Skip to main content

လြတ္လပ္ေသာ.....

GITANJALI " Song Offerings"

Rabindranath Tagore



Where the mind is without fear and the head is held high; 

Where knowledge is free;

Where the world has not been broken up into fragments by narrow domestic walls;

Where words come out from the depth of truth;

Where tireless striving stretches its arms towards perfection;

Where the clear stream of reason has not lost its way into the dreary desert sand of dead habit;

Where the mind is led forward by thee into ever-widening thought and action--

Into that heaven of freedom, my Father, let my country awake.

This is my prayer to thee, my lord--strike, strike at the root ofpenury in my heart.

Give me the strength lightly to bear my joys and sorrows.

Give me the strength to make my love fruitful in service.

Give me the strength never to disown the poor or bend my kneesbefore insolent might.

Give me the strength to raise my mind high above daily trifles.

And give me the strength to surrender my strength to thy will with love.


လြတ္လပ္ေသာနိဗၺာန္

ရာဘိျႏၵာနတ္တဂိုး


စိတ္ကမေၾကာက္ဘဲႏွင့္ ေခါင္းကိုမတ္စြာ
ထားႏိုင္ေသာအရပ္၌လည္းေကာင္း၊

ပညာသည္ လြတ္လပ္ရာ၌လည္းေကာင္း၊

ကမၻာကို က်ဥ္းေျမာင္းေသာ လူမ်ိဳးစုနံရံမ်ားျဖင့္
ေတာက္စိတ္ပိုင္းျခားမႈ မရိွရာ၌လည္းေကာင္း၊

စကားသည္ နက္ရိႈင္းေသာ သစၥာတြင္းမွလာေသာ
အရပ္၌လည္းေကာင္း၊

မေနမနားေသာ အားထုတ္မႈသည္နိဗၺာန္္သို႔
လက္လွမ္းေသာအရပ္၌လည္းေကာင္း၊

ဆင္ျခင္မႈေခ်ာင္းေရသန္႔သည္ အက်င့္ေဆြး သဲကႏၱရတြင္
ခရီးလမ္းစ မေပ်ာက္ရာ၌လည္းေကာင္း၊

စိတ္ကို အစဥ္ပ်ံံ႕ပ်ဴးေသာ ေတြးဆျပဳလုပ္မႈတို႔သို႔
အရွင္ေရွ့ေဆာင္ရာ၌လည္းေကာင္း၊

ထိုလြတ္လပ္ေသာ နိဗၺာန္္၌တပည့္ေတာ္၏ တိုင္းျပည္သည္
ႏိုးၾကားႏိုင္ပါေစ အရွင္ဘုရား။ ။

(ဂီတဥၥလီ အမွတ္၃၅)

Comments

Popular posts from this blog

၁၁၂၇

ဘဝမှာ အခက်ခဲဆုံး အချိန်တွေကို ကျော်ဖြတ်နေရသလိုပါပဲ.... အားလုံးက ခက်ခဲနေကြတဲ့ကြားထဲ ကိုယ်က ထူးပြီး ခက်ခဲနေတာတော့ မဟုတ်ဘူးပေါ့.....ပတ်ဝန်းကျင်လိုက်ကြီး ခက်ခဲကြပ်တည်းနေကြတာ....အစစ အရာရာပေါ့လေ... ကိုယ်လည်း စိတ်ထဲ အဆင်ပြေမနေဘူး.... နေရတာလည်း လဟုတာ၊ မုဒုတာ ဖြစ်မနေဘူး... အရင်ကလို စိတ်ထဲရှိသမျှ ရေးချနိုင်တဲ့ blog ခေတ်ကို ပြန်လွမ်းလို့ ပြန်လာခဲ့တယ် ဆိုပါေတာ့.... မနေ့...အဲ...ဟို တနေ့လောက်က စပြီး Netflix က ကိုးရီးယားဇာတ်လမ်းတွဲ တခု ကြည့်ဖြစ်တယ်.... ပုံမှန်ဆို တညထဲနဲ့ အကုန်ကြည့်တတ်ပေမဲ့...အဲဒီ့ကားလေးကိုတော့ နားနားပြီး ကြည့်ရတယ်... ပြောရမယ်ဆိုရင် စိတ်ကို ဘယ်နားထားရမှန်းမသိလို့ အချိန်ဖြုန်းနေတဲ့ သဘောပါပဲ... ကိုယ်က ငယ်ငယ်ကတည်းက တက္ကသိုလ်ဘုန်းနိုင် ရဲ့ စာအုပ်တွေဖတ်ပြီး စိတ်ပညာကို  စိတ်ဝင်စားလို့ တက္ကသိုလ်ဝင်ခွင့်တင်တော့ ကိုယ်တိုင်မတင်လိုက်ရဘူး...ဖေဖေပဲ တင်ပေးတာထင်ရဲ့... ပထမ၊ ဒုတိယ၊ တတိယ ဦးစားပေးတွေက သိတဲ့အတိုင်း ဆေး၊ စက်မှုု အီကို၊ ပြီးရင် စိတ်ပညာ လို့ လျှောက်ထားဖြစ်ခဲ့တယ်... အခု အမှတ်တမဲ့ ကြည့်မိတဲ့ ကိုရီးယားကားလေးက တက္ကသိုလ်ဆေးရုံတခု ရဲ့ စိတ်ကျန်းမာရေး unit တခုက သူနာပြုဆရာမလေးကို အခြေခံတဲ့ ဇာတ်လမ်

ဥယ်ာဥ္ေတာ္ထဲက သရက္သီး ငတက္ျပား ..အပိုင္း (၂) (K-မမ ေရးသည္)

တဲြလဲရယ္ ေနပါဦး.. (ပံုေလးကို ဒီကယူပါသည္) “ ဟိတ္ေကာင္ .... မင္းထမီကို ခါးေတာင္းက်ဳိက္လိုက္.. ..ဒီထိုင္ခံုကို ငါ နံရံမွီထားေပးမယ္။ ထိုင္ခံုေဘာင္ကေန ေနာက္မွီတန္းေပၚကိုလွမ္း။ လက္ႏွစ္ဖက္က အဲဒီ သံဇကာကိုဆြဲ။ ဟိတ္ေကာင္ ..... မွန္ေစာင္းနဲ႔ လြတ္တဲ့ေနရာကို ေျပာတာ။ မင္းလက္ေတာ့ မွန္ရွေတာ့မွာပဲ။ ေအး.... ဟုတ္ၿပီ အဲဒီလို ခဏခိုထား။ င ါဒီျပတင္းေပါက္ကို ၿမဲၿမဲကိုင္ထားမယ္။ ညာေျခေထာက္က ျပတင္းေပါက္ေဘာင္ေပၚကို လွမ္းနင္း။ နင္း .....ရဲရဲသာနင္း။ ျပဳတ္က်ရံုအျပင္ ဘာမွမျဖစ္ဘူး။ ဘယ္ေျခေထာက္က တလွမ္းတက္။ ေအး .... ညာေျခေထာက္က ေခါင္းမိုးေပၚခ်။ ညာလက္က ေခါင္ခ်ဳပ္သစ္ကိုဆြဲ။ ဘယ္ေျခကိုပါ တခါတည္း ေခါင္းမိုးေပၚခ်။ ေအး.... ဟုတ္ၿပီ။ ေရာ့ .....ဝါးလံုး။ ဟိတ္ဟိတ္..... အဲဒီအလယ္ေလာက္မွာပဲေန။ ဆက္မဆင္းနဲ႔။ ေတာ္ၾကာ ေခါင္းမိုးေပၚက ျပဳတ္က်ေနလို႔ ေက်ာ္မေကာင္း ၾကားမေကာင္းေတြ ျဖစ္ေနအံုးမယ္။ ဟူး …… နင့္ကိုေျပာရတာ ေမာလိုက္တာ။” ဒုန္း .. ဒုန္း .. ဒ ေရာ … ဘုတ္။ ( ဒုန္း = သရက္သီး ေခါင္မိုးေပၚသို႔ ပထမက်သံ၊ ဒုန္း = ေနာက္တဆင့္ခုန္သံ၊ ဒ ေရာ = သရက္သီး သြပ္ျပားေပၚလိမ့္သံ။ ဘုတ္ = သရက္သီးေျမႀကီးေပၚက်သံ ) “ ဟာ .... ဟိတ္ေကာင္ .... ေခါင္းမိုးနဲ႔ လြတ

မမာက်န္းသူမ်ားအေၾကာင္း။

  ကားေတြ မီးပြိဳင့္မိေနတုန္း လမ္းေဘးမွာ အေပါစား  စကတ္တုိ ညစ္ထပ္ထပ္ေလးနဲ႔ ေမာ္ဒယ္ေလးတစ္ေယာက္လုိ လမ္းေလွ်ာက္သြားတဲ့ အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္... တခုခု လဲြေနသလားလုိ႔....ေသေသခ်ာခ်ာ ၾကည့္မိလုိ္က္ပါတယ္.... စိတ္မေကာင္းစရာ...ဆံပင္ျဖဴျဖဴ အေရေတြတြန္႔လို႔...သူ႔ပံုစံကေတာ႔ တကယ့္ကို ေမာ္ဒယ္ေလးတစ္ေယာက္ cat  walk ေလွ်ာက္သလို  confidence အျပည့္နဲ႔..... ေနာက္တစ္ေယာက္ကေတာ့ ေနပူက်ဲက်ဲထဲမွာ အထပ္ထပ္ ထပ္ထားေသာ အ၀တ္အစားမ်ားက ရာသီစံု အ၀တ္စံု...၀က္၀ံႀကီး တစ္ေကာင္စာေလာက္ ျဖစ္လာတဲ႔  အ၀တ္ထုပ္ၾကားက ခပ္ပိန္ပိန္္ကိုယ္လံုးနဲ႔.... သည္ၾကားထဲ သယ္လာတဲ႔ ဘူးစုတ္ ခြက္စုတ္ ပုလင္းစုတ္ေတြနဲ႔ ကိုယ္႔ကိုယ္ေတာင္ မလဲျပိဳေအာင္ အနုိင္နုိင္ထိန္းရင္မနုိင္.... သူ႔ၾကည္႔ၿပီး ကိုယ္ေတာင္ စိတ္အုိက္ေနာက္ရႈပ္သြားမိရဲ႕။   ဓာတ္ဆီဆုိ္င္မွာ ဆီလာထည္႔တုိင္း  လမ္းလယ္ေခါင္က  ကြန္ကရစ္တံုးေတြကို သူမရဲ႕ ၾကယ္ျမင္လျမင္ နန္းေတာ္ထဲက  အေဆာင္ေတာ္လုိ  သေဘာထား။ အ၀တ္ပိုင္းေလးခင္းလို႔...သူ႔ဆီမွာ  ပလပ္စတစ္ ျခင္းေတာင္းတစ္လံုးေတာ့ ျမင္တယ္.. တခါတေလလည္း ေခါင္းၿမီးၿခံဳၿပီး..ေစာေစာစီးစီး အိပ္တတ္တယ္..သိပ္ခ်မ္းတဲ႔ ရာသီမ်ိဳးေတြမွာေတာင္  သူ ဒီလုိပဲ..စိတ္ခ်လက္ခ် လံုျခံဳစြာ အိ