနဲ. ေမလ ၃-ရက္ တစ္မနက္လံုး တိုက္ေနတဲ့ မုန္တိုင္းၾကီးေၾကာင့္ ရန္ကုန္ တစ္ျမိဳ.လံုး သစ္ပင္ေတြလဲ၊ မီးေတြျပတ္၊ ဖုန္းေတြျပတ္ ျဖစ္ေနရတဲ့အထဲက ေမလ ၅ ရက္ေန.မွာ စထြက္လာနုိင္တဲ့ ဂ်ာနယ္ရွိပါတယ္။ အဲဒီမွာ မုန္တို္င္းမွာ အျပင္းထန္ဆံုးခံခဲ့ရတဲ့ လပြတၱာဘက္က သတင္းေတြ ဓာတ္ပံုေတြ အမ်ားၾကီး ေဖာ္ျပထားပါတယ္။ ရန္ကုန္ျမိဳ.ၾကီး တစ္ျမိဳ.လံုး သစ္ပင္ေတြ၊ ဓာတ္တိုင္ေတြ၊ ျပိဳလဲေနတာေတြ၊ အမိုးေတြ လန္ေနတာကိုလည္း ေဖာ္ျပနိုင္ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္က သတင္းငတ္တဲ့ဒဏ္ကို ။ေနမထိ ထိုင္မသာ၊ ျဖစ္ေလာက္ေအာင္ ခံစားေနရတာေၾကာင့္၊ ဂ်ာနယ္တစ္ေစာင္ထြက္လာတာ ေတြ.ရေတာ့ ၀မ္းသာလိုက္တာ။ သံုးေလးရက္ေလာက္ ကမာၻၾကီးနဲ. အဆက္ျပတ္ေနရာက ရန္ကုန္ျမိဳ.ၾကီးအေၾကာင္း၊ တစ္နိုင္ငံလံုးအေၾကာင္း၊ ကမာၻၾကီးအေၾကာင္း သိလိုက္ရတဲ့အတြက္ ဂ်ာနယ္သမားလူငယ္ေလးေတြကို အတိုင္းမသိ ေက်းဇူးလည္း တင္မိပါတယ္။ သတင္းငတ္တာက ထမင္းငတ္တာထက္ကို ဆိုးတာကိုး။

သာဓုအၾကိမ္ၾကိမ္ေခၚ
ေမလ ၈-ရက္ေန.ေနာက္ပိုင္းက်ေတာ့ ဂ်ာနယ္ေတြ တစ္ေစာင္ျပီး တစ္ေစာင္ ဆက္တိုက္ဆိုသလို ထြက္လာၾကတယ္။ ျမစ္၀ကြ်န္းေပၚေဒသက အပ်က္အစီးေတြနဲ. ဒုကၡသည္ေတြရဲ. ေၾကကြဲစရာအျဖစ္ဆိုးေတြကိုလည္း ျပည့္ျပည့္စံုစံု သိၾကရတယ္။ သတင္းအခ်က္အလက္ေတြ ျပည့္ျပည့္စံုစံု သိရေလေတာ့ တစ္နိုင္ငံလံုးက ျပည္သူျပည္သားေတြသာမက ကမာၻတစ္ခုလံုးက ကမာၻသူ ကမာၻသားအားလံုးကပါ ။ဒီေလာက္ၾကီးမားတဲ့ သဘာ၀ ေဘးဆိုးကပ္ဆိုးၾကီးကို နိုင္ငံတစ္ခုတည္းရဲ. အားနဲ.ေတာ့ျဖင့္ ၀န္နဲ.အား မမွ်ေလာက္ေပဘူး။ အားလံုး၀ို္င္းျပီး တစ္ေယာက္တစ္လက္ ကူညီၾကမွ ျဖစ္ေပလိမ့္မယ္။ လို. သိရွိနားလည္ၾကျပီး ကူညီမႈေတြ ရက္ရက္ေရာေရာ ျပဳလာၾကပါတယ္။ ျပည္တြင္းကဆိုရင္လည္း ဆရာေတာ္ သံဃာေတာ္ၾကီးမ်ားကိုယ္တုိင္ ရႊံ.ထဲ ဗြက္ထဲမွာ သကၤန္းၾကီးေတြ တဖားဖားနဲ. မနားမေနသြားလာလႈပ္ရွား ကူညီေနရွာၾကပါတယ္။ ဂ်ာနယ္ေတြကလည္း သတင္းနဲ. ကူညီ အလုပ္အေကြ်းျပဳၾကရံုသာမက ဒုကၡသည္ကူညီေရးလုပ္ငန္းေတြမွာလည္း ကိုယ္တို္င္ကုိုယ္က် စည္းရံုးလံႈ.ေဆာ္ျပီး ေလေဘးသင့္ေဒသမ်ားအေရာက္ သြားေရာက္ကူညီၾကတာမ်ားကို ေတြ.ျမင္ရျပီး အၾကိမ္ၾကိမ္ သာဓုေခၚမိပါေတာ့တယ္။ ၾကည္ညိဳမိပါတယ္။

ဒီေခတ္ ဂ်ာနယ္သမားလူငယ္ေတြ တာ၀န္ေက်ၾကပါတယ္။ ေလးစားရံုမက ၊ၾကည္ညိဳ၊တယ္လို.ေတာင္ ဆိုလိုက္ခ်င္ပါတယ္။ ဂ်ာနယ္ေတြရဲ. ေက်းဇူးေၾကာင့္သာ၊ ဒါေလာက္ ျမန္ျမန္နဲ. မ်ားမ်ားၾကီး ကူညီကယ္ဆယ္ေရးလုပ္ငန္းေတြ လုပ္နုိင္ခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါကို ကြ်န္ေတာ္တို. ျပည္သူျပည္သားအားလံုးက အသိအမွတ္ျပဳၾက၊ ဂုဏ္ျပဳမွတ္တမ္းတင္ၾကမွာပါ။ ။ဂ်ာနယ္အသက္ တစ္မနက္။ လို. နွိမ့္ခ်တတ္တဲ့ အသိုင္းအ၀ုိင္းက လူမ်ားလည္း အသိအမွတ္ မျပဳဘဲ ေနနိုင္လိမ့္မယ္ မထင္ပါဘူး။ သတင္းစာတို. ဂ်ာနယ္တို.ဆိုတဲ့ သတင္းလုပ္ငန္းမ်ားမွာ လုပ္ကိုင္ေနၾကသူ သတင္းသမားမ်ားဟာ သမိုင္းဖန္တီးသူမ်ား မဟုတ္ၾကေပမယ့္ သမိုင္းကို မေၾကာက္နုိင္ေအာင္၊ မလိမ္နို္င္ေအာင္၊ မကြယ္၀ွက္နုိင္ေအာင္ အခ်က္အလက္ အေထာက္အထားေတြကို မွန္မွန္ကန္ကန္ တိတိက်က် မွတ္တမ္းတင္ေပးသူမ်ားျဖစ္ၾကပါတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ ဉာဏ္အေျမာ္အျမင္ၾကီးမားသူ နုိင္ငံ့ေခါင္းေဆာင္မ်ား၊ အစိုးရမ်ားက သတင္းစာနဲ. သတင္းဂ်ာနယ္ မဂၢဇင္းမ်ားကို စတုထၳမ႑ိဳင္ေနရာမွာ ထုိက္ထို္က္တန္တန္ ထားၾကတာျဖစ္တယ္။ ေရွးပေဒသရာဇ္ေခတ္အခါက ။ ငါမေကာင္းလွ်င္ ငါ့ကိုေရး၊ ငါ့မိဖုရားမေကာင္းလွ်င္ ငါ့မိဖုရားကိုေရး။ ဆိုတဲ့ မင္းတုန္းမင္းတရားၾကီးရဲ. မိန္.ၾကားေတာ္မူခ်က္ဟာ အထင္ရွားဆုံးသာဓက အျဖစ္ သမိုင္းမွာ မွတ္တမ္းတင္ က်န္ရစ္ခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။


မင္းနဲ. ျပည္သူကူညီလို.
မင္းတုန္းမင္းတရားၾကီး ကိုယ္ေတာ္တိုင္ရဲ. အားေပးမႈကို ရေလေတာ့ ရတနာပံု ေနျပည္ေတာ္သတင္းစာဟာ အဲဒီေခတ္ အဂၤလိပ္လက္ေအာက္ေရာက္၊ ရန္ကုန္ျမိဳ.က် အဂၤလိပ္လူမ်ိဳးေတြ ထုတ္ေ၀တဲ့ သတင္းစာမ်ားနဲ. ေကာင္းေကာင္းၾကီး ရင္ေပါင္တန္းနိုင္ေအာင္ လုပ္ေဆာင္နုိင္ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီလို လုပ္ေဆာင္နုိင္ဖုိ. အဓိကအက်ဆံုး ကူညီအားေပးသူက မင္းတုန္းမင္းတရားၾကီးျဖစ္ျပီး ဒုတိယကေတာ့ သတင္းစာဖတ္ ပရိသတ္ ျပည္သူျပည္သားမ်ားျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီေခတ္က သတင္းစာတိုက္ဆိုေပမယ့္ စာေရးေတာ္ၾကီးလို. ေခၚၾကတဲ့ ဦးအဟီးနဲ. ဘိုး၀ဇီရတို.အျပင္ တျခားသတင္းေထာက္ရယ္လို. မရွိပါဘူး။ သတင္းစာပါ သတင္းအေတာ္မ်ားမ်ားဟာ သတင္းစာဖတ္ ပရိသတ္မ်ားဆီက ေရးသားေပးပို.ၾကတဲ့ အေၾကာင္းအရာမ်ား ျဖစ္ပါတယ္။ မင္းနဲ. ျပည္သူက ယံုယံုၾကည္ၾကည္နဲ. အားေပးၾကတဲ့အတြက္ ရတနာပံုေနျပည္ေတာ္ သတင္းစာရယ္လို. ျဖစ္ထြန္းေအာင္ျမင္ခဲ့ရတာ ျဖစ္ပါတယ္။

က်င့္၀တ္သီလျမဲျမံေစ
သတင္းစာေကာင္းတစ္ေစာင္ဆိုတာ နုိင္ငံ့လက္ရံုး၊ နို္င္ငံ့ပုခံုး ျဖစ္ပါတယ္။ ပခံုးသဖြယ္ နုိင္င့ံ၀န္ကို ထမ္းရြက္သယ္ပိုးျပီး လက္ရံုးသဖြယ္ နုိင္ငံ့ရန္စြယ္ရန္ေညွာင့္မ်ားကို ဖယ္ရွားရွင္းလင္း သုတ္သင္ေပးပါတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ သတင္းစာေကာင္းရွိျခင္းဟာ နုိင္ငံ့က်က္သေရလို. ဆိုနိုင္ပါတယ္။ သတင္းစာေကာင္းတစ္ေစာင္ျဖစ္လာဖုိ.အတြက္ စာဖတ္ပရိသတ္ နုိင္ငံသူ နုိင္ငံသားမ်ားရဲ. အားေပးေထာက္ပ့ံကူညီမႈကို လုိအပ္ပါတယ္။ သတင္းသမားမ်ားကလည္း ျပည္သူျပည္သား စာဖတ္ပရိသတ္မ်ားရဲ. ရာနူန္းျပည့္ယံုၾကည္မႈကို ရဖို.အတြက္ သတင္းသမားတို.ရဲ. အဓိကတာ၀န္ျဖစ္တဲ့ ျပည္သူျပည္သားမ်ားရဲ. နားမ်က္စိတာ၀န္ကို ေက်ပြန္ေအာင္ ထမ္းေဆာင္ရံုမွ်မက သတင္းသမားတို.ရဲ. က်င့္၀တ္သိကၡာမ်ားကိုလည္း ခါး၀တ္ပုဆိုးကဲ့သို. ျမဲျမံေအာင္ ထိန္းသိမ္းဖို. လိုအပ္ေၾကာင္း နိႈးေဆာ္လိုက္ရပါတယ္။ ။