ျဂိဳလ္ေမႊေသာ ထုိစေန

ျဂိဳလ္ေမႊေသာ ထုိစေန

 

' ဗိုလ္ခ်ဳပ္၊ နက္ျဖန္ ၀န္ႀကီး အစည္းအေ၀းလုပ္ဖို႔ ခ်ိန္းထားတယ္။ လႊတ္ေတာ္ ေကာ္မတီ အစည္းအေ၀းကလည္း နက္ျဖန္ ၁၀ နာရီပဲ ျဖစ္ေနတယ္။ အဲဒါ ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ'

 

'ေဟ၊ ဟုတ္လား။ ဒါျဖင့္ လႊတ္ေတာ္ ေကာ္မတီကိုပဲ တက္မယ္။ အီးစီ^၁ (E.C) ကို စေနေန႔ မနက္ ေျပာင္းလုပ္လိုက္ကြာ '

 

အထက္ပါ ေမးခြန္းကို ေမးသူမွာ ဗိုလ္ထြန္းလွ (တကၠသိုလ္ေန၀င္း) ျဖစ္၍ အေျဖနွင့္ တကြ ညႊန္ၾကားခ်က္ပါ တစ္ပါတည္း ေပးလိုက္သူမွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းပင္ ျဖစ္သည္။

 

ထိုေန႔ ထိုရက္မွာ ၁၉၄၇ ခု၊ ဇူလိုင္လ ၁၅ ရက္ အဂၤါေန႔ ျဖစ္သည္။

 

ျဗိတိသွ်တို႔သည္ ဒုတိယကမာၻစစ္ႀကီး ၿပီးဆံုးခဲ့သည့္ (၁၉၄၅ ခုႏွစ္) ေနာက္ပိုင္း ျမန္မာျပည္အား ျဗိတိသွ်ဘုရင္ခံတစ္ဦး ေခါင္းေဆာင္သည့္ ၀န္ႀကီးမ်ား အဖြဲ႔တစ္ဖြဲ႔ကို ဘုရင္ခံ၏ အမႈေဆာင္အဖဲြ႔ (Governor's Executive Council) ဟု အမည္ေပး အုပ္ခ်ဳပ္လာခဲ့သည္။

 

အဆိုပါ ၀န္ႀကီးမ်ားအဖဲြ႔ အစည္းအေ၀းမ်ားကို ၁၉၄၆ ခုႏွစ္အထိ အဖဲြ႔၏ သဘာပတိျဖစ္ေသာ ဘုရင္ခံ၏ အိမ္ေတာ္၌ က်င္းပလာခဲ့ရာမွ ၁၉၄၇ ခုႏွစ္၊ ဇန္န၀ါရီလတြင္ ေအာင္ဆန္း-အက္တလီစာခ်ဳပ္ (Aung San – Atlee Agreement) ခ်ဳပ္ဆိုခဲ့ၿပီးေနာက္ ဘုရင္ခံအိမ္ေတာ္မွ အတြင္း၀န္ရံုးသို႔ ေျပာင္းေရႊ.က်င္းပခဲ့ၾကသည္။

 

ထို႔ျပင္ အထက္ပါ ေအာင္ဆန္း-အက္တလီစာခ်ဳပ္အရ ျမန္မာနုိင္ငံကို ၿဗိတိသွ်အစိုးရတို႔က လြတ္လပ္ေရးေပးရန္ ေသခ်ာသေလာက္ျဖစ္ေနခဲ့ရာ ၀န္ႀကီးမ်ားအဖဲြ႔၏ သဘာပတိျဖစ္သူ ၿဗိတိသွ်ဘုရင္ခံ ဆာဟူးဘတ္ရန္႔စ္ (Sir Hubert Rance) သည္ ၁၉၄၇ ခုႏွစ္၊ ဇန္န၀ါရီလမွစ၍ ၀န္ႀကီးမ်ားအစည္းအေ၀းသို႔ တက္ေရာက္လာျခင္း မရွိေတာ့ဘဲ ဒုတိယ သဘာပတိျဖစ္သူ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကပင္ သဘာပတိအျဖစ္ ေရွ႔ေဆာင္ေရွ႔ရြက္ျပဳကာ က်င္းပခဲ့ရသည္။

 

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၏ အပါးေတာ္ျမဲအျဖစ္ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ေနရေသာ ဗိုလ္ထြန္းလွသည္ အထက္ပါ ၀န္ႀကီးမ်ားအစည္းအေ၀း အပါအ၀င္ ဗို္လ္ခ်ဳပ္၏ ေန႔စဥ္နွင့္အမွ် မ်ားျပားလွေသာ အလုပ္တာ၀န္မ်ား၊ ခ်ိန္းဆိုခ်က္မ်ားႏွင့္ အျခားအေရးတႀကီး ေဆာင္ရြက္ရန္ ရွိသည့္ ကိစၥရပ္မ်ားကို  သူ႔ေန႔ႏွင့္သူ၊ သူ႔အခ်ိန္နွင့္သူ အံ၀င္ခြင္က်ျဖစ္ေအာင္ အတိအက် စီစဥ္မွတ္သားၿပီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ထံ ေန႔စဥ္ တင္ျပရသည္။

 

သို႔ႏွင့္ပင္ ဗိုလ္ထြန္းလွသည္ သူ၏ ေန႔စဥ္လုပ္ငန္းတစ္ခုအျဖစ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္၏ `အလုပ္တာ၀န္ဇယား´ ကို စီစဥ္မွတ္သားလာခဲ့ရာမွ ဇူလို္င္လ ၁၆ ရက္ ဗုဒၶဟူးေန႔အတြက္ အစည္းအေ၀းႏွစ္ခုမွာ မေမွ်ာ္လင္႔ပဲ အခ်ိန္ခ်င္း တိုက္ဆိုင္ေနသည္ကို ေတြ႔ရသည္။

 

၀န္ႀကီးမ်ားအဖြဲ႔မွာ  အေရးေပၚ အစည္းအေ၀းမ်ားမွ တစ္ပါး သာမန္အစည္းအေ၀းမ်ားကို တစ္ပတ္လွ်င္ တစ္ႀကိမ္က် ဗုဒၶဟူးေန႔တိုင္း နံနက္ ၁၀ နာရီတြင္ က်င္းပျမဲ ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ ယခုအပတ္ ထိုေန႔ထိုရက္ ထုိအခ်ိန္တြင္ တိုင္းျပဳျပည္ျပဳ လႊတ္ေတာ္ေကာ္မတီ အစည္းအေ၀းႏွင့္ အခ်ိန္ခ်င္း သြား၍ တုိက္ဆုိင္ေနသည္ကို ေတြ႔ေနရသျဖင့္ ဗိုလ္ထြန္းလွသည္ ထိုအေၾကာင္းကို တစ္ရက္ႀကိဳတင္၍ ဇူလိုင္လ ၁၅-ရက္ေန႔ အဂၤါေန႔ နံနက္တြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းအား တင္ျပေျပာဆိုခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။

 

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကလည္း အပါးေတာ္ျမဲ ဗိုလ္ထြန္းလွ၏ တင္ျပခ်က္အေပၚတြင္ ထူးထူးေထြေထြ ရွည္ရွည္ေ၀းေ၀း မစဥ္းစားဘဲ "အီးစီကို စေနေန႔ မနက္ ေျပာင္းလုပ္လုိက္ကြာ " ဟူ၍ အဆံုးအျဖတ္ေပးကာ အမွတ္မထင္ ညႊန္ၾကားခဲ့သည္။

 

ယင္းစေန၊ ထိုစေနကား ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းႏွင့္တကြ ျမန္မာျပည္ႀကီးအား ၿဂိဳလ္ေမႊခဲ့သည့္ ဇူလိုင္လ ၁၉ ရက္ စေနေန႔ပင္တည္း။

 

သို႔ႏွင့္ပင္ ဗိုလ္ထြန္းလွသည္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၏ အမိန္႔အရ ကက္ဘိနက္ (Cabinet) အဖဲြ႔၀င္ ၀န္ႀကီးအားလံုးထံ ၀န္ႀကီးမ်ားအစည္းအေ၀းကို ဗုဒၶဟူးေန႔တြင္ မက်င္းပျဖစ္ဘဲ စေနေန႔တြင္မွ က်င္းပမည္ ျဖစ္ေၾကာင္း အခ်ိ္န္မီ အေၾကာင္းၾကားခဲ့သည္။

 

၁၉၄၇ ခု၊ ဇူလိုင္လ ၁၉ ရက္ စေနေန႔။

 

ျမန္မာနုိင္ငံ၏ ရာသီဥတု အေနအထားအရ အထူးသျဖင့္ ေအာက္ျမန္မာနုိင္ငံ၏ ရာသီဥတု အစဥ္အလာအရ ဇူလုိင္ဆိုလွ်င္ မိုးၿဖိဳင္ၿဖိဳင္ရြာျမဲပင္ ျဖစ္သည္။

 

ေန႔စဥ္ သတင္းစာမ်ား၌ "ယေန႔ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ႏွင့္ အနီးတ၀ိုက္တြင္ အမ်ားအားျဖင့္ တိမ္ထူထပ္ေနၿပီး မိုးတစ္ၿပိဳက္ႏွစ္ၿပိဳက္ ရြာမည္ " ဟူ၍ ဖတ္ရႈၾကသလို ျမန္မာ့အသံ မိုးေလ၀သ သတင္းမွ ေန၍ " ယေန႔  ရန္ကုန္ၿမိဳ.ႏွင့္ အနီးတ၀ုိက္တြင္ မိုးသားမ်ား အံု႔ဆုိင္းၿပီး မိုး တစ္ႀကိမ္ ႏွစ္ႀကိမ္ ထစ္ခ်ဳန္းရြာဖြယ္ရာ ရွိပါသည္" ဟူေသာ ေၾကညာခ်က္ကို ေန႔စဥ္ၾကားေနၾကရသည္။

 

သို႔ျဖင့္ ေန႔စဥ္ေန႔တိုင္း မြန္းလဲြပိုင္းတြင္ အုံ႔ဆိုင္း မံႈမိႈင္းေနတတ္ၿပီး ညေနေစာင္းသည္ႏွင့္ တၿပိဳင္နက္ အညိႈးႀကီးစြာ သဲသဲမဲမဲ အခ်ိန္မွန္ ရြာေလ့ရွိေသာ ရန္ကုန္မိုးသည္ ဇူလိုင္လ ၁၉ ရက္ေန႔တြင္မူ ထူးထူးျခားျခား နံနက္ေစာေစာ အိပ္ရာထခ်ိန္မွ စ၍ ဖဲြလိုက္သဲလိုက္ျဖင့္ ရြာေနခဲ့သည္။

 

"ရန္ကုန္ၿမိဳ.ႏွင့္ အနီးတ၀ိုက္" ပတ္၀န္းက်င္တြင္ မိုးသားမ်ားဖံုး၍ ေကာင္းကင္ျပင္တစ္ခုလံုး ညိဳေမွာင္မိႈင္းပ်ေနသည္။

 

အခ်ိန္မွာ နံနက္ ၁၀ နာရီ ထိုးလုနီးၿပီ ျဖစ္သည္။

 

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းသည္ ရံုးခ်ိန္ေရာက္လာၿပီ ျဖစ္သျဖင့္ အ၀တ္အစားမ်ားလဲကာ တာ၀ါလိမ္းလမ္း^၂ (Tower Lane) ေနအိမ္အေပၚထပ္မွ ေလွကားအတိုင္း ခပ္သြက္သြက္ကေလး ဆင္းလာသည္။

 

ယေန႔အဖို႔ရာ၌ နံနက္ေစာေစာစီးစီး မိုးသားမ်ား အံု႔ဆိုင္းမိႈင္းပ်၍ သဲလိုက္ဖဲြလိုက္ျဖင့္ ထူးထူးျခားျခား မိုးမ်ားရြာသြန္းေနသလို ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကိုလည္း ခါတိုင္းကဲ့သို႔ ယူနီေဖာင္း၀တ္စံုျဖင့္ မဟုတ္ဘဲ ေရႊဖလားေရာင္ ဗန္ေကာက္လံုခ်ည္၊ သနပ္ခါးေရာင္ မႏၱေလးပိုးတိုက္ပံုႏွင့္ အျဖဴေရာင္ သဲႀကိဳးတပ္ထားသည့္ ေလယာဥ္ပ်ံဖိနပ္ စသည္တို႔ျဖင့္ ျမန္မာဆန္ဆန္ ၀တ္စားဆင္ယင္ထားသည္ကို ထူးထူးျခားျခားေတြ႔ရသည္။

 

ဗိုလ္ခ်ဳပ္သည္ ေနအိမ္မွအထြက္ ကားေပၚတက္ခါနီးတြင္ အငယ္ဆံုးသမီးေထြးေလး မမစုကို ခါတိုင္းကဲ့သို႔ပင္ တယုတယ နမ္းရႈပ္ ႏႈတ္ဆက္ခဲ့ေသးသည္။

 

မမစုကား ၂ ခါလည္မွ်သာ ရွိေသး၍ ဗိုလ္ခ်ဳပ္၏ တတိယေျမာက္သမီးေထြးဟု ဆိုရေသာ္လည္း မမစုေအာက္ စတုတၳသမီးကေလးတစ္ေယာက္ ယမန္ႏွစ္ (၁၉၄၆) က ရခဲ့ဖူးေသးသည္။ သို႔ေသာ္ ထိုစတုတၳသမီးကေလးမွာ မီးဖြားၿပီး ၅ ရက္မွ်ႏွင့္ပင္ ကြယ္လြန္သြားရွာခဲ့ရာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သည္ မမစုကိုပင္ သမီးေထြးအျဖစ္ အတိုးခ်၍ ခ်စ္ေနရသည္။

 

ညေန ရံုးဆင္းလာသည့္အခါတိုင္း ကားေပၚမွ ဆင္းလွ်င္ဆင္းခ်င္း အျခား ဘာကိုမွ မလုပ္ေသးမီ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သည္ "ေဖေဖျပန္လာၿပီ" ဟူ၍ မပီကလာ ပီကလာျဖင့္ ၀မ္းသာအယ္လဲ ဆီးႀကိဳေလ့ရွိေသာ သမီးေထြးကေလး မမစုကို ယုယစြာ ေပြ႔ခ်ီနမ္းရႈပ္ေလ့ရွိသကဲ့သို႔ နံနက္ရံုးတက္ခ်ိန္ အိမ္မွအထြက္တြင္လည္း ဤသမီးေထြးကေလးကို ခ်စ္ခင္ၾကင္နာစြာ နမ္းရႈပ္္ႏႈတ္ဆက္ရသည္မွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္၏  နိစၥဓူ၀ ေန႔စဥ္အက်င့္ျဖစ္ေနခဲ့သည္။

 

သို႔ႏွင့္ပင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သည္ တာ၀ါလိမ္းေနအိမ္မွ ၁၀ နာရီခန္႔တြင္ သူ၏ ကားနက္ကေလး အာရ္ေအ-၂၈၇၄ (RA-2874) ျဖင့္ ထြက္လာခဲ့ရာ ၁၀ နာရီ ၁၀ မိနစ္သာသာ အခ်ိန္တြင္ အတြင္း၀န္မ်ားရံုး၏ အလယ္ဗဟို ေလွကားေျခရင္းသို႔ အဆိုပါ ကားနက္ကေလးသည္ ၿငိမ့္ခနဲ ထိုးဆိုက္လိုက္သည္။

 

ထိုအခ်ိန္တြင္ အတြင္း၀န္မ်ားရံုး အေပၚထပ္ စပတ္လမ္း (ယခု ဗိုလ္ေအာင္ေက်ာ္လမ္း) ဘက္ရွိ ကာကြယ္ေရး၀န္ႀကီး၏ ရံုးခန္းထဲတြင္ အစိုးရအဖြဲ႔၀င္ ၀န္ႀကီးမ်ားအားလံုး စံုစံုညီညီ ေရာက္ရွိေနၾကၿပီ ျဖစ္သည္။

 

ရံုးအုပ္ႀကီး ဦးခ၊ လက္ေထာက္အတြင္း၀န္ ဦးတင္အံုးႏွင့္တကြ ၀န္ႀကီးမ်ားအဖြဲ႔ အတြင္း၀န္ ဦးေရႊေဘာ္တို႔မွာ ယေန႔နံနက္ ၀န္ႀကီးမ်ားအစည္းအေ၀းအတြက္ လိုအပ္ေသာ စာရြက္စာတမ္းမ်ား၊ ဖိုင္တဲြမ်ားႏွင့္ မွတ္တမ္းစာတဲြမ်ားကို ရွာေဖြစုေဆာင္းကာ အစည္းအေ၀း က်င္းပမည့္ အခန္းသို႔ တစ္ခုၿပီး တစ္ခု ပို႔ေပးရင္း ၀င္ေခ် ထြက္ေခ်ျဖင့္ အလုပ္မ်ားေနၾကသည္။

 

ခဏအၾကာတြင္ ေလွကားမွ ေျခသံမ်ားကို ၾကားၾကရၿပီး ဗိုလ္ထြန္းလွႏွင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းတို႔  ေရွ.ဆင့္ေနာက္ဆင့္ တက္လာၾကသည္ကို ေတြ႕ျမင္ၾကရသည္။

 

ဗိုလ္ထြန္းလွသည္ ေလွကားေပၚတြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေရွ႕ကေန၍ တက္လာခဲ့သည္မွာ အေၾကာင္းရွိသည္။

 

သူသည္ ယေန႔မွသာမဟုတ္၊ ေန႔စဥ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္အတြင္း၀န္ရံုးသို႔ လိုက္ပါလာတိုင္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္စီးလာေသာ ကားေပၚမွ သူအရင္ေရွ.ကဆင္း၍ အတြင္း၀န္ရံုး ေလွကားေပၚသို႔ တက္ရာတြင္လည္း သူက ေရွ.က အျမဲတက္ခဲ့ေလ့ရွိသည္။

 

သူသည္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႏွင့္ အျခားအစည္းအေ၀းမ်ား၊ ဧည့္ခံးပဲြမ်ားႏွင့္ ရံဖန္ရံခါ ညေနခင္း ဟုိဟိုသည္သည္ အလည္သြားရာတြင္ျဖစ္ေစ၊ ယုတ္စြအဆံုး ရုပ္ရွင္ စေသာ ပဲြလမ္းသဘင္မ်ား သြားရာလာရာတြင္ျဖစ္ေစ ဗိုလ္ခ်ဳပ္၏ အပါးေတာ္ျမဲအျဖစ္ ေနာက္မွ အျမဲတေစ လို္က္ပါေနခဲ့ရသည္။

 

ထိုသို႔ သြားေလရာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေနာက္မွ တေကာက္ေကာက္ လိုက္ပါေနရေသာ ဗိုလ္ထြန္းလွသည္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္အတြက္ အစစအရာရာ အျမဲတေစ သတိထား၍ ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ခဲ့သည္။ အထူးသျဖင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သည္ ၁၉၄၆ ခုႏွစ္အတြင္း ဖဆပလ အဖဲြ႔ခ်ဳပ္ၾကီး၏ ဥကၠဌအျဖစ္ ျမန္မာျပည္အရပ္ရပ္သို႔ မီးရထား၊ ေမာ္ေတာ္ကား စသည္တို႔ျဖင့္ ကုန္းေၾကာင္းခရီးမွေသာ္လည္းေကာင္း၊ သေဘာၤ၊ ေလွ၊ သမၺာန္ စသည္တို႔ျဖင့္ ေရေၾကာင္းခရီးမွလည္းေကာင္း၊ ေလယာဥ္ပ်ံျဖင့္ ေလေၾကာင္းခရီးမွလည္းေကာင္း ခရီးအတန္တန္ ေန႔ေရာညပါ သြားလာ၍ စည္းရံုးေရးဆင္းခဲ့သည္။ ထိုစဥ္ ဗိုလ္ထြန္းလွသည္ မီးရထား၊ ေမာ္ေတာ္ကား၊ သေဘာၤ၊ ေလယာဥ္ပ်ံ စသည္တို႔တြင္ တက္ရာ၌လည္းေကာင္း၊ ဆင္းရာ၌လည္းေကာင္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္အရင္တက္၍ ဗိုလ္ခ်ဳပ္အရင္ ေရွ.ကဆင္းေလ့ရွိသည္။ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ တစ္စံုတစ္ရာ အႏၱရာယ္ က်ေရာက္လာခဲ့ပါက "မိမိသာ ေရွ႔က အေသခံမည္၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကို လံုး၀ မထိခိုက္ေစရ" ဟူေသာ ရဲေဘာ္စိတ္ျဖင့္ ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္လိုေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။

 

အထူးသျဖင့္ မိမိအား တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားဘ၀က ေက်ာင္းေနဖက္ သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္အျဖစ္လည္းေကာင္း၊ ဗမာ့တပ္မေတာ္ ရဲေဘာ္ေဟာင္းတစ္ေယာက္အေနျဖင့္လည္းေကာင္း၊ ခ်စ္ခင္ရင္းႏွီးစြာျဖင့္ ယံုၾကည္စိတ္ခ်စြာ အပါးေတာ္ျမဲ အတြင္း၀န္တစ္ေယာက္အျဖစ္ အစစအရာရာ "ပံုအပ္"ထားခဲ့သည့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္အတြက္ "အသက္နွင့္လဲ၍" ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္မည္ ဟူေသာ စိတ္ထားမွာ ဗိုလ္ထြန္းလွ၏ ရင္တြင္း၌ အျမဲတေစ ကိန္းေအာင္းေနခဲ့သည္။

 

သို႔ျဖစ္ရာ ဗိုလ္ထြန္းလွသည္ ယေန႔အဖို႔ရာ၌လည္း အတြင္း၀န္ရံုး ေလွကားမွတစ္ဆင့္ ၀န္ႀကီးမ်ား အစည္းအေ၀းက်င္းပရာ ခန္းမေဆာင္ထဲသို႔ိတို္င္ေအာင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေရွ႕မွ ၀င္လာခဲ့ၿပီးသည့္ေနာက္ အစည္းအေ၀းအတြက္ လုိအပ္ေသာ ဖိုင္တဲြမ်ား၊ မွတ္စုမွတ္တမ္းမ်ားကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္ထုိင္မည့္ စားပဲြထိပ္တြင္ ခ်ထားေပးလုိက္သည္။

 

ထို႔ေနာက္ စားပဲြထိပ္မွ သဘာပတိထုိင္မည့္ ကုလားထုိင္ႀကီးကို လူတစ္ေယာက္၀င္လာေအာင္ ေနာက္သို႔ အနည္းငယ္ဆဲြေပးၿပီးေနာက္ ထိုကုလားထို္င္တြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ၀င္ထို္င္ၿပီးသည္ႏွင့္ တစ္ၿပိဳင္နက္ ဗိုလ္ထြန္းလွသည္ အစည္းအေ၀းခန္းမမွ သူ၏ ရံုးခန္းရွိရာသို႔ ထြက္လာခဲ့သည္။

 

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းအား အစဥ္အစိုက္ ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္လာခဲ့ေသာ အပါးေတာ္ျမဲ ဗိုလ္ထြန္းလွသည္ ထိုအခိုက္အတန္႔ကေလးတြင္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႔လယ္ အတြင္း၀န္မ်ားရံုး အေပၚထပ္ ၀န္ႀကီးမ်ား အစည္းအေ၀းခန္းမအတြင္း၌ မည္သို႔မွ် အႏၱရာယ္ ျဖစ္ဖြယ္မရွိဟူေသာ အေတြးျဖင့္ သူ႕ရံုးခန္းထဲတြင္ စိတ္ေအးလက္ေအး ရွိေနခဲ့သည္။

 

သို႔ေသာ္ သူသည္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္အား အစည္းအေ၀းခန္းမထဲတြင္ ယခုတစ္ႀကိမ္ ေတြ႕ျမင္ခဲ့ရျခင္းသည္ အသက္ရွင္လ်က္ ေနာက္ဆံုးေတြ႔ခဲ့၊ ျမင္ခဲ့ရျခင္း ျဖစ္လိမ့္မည္ဟူ၍ ထုိစဥ္က စိုးစဥ္းမွ် မထင္မိခဲ့။

 

ထို႔အတူ ဗိုလ္ခ်ဳပ္အဖို႔ရာ၌လည္း မိမိသဘာပတိအျဖစ္ ေဆာင္ရြက္က်င္းပရေသာ ဤ၀န္ႀကီးမ်ား အစည္းအေ၀းသည္ ေနာက္ဆံုးအစည္းအေ၀း ျဖစ္သည္ဟူ၍ လံုး၀ရိပ္စားမိရွာျခင္း မရွိခဲ့။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သာလွ်င္ မဟုတ္၊ အစိုးရအဖြဲ႔၀င္ အျခား၀န္ႀကီးမ်ားသည္လည္း ဤအခ်က္ကို အလ်ဥ္းမစဥ္းစားမိခဲ့ၾက။

 

၀န္ႀကီးမ်ား အစည္းအေ၀းကား စတင္က်င္းပေနေလၿပီ။

 

အျပင္ဘက္တြင္မူ ရန္ကုန္မိုးသည္ ခပ္ဖဲြဖဲြကေလး ရြာေနဆဲတြင္ပင္ ျဖစ္သည္။

 

ထိုအခိုက္ မိုးထဲေရထဲတြင္ ဂ်စ္ကားတစ္စီးသည္ ေမာင့္ဂိုမာရီလမ္း (ယခု ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းလမ္း) အတို္င္း ပန္းဆိုးတန္းထိပ္ နာရီစင္ကို ျဖတ္၍ အေနာက္မွ အေရွ႔သို႔ ေမာင္းႏွင္လာၿပီးေနာက္ စပတ္လမ္း (ယခု ဗိုလ္ေအာင္ေက်ာ္လမ္း) သို႔ ေရာက္ေသာအခါ ညာဘက္သို႔ ခ်ိဳးလိုက္သည္။

 

ကားေပၚတြင္ ေမာင္းသူအပါအ၀င္ လူ ၅ ေယာက္လုိက္ပါလာသည္ကို ေတြ႔ရသည္။ ကားေမာင္းသူမွာ ရွပ္အက်ႌလက္တိုအျဖဴ၊ စစ္ေဘာင္းဘီရွည္ အစိမ္းရင့္ေရာင္ကို ၀တ္ဆင္ထား၍ က်န္ ၄ ေယာက္စလံုးမွာမူ အစိမ္းရင့္ေရာင္ ယူနီေဖာင္းမ်ားျဖင့္ ျဖစ္ၾကသည္။

 

ဂ်စ္ကားကေလးသည္ စပတ္လမ္း (ယခု ဗိုလ္ေအာင္ေက်ာ္လမ္း)ထဲသို႔ ခ်ိဳး၀င္လာခဲ့ရာမွ တစ္ဖန္ ဖေရဇာလမ္း (ယခုအေနာ္ရထာလမ္း) ကို္ျဖတ္ေက်ာ္လာခဲ့သည္။

 

ထို႔ေနာက္ အတြင္း၀န္ရံုး ေတာင္ဘက္ဂိတ္၀သို႔ ေရာက္လာသည္တြင္ စက္အရွိန္ကို ေလွ်ာ့ကာ အတြင္း၀န္မ်ားရံုး၀င္းအတြင္းသို႔ ၀င္ရန္ ကားစက္ေခါင္းကို ဘယ္ဘက္သို႔ ဦးတည္လိုက္သည္။

 

ထိုအခ်ိန္မွာ ရံုးတက္စအခ်ိန္ ၁၀ နာရီခဲြခန္႔သာ ရွိေသးသည္ျဖစ္ရာ အတြင္း၀န္မ်ားရံုး ေတာင္ဘက္ဂိတ္၀တြင္ အရာရွိႀကီးငယ္တို႔ ကားႀကီးကားငယ္မ်ား ေရွ႔ဆင့္ေနာက္ဆင့္ ၀င္ေနၾကသျဖင့္ ဂ်စ္ကားကေလးသည္ ဂိတ္၀တြင္ ေခတၱမွ် ရပ္ေစာင့္ေနရသည္။

 

ခဏအၾကာတြင္ မိမိေရွ႔မွ ကားမ်ား တစ္စီးၿပီး တစ္စီး ၀င္သြားၾကသျဖင့္ ဂ်စ္ကားကေလးသည္လည္း ဘီးကို ခပ္ျဖည္းျဖည္းလွိမ့္ကာ အတြင္း၀န္မ်ားရံုးသို႔ ၀င္လာခဲ့သည္။

 

ဂ်စ္ကားကေလးသည္ အတြင္း၀န္မ်ား ရံုး၀င္းအတြင္း တစ္ေနရာသို႔အေရာက္တြင္ စက္မရပ္ဘဲ အရွိန္သတ္လိုက္ရာ လူ ၄ ေယာက္သည္ ကားေပၚမွ တစ္ေယာက္ၿပီး တစ္ေယာက္ ခုန္ဆင္းလာၾကသည္ကို ေတြ႕ရသည္။

 

သူတို႔ ၄ ေယာက္စလံုးသည္ အစိမ္းရင့္ေရာင္ စစ္ယူနီေဖာင္းမ်ား ၀တ္ဆင္ထားၾက၍ ပခံုးတြင္လည္း ၁၂ နံပါတ္ စစ္တပ္ (XII Army) တံဆိပ္တပ္ဆင္ထားၾကသည္။ သို႔ရာတြင္ သူတို႔စီးလာၾကေသာ ဖိနပ္မ်ားမွာ ကင္းဗတ္ဖိနပ္ရွည္ (Canvas Shoes) မ်ား ျဖစ္ေနၾကသည္။

 

သူတို႔ ၄ ေယာက္အနက္ ၃ ေယာက္မွာ ေတာ္မီေသနတ္ (Tomy Gun)မ်ား ကိုင္ထားၾကၿပီး က်န္တစ္ေယာက္၏ လက္ထဲတြင္မူ စတင္းေသနတ္ (Stern Gun) တစ္လက္ကို ေတြ႔ရသည္။

 

ဂ်စ္ကားကေလးသည္ သူတို႔ ၄ ေယာက္ကို ခ်ထားခဲ့ၿပီး ထိုေနရာတြင္ မရပ္ဘဲ ဆက္လက္၍ ေမာင္းလာခဲ့ရာ တစ္ေယာက္က ကားေမာင္းသူအား "ကားကို စက္ရပ္မထားနဲ႔" ဟူ၍ လွမ္းေျပာလိုက္သည္။

 

လက္နက္ကိုင္ ယူနီေဖာင္း၀တ္မ်ား အတြင္း၀န္မ်ားရံုး အေပၚထပ္သို႔ ေျပးတက္သြားၾကေသာ အခ်ိန္တြင္ ဂ်စ္ကားကေလးသည္ ရံုး၀င္းအတြင္း တစ္ေနရာ၌ ရပ္ေစာင့္ေနသည္ကို ေတြ႔ရသည္။ ကားရပ္ထားေသာ္လည္း စက္သံကိုမူ ခပ္အုပ္အုပ္ကေလး ၾကားေနရဆဲပင္ ျဖစ္သည္။

 

မၾကာမီ အတြင္း၀န္မ်ားရံုး ၀န္ႀကီးမ်ား အစည္းအေ၀းခန္းမဆီမွ "ဒုိင္း….ဒိုင္း…..ဒိုင္း….ဒက္….ဒက္…." ဟူေသာ ေသနတ္သံမ်ား ဆက္ကာဆက္ကာ ေရွ႕ဆင့္ေနာက္ဆင့္ ၾကားလိုက္ရသည္။

 

အပါးေတာ္ျမဲ ဗိုလ္ထြန္းလွသည္ ေသနတ္သံမ်ားကို ၾကားလွ်င္ ၾကားခ်င္း ၀န္ႀကီးမ်ား အစည္းအေ၀းခန္းမဆီမွ ျဖစ္ေၾကာင္း သိလိုက္ရသည္ႏွင့္ "၀န္ႀကီးေတြေတာ့ အပစ္ခံရၿပီ" ဟု ခ်က္ခ်င္းေတြးမိကာ သူ႔ရံုးခန္းထဲမွ တစ္ဟုန္ထိုး ေျပးထြက္လာခဲ့သည္။

 

သူႏွင့္အတူ ရွိေသာ ဗိုလ္သန္း၀င္းမွာလည္း အခန္းအျပင္ဘက္သို႔ ၀ုန္းခနဲ ေျပးထြက္လာခဲ့သည္။

 

ဗိုလ္ထြန္းလွသည္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္တို႔ အစည္းအေ၀း က်င္းပေနၾကေသာ အခန္း၀သို႔ ေရာက္လွ်င္ေရာက္ခ်င္း "ဆင္နားရြက္" တံခါးေလးကို ကမန္းကတန္း တြန္း၍ အတြင္းသို႔ ၾကည့္လိုက္မိသည္။

 

ခပ္ေစာေစာက ေမာင္းျပန္ေသနတ္သံမ်ားျဖင့္ ဆူညံသြားခဲ့ေသာ အခန္းႀကီးမွာ ယခုအခါ တစ္ခန္းလံုး ဘာသံမွ မၾကားရေတာ့ဘဲ တိတ္ဆိတ္ျငိမ္သက္လွ်က္ ယမ္းေငြ႕ယမ္းန႔ံမ်ားျဖင့္ ဖံုးလႊမ္းေနသည္ကို ေတြ႕ရသည္။

 

ထိုသို႔ ယမ္းေငြ႕တလူလူ ျဖစ္ေနဆဲပင္ ရွိေသးေသာ ခန္းမႀကီးထဲတြင္ ျမင္လိုက္ရေသာ ျမင္ကြင္းကား ဗိုလ္ထြန္းလွအဖို႔ သူ႔တစ္သက္တာတြင္ ဘယ္ေသာအခါမွ ေမ့ရက္စရာမရွိေသာ ျမင္ကြင္းပင္ ျဖစ္သည္။

 

အစည္းအေ၀းစားပဲြႀကီး၏ တစ္ဖက္တစ္ခ်က္တြင္ ၀န္ႀကီးမ်ား ျဖစ္ၾကေသာ ဒီးဒုတ္ဦးဘခ်ိဳ၊ သခင္ျမ၊ ဆရာႀကီး ဦးရာဇတ္၊ ဦးဘ၀င္း၊ မန္းဘခုိင္နွင့္ မိုင္းပြန္ေစာ္ဘြားႀကီးတို႔မွာ ၾကမ္းျပင္ေပၚတြင္ မၾကည့္ရက္၊ မျမင္ရက္စရာ ေသြးသံရဲရဲျဖင့္ အတံုးအရံုး လဲက်ေနၾကေလၿပီ။ ပြိဳင့္ ၄၅ (.45) ႏွင့္ ပိြဳင့္ ၃၅ (.35) အမ်ိဳးအစား ေသနတ္က်ည္ဆံအခြံမ်ားမွာလည္း တစ္ခန္းလံုး ၾကမ္းျပင္အႏွံ႔ ျပန္႔က်ဲေနေတာ့သည္။

 

လွ်ပ္တစ္ျပက္အတြင္း အိပ္မက္ပမာ ယံုနိုင္ဖြယ္ရာမရွိဘဲ ေၾကကဲြနာၾကည္းစရာေကာင္းသည္ႏွင့္အမွ် တုန္လႈပ္ေခ်ာက္ခ်ားစရာေကာင္းလွသည့္ အနိဌာရံု ျမင္ကြင္းႀကီးကို ရုတ္တရက္ ျမင္လိုက္ေတြ႔လိုက္ရေသာ ဗိုလ္ထြန္းလွမွာ ေခါင္းထဲတြင္ မိုက္ခနဲ ျဖစ္ကာ မွင္သက္မိသြားသည္။

 

ထိုအခိုက္ ရုတ္တရက္ အသက္မေသေသးဘဲ ရွိေနရွာေသးေသာ မုိင္းပြန္ေစာ္ဘြားႀကီး စ၀္စံထြန္းသည္ လဲက်ေနရာမွ မ်က္နွာတစ္ခုလံုး ေသြးအလိမ္းလိမ္းျဖင့္ ဒယိမ္းဒယိုင္ထ၍ ဗိုလ္ထြန္းလွဆီသို႔  ကေယာင္ကတမ္းေလွ်ာက္လာရာ ဗိုလ္ထြန္းလွသည္ စ၀္စံထြန္းအား ျပန္၍ လဲက်မသြားေစရန္ အတင္းပင္ အထိုင္ခုိင္းရေတာ့သည္။

 

ထို႔ေနာက္ သူခ်စ္ၾကည္ေလးစားလွေသာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္လဲက်ေနေသာ ေနရာသို႔ အေျပးအလႊား သြားၾကည့္လိုက္သည္။

 

ေခါင္းေဆာင္ႀကီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းမွာ စားပဲြထိပ္တြင္ သူထို္င္ေသာ ကုလားထို္င္ႀကီးႏွင့္အတူ ပက္လက္လန္ လဲက်ေနရွာေပၿပီ။ ေသနတ္ဒဏ္ရာ ၃ ခ်က္ခန္႔ျဖင့္ ရင္အံုမွ ထြက္လာေသာ ေသြးမ်ားသည္ သနပ္ခါးေရာင္ ပိုးတိုက္ပံုတြင္ ရဲရဲနီေနသည္။

 

ဗိုလ္ထြန္းလွသည္ ဒေရာေသာပါးျဖင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကိုေပြ႔ကာ ကမန္းကတန္း ကိုယ္ကို စမ္းၾကည့္လိုက္သည္။

 

လံုး၀ ေသြးမတိုးေတာ့၊ လံုး၀ အသက္မရွိေတာ့။

 

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကား က်ဆံုးခဲ့ေလၿပီ။

 

လြန္ခဲ့ေသာ အဂၤါေန႔ နံနက္က "အီးစီကို စေနေန႔မနက္ ေျပာင္းလုပ္လိုက္ပါကြာ" ဟူ၍ ညႊန္ၾကားေျပာဆိုခဲ့ေသာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သည္ ထိုစေနျဖစ္ေသာ ဇူလိုင္လ ၁၉ ရက္၊ နံနက္ ၁၀ နာရီ ၃၇ မိနစ္တိတိ^၃ အခ်ိန္မွာပင္ မသမာသူ လူသတ္သမားတို႔၏ လက္ခ်က္ျဖင့္ က်ဆံုးခဲ႔ရေပၿပီ။

 

ထိုစေနကား ၿဂိဳလ္ေမႊေသာ စေနတည္း။

 

 

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

^၁              အီးစီ ( E.C) ဆိုသည္မွာ "ဘုရင္ခံ၏ အမႈေဆာင္အဖဲြ႔" (Governor's Executive Council) ဟု ေခၚေသာ ၀န္ႀကီးမ်ားအဖဲြ႔ကိုပင္ ဆိုလိုသည္။

^၂          ယခု ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းျပတိုက္ ျပဳလုပ္ထားေသာ တာ၀ါလိမ္းလမ္းမွ ေနအိမ္ျဖစ္သည္္။

^၃          ၁၉၆၆ ခုႏွစ္ အာဇာနည္ေန႔က်င္းပေရး ေကာ္မတီက သတ္မွတ္ အတည္ျပဳခဲ့ေသာ အခ်ိန္ျဖစ္သည္္။

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

 

(လင္းယုန္ေမာင္ေမာင္၏ ေသြးစြန္းေသာ ေန႔ရက္မ်ား စာအုပ္မွ ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္)

 

အာဇာနည္ေန႔နဲ႔ ပတ္သက္ျပီး  က်မတို႔ရဲ႔ မ်ိဳးဆက္သစ္ေလးေတြ သိရွိဖို႔၊ က်မရဲ. သားသမီးေတြ ဖတ္မွတ္ သိရွိေနေစဖို႔အတြက္ က်မလက္လွမ္းမွီသေလာက္ က်မဘေလာက္ဂ္ေပၚမွာ တင္သြားဖို႔ ရည္ရြယ္ထားပါတယ္။ ခု ဒီေသြးစြန္းေသာေန႔ရက္မ်ားထဲမွ ျမန္မာျပည္နဲ႔ သက္ဆိုင္တဲ့ အပို္င္းေလးေတြကို တင္သြားပါ့မယ္။ က်န္ရွိေနေသးတဲ့ အပို္င္း ၅ ပိုင္းကိုလည္း က်မ ဆက္တင္သြားပါ့့မယ္။