ေအာင္ဘာေလနွွင့္ က်မ

မေန႔ေန႔လည္က ရံုးက ေအာ္ပေရတာေကာင္မေလးက က်မကို ဖုန္းလဲႊေပးလာပါတယ္။ ဘယ္သူလဲ လို႔ေမးေတာ့ ၿမိဳ႕ထဲက က်မ မသိတဲ႔ နံမယ္တစ္ခု...။ ဒါနဲ႔ က်မလည္း ဟုိတေလာက နာဂစ္ကာတြန္းျပပဲြက ၀ယ္ထားခဲ႔ၿပီး သြားမယူရေသးတဲ႔ ကာတြန္းကားနဲ႔မ်ား သက္ဆိုင္ေနမလားဆိုၿပီး ကိုင္လုိက္ပါတယ္။

“ေဒၚ xxx.. ပါလားခင္ဗ်ာ...”
“ဟုတ္ကဲ႔ ... ေျပာေနပါတယ္ရွင္..အမိန္႔ရွိပါ..”
“က်ေနာ္...(. နံမယ္ႀကီးထီဆိုင္တစ္ခု) ကပါ။ အဲဒါ ေဒၚ xxx .... ကံစမ္းမဲ ေပါက္လို႔ အေၾကာင္းၾကားတာပါ...”

သေဘာေပါက္လိုက္ပါတယ္...။ ဒါမ်ိဳး ႏွစ္ခါ သံုးခါေလာက္ထိထားၿပီးၿပီဆိုေတာ့... အရင္အခါေတြတုန္းကလို က်မ အားနာပါးနာ နားမေထာင္ေပးေတာ႔ပါဘူး။ က်မ ရယ္ခ်င္သံနဲ႔ ျပန္ေျပာလိုက္မိပါတယ္။

“မွားေနၿပီ ထင္တယ္ရွင့္။ က်မ ထီမထိုးထားပါဘူး။” .... ဆုိေတာ့ သူခဏၿငိမ္ၿပီး
“အဲဒီလိုဆို က်ေနာ္ ျပန္စစ္ၾကည့္လိုက္ပါဦးမယ္” ဆိုၿပီး ဖုန္းခ်သြားပါတယ္။

အမ်ိဳးသားကေတာ့ အဲသလို က်မ တံုးတိတိ စကားျဖတ္လိုက္တာကို သိပ္သေဘာမေတြ႕ဘူးနဲ႔တူတယ္။ ဘယ္ေလာက္ဖိုး ကံစမ္းမဲ ေပါက္သလဲဆိုတာေတာ့ ေမးလိုက္ဖို႔ ေကာင္းတာေပါ့လို႔ ေျပာေနပါေသးတယ္။ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ... က်မ အဲဒီေလာက္ေတာ့ ေလာဘမႀကီးတတ္ေသးပါဘူး။ မထိုးတဲ႔ထီကို ေပါက္ဖို႔ ေမွ်ာ္လင့္ရတဲ႔ အထိေလ...။

တကယ္ေတာ့....က်မ ထီတစ္ခါ ထုိးခဲ႔ဖူးပါတယ္။ ေမလတုန္းကေပါ့။ ထီထုိးတာေတြကို ကန္႔ကြက္တတ္တဲ႔ က်မ ... အနားထီလာေရာင္းတဲ႔ သူဆီမွာ ထီထိုးလုိက္ေတာ့ က်မ သားႀကီးက တအံ႔တၾသၾကည့္လို႔...။

“ ေမေမ ဘာျဖစ္လို႔ ထူးထူးဆန္းဆန္း ထီထိုးရတာလဲ”

“ ေအးဟယ္... ထီေလးမ်ားေပါက္ရင္ နာဂစ္ဒဏ္ခံလုိက္ရတဲ႔ ဒုကၡသည္ေတြကို ပိုလွဴလို႔ ရတာေပါ့”...

သူလည္း မ်က္လံုးပုတ္ခတ္ ပုတ္ခတ္နဲ႔ စဥ္းစားေနေလရဲ.။

“ေမေမက အကုန္လံုးလွဴမွာလား”..

“အင္း.... ေမေမတို႔ တတ္နုိင္သေလာက္ေတာ့ လွဴခဲ႔တာပဲ၊ ဒီထက္လည္း မတတ္နုိင္ေတာ့ဘူးေလ။ ဒါေပမယ့္ သားရယ္... သူတို႔ေတြက အမ်ားႀကီးရယ္... ထီေပါက္ဖို႔ကို ထုိင္ေမွ်ာ္လင့္ေနတာမ်ိဳး ေမေမ အားမေပးတတ္ခဲ႔ေပမယ့္ သူတို႔အတြက္ ေမေမ ထီထုိးေပးၾကည့္တာပါ။ သူတို႔ ကံ ပါလာလို႔ ေပါက္ရင္ အားလံုးက သူတို႔အတြက္ပဲေပါ့။”

....လို႔ ရွည္ရွည္ေ၀းေ၀း ရွင္းျပမိလိုက္ေသး။ သားႀကီးကေတာ့ သူ႔အေမကို ေစာင့္ၾကည့္ခ်င္ေနတဲ႔ပံု။ ငါ့အေမ ထီတကယ္ေပါက္ရင္ေရာ... တကယ္လွဴပါ့မလားေပါ့ေလ..။ ငါမုန္႔ဖိုးရတဲ႔ ပိုက္ဆံေလးေတြ အပ္ထားေတာင္ ျပန္မေပးေသးပဲနဲ႔ ... ဘာညာေတြးေနမွာေပါ့ (ဟုတ္လား)။

ထီဖြင့္ေတာ့ တုိက္ၾကည့္လိုက္ေသးတယ္။ ဒါေပမယ့္.... သူတုိ႔ေတြနဲ႔ က်မ ကံ မအပ္စပ္ခဲ႔ဘူးနဲ႔ တူပါရဲ.။ ထီကေပါက္မလာဘူးေလ..။ အဲဒီလိုပဲ အေမ႔ကို အေျပာနဲ႔ အလုပ္ ညီပါ့မလားလို႔ မ်က္ေစ႔ေဒါင့္ေထာက္ လုိက္ၾကည့္ေနခဲ႔တဲ႔ သားႀကီးလည္း ..... အဲဒီမွာတင္ တစခန္းရပ္သြားရပါေတာ့တယ္။ ။