Skip to main content

အေျခခံ ဗုဒၶအယူအဆမ်ား။

(ေခတ္အျမင္ ဗုဒၶဘာသာဆုိင္ရာ အေမးအေျဖမ်ား- ေဒါက္တာသိန္းလြင္- မွ)

(ဒီေန႔ ေတာ္သလင္းလျပည္႔ေန႔အတြက္ ေဒါက္တာသိန္းလြင္ ဘာသာျပန္ခဲ႔တဲ႔ “ ေခတ္အျမင္ ဗုဒၶဘာသာဆုိင္ရာ အေမးအေျဖမ်ား ”  ထဲက အေျခခံဗုဒၶအယူအဆမ်ားအခန္းမွ တခ်ိဳ႕ကို ေဖာ္ျပလုိက္ပါတယ္ရွင္။ မူရင္းစာအုပ္မွ အခ်ိဳ႕ကိုလည္း ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ ခ်မ္းေျမ႔ရိပ္သာ ဆရာေတာ္ အရွင္ဇနကာဘိ၀ံသ ကလည္း စာအုပ္ထုတ္ေ၀ခဲ႔ဖူးပါတယ္တဲ႔။ ရိုးရိုးရွင္းရွင္းေလးမုိ႔ က်မလုိ သာမန္လူအတြက္ေတာ႔ နားလည္လြယ္လုိ႔ပါ။ မူရင္း  စာေရးသူျဖစ္တဲ႔ ၾသစေၾတလ်လူမ်ိဳး အရွင္ ဓမၼိက ( Ven.  Shravasti Dhammika  )အဂၤလိပ္လုိ ေရးသားထားတဲ႔ Good Questions, Good Answers ကို ေဒါင္းလုပ္ ယူခ်င္ရင္ေတာ႔ ဒီမွာပါ။ )

အေျခခံ  ဗုဒၶအယူအဆမ်ား

ေမး။  ဗုဒၶ၏ အဓိကက်ေသာ အဆံုးအမမ်ားကို  ေျပာျပပါ။
ေျဖ။ လွည္းဘီး၊  ဘီးေထာက္တုိ႔သည္  လွည္း၀င္ရိုးအံုေပၚတြင္ တည္မွီေနၾကသကဲ႔သို႔ ဗုဒၶ၏  အဆံုးအမ အမ်ားစုသည္  သစၥာတရားေလးပါး တြင္ အေျချပဳထားပါသည္။  ထုိေလးပါးေသာ သစၥာတရားတုိ႔သည္ အၿမဲမွန္ကန္ေနေသာ  သေဘာရွိၿပီး  ထုိမွန္ကန္ေသာ သေဘာကို နားလည္သေဘာေပါက္သူသည္  ျမင္႔ျမတ္မွန္ကန္ေသာ သေဘာတရားကို ရရွိသည္႔အတြက္  ျမင္႔ျမတ္ၿပီး ရင္႔က်က္တည္ၿငိမ္သည္႔ သေဘာေဆာင္ပါသည္။


ေမး။  ျမင္႔ျမတ္သည္႔  ပထမဆံုးေသာ သစၥာတရားကို ေျပာျပပါ။
ေျဖ။  ဘ၀ဆိုသည္မွာ ဒုကၡ ဖစ္သည္ ဟု  ပထမသစၥာတရားက  ဆုိပါသည္။  သက္ရွင္ရပ္တည္ေနဖို႔ လူတုိ႔သည္  ဒုကၡကို  ရင္ဆုိင္ၾကရပါသည္။ ဒုကၡတစ္မ်ိဳးမ်ိဳး  မခံစားရဘဲလ်က္  သက္ရွင္ေနႏုိင္ဖုိ႔ ဆုိသည္မွာ လံုး၀ မျဖစ္ႏုိင္ပါ။ ကြ်ႏု္ပ္တုိ႔သည္ မက်န္မမာျခင္း၊ ဖ်ားနာျခင္း၊ ထိခုိက္နာက်င္ျခင္း၊ ပင္ပန္းႏြမ္းနယ္ျခင္း၊ အုိမင္းရင္႔ေရာ္ျခင္း၊ ေနာက္ဆံုးတြင္  ေသဆံုးရျခင္း စသည္႔  ကာယိက ဒုကၡမ်ား၊ အထီးက်န္၍ ေနရျခင္း၊ စိတ္ပူပန္ေသာကေရာက္ရျခင္း၊ ေၾကာက္ရြံ႕စိုးရိမ္ရျခင္း၊  စိတ္တုန္လႈပ္ေခ်ာက္ခ်ားရျခင္း၊  စိတ္ပ်က္အားငယ္ျခင္း၊ ေဒါသထြက္ျခင္း၊ စိတ္ပင္ပန္းႏြမ္းနယ္ျခင္း  စသည္႔  ေစတသိကဒုကၡမ်ားကို လူ႔ဘ၀တြင္ ခံစားၾကရသည္။  ဤဒုကၡမ်ားကို ေရွာင္၍  ရွား၍ မရႏုိင္ပါ။


ေမး။  ဘ၀ကို  ဒုကၡအျဖစ္ ျမင္ျခင္းသည္ မေကာင္းျမင္ဟု မယူဆႏုိင္ဘူးလား။
ေျဖ။  အဘိဓာန္တြင္ မေကာင္းျမင္အယူကို  “ ျဖစ္လာသမွ်  မေကာင္းျဖစ္လိမ္႔မည္  ဟု  စဥ္းစားေတြးေခၚေသာ  အေလ႔အက်င္႔ ဟု ဖြင္႔ဆုိ ထားပါသည္။  တစ္ဖန္ “  မေကာင္းမႈသည္  ေကာင္းမႈထက္  ပို၍  အစြမ္းထက္သည္ ” ဟုေသာ  အယူအဆ ဟူ၍လည္း  အဘိဓာန္တြင္ ဖြင္႔ဆုိထားပါသည္။ သုိ႔ေသာ္ ဗုဒၶဘာသာသည္ အထက္ပါ အဘိဓာန္ဖြင္႔ဆိုခ်က္ နွစ္ရပ္စလံုးကို ၫြန္ျပျခင္းလည္း  မျပဳသကဲ႔သို႔ပင္  ေပ်ာ္ရႊင္မႈ ရွိသည္ဆိုေသာ  အခ်က္ကိုလည္း ျငင္းဆန္ျခင္း မျပဳခဲ႔႔ပါ။ သက္ရွင္ေနထုိင္ျခင္းတြင္  ကာယိကဒုကၡ၊  ေစတသိက ဒုကၡမ်ားကို မလဲြမေသြ ခံစားၾကရသည္  ဟူ၍သာ ရိုးရိုးစင္းစင္း  ေျပာျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ထိုေဖာ္ျပခ်က္မွာ ရိုးစင္းမွန္ကန္သျဖင္႔  မျဖစ္ႏုိင္ဟု  ျငင္းခ်က္ထုတ္၍ မရႏုိင္ပါ။  မ်ားေသာအားျဖင္႔ ဘာသာေရး  အယူအဆမ်ားတြင္ အဓိက အခ်က္အခ်ာက်ေသာ အယူူအဆမွာ  သက္ေသအေထာက္အထား ျပရန္မွာ ခက္ခဲၿပီး မျဖစ္ႏုိင္ေသာ  အစဥ္အလာ  ယံုၾကည္ခ်က္မ်ား၊  ဆန္းက်ယ္ေသာ ဒ႑ာရီပံုျပင္မ်ား၊  ယံုၾကည္ခ်က္မ်ားသာ  ျဖစ္တတ္ၾကပါသည္။  သို႔ေသာ္  ဗုဒၶဘာသာသည္  မျငင္းပယ္ႏုိင္ေသာ၊ သက္ေသျပႏုိင္ေသာ  လက္ေတြ႔ အေတြ႔အႀကံဳျဖင္႔ စ ပါသည္။ ထုိအေတြ႔အႀကံဳမွာ လူတုိင္းေတြ႔ၾကံဳေနရေသာ အေတြ႕အႀကံဳျဖစ္ၿပီး  လူတုိင္းေက်ာ္လႊားရန္  ႀကိဳးစားအားထုတ္ေနေသာ အေတြ႔အႀကံဳ ျဖစ္ေပသည္။ ထုိ႔ေၾကာင္႔ ဗုဒၶဘာသာသည္  တကယ္လက္ေတြ႔ စစ္မွန္ၿပီး အားလံုးနွင္႔ သက္ဆုိင္ေသာ  အဓိက ေသာ႔ခ်က္ျဖစ္သည္႔ ဒုကၡသေဘာကို  တုိက္ရုိက္ျပညႊန္းၿပီး  ထုိဒုကၡကို ေက်ာ္လႊားသည္႔ နည္းလမ္းကိုလည္း  ညႊန္ျပပါသည္။




ေမး။  ျမင္႔ျမတ္ေသာ ဒုတိယေျမာက္ သစၥာတရားသည္ ဘာပါလဲ။
ေျဖ။ ဒုကၡ၏ အေၾကာင္းရင္းသည္ သမုဒယျဖစ္သည္  ဟူေသာ အခ်က္သည္  ဒုတိယေျမာက္  မွန္ကန္ေသာ သစၥာတရားျဖစ္ပါသည္။ စိတ္ဒုကၡေရာက္ရမႈကို သံုးသပ္ၾကည္႔လွ်င္  လုိခ်င္ တပ္မက္မႈ သမုဒယေၾကာင္႔ ဒုကၡျဖစ္သည္ ဆုိသည္မွာ သိသာထင္ရွားလွပါသည္။ တစ္ခုခုကို လုိခ်င္ေသာ တပ္မက္တြယ္တာစိတ္ ျဖစ္ၿပီး မရႏုိင္သည္႔ အခါမ်ိဳးတြင္ စိတ္ဒုကၡေရာက္ရပါသည္။  တစ္ခုခုသည္ ေမွ်ာ္လင္႔ထားသည္႔အတုိင္း ျဖစ္မလာေသာအခါ စိတ္ပ်က္အားငယ္ျခင္း ျဖစ္ရပါသည္။  တစ္စုံတစ္ေယာက္က  မိမိကို နွစ္သက္ သေဘာက်လုိေသာ သေဘာရွိေသာ္လည္း ထုိလူက မိမိကို မႏွစ္သက္လွ်င္ စိတ္ထဲတြင္ နာက်င္မႈဒုကၡကို ခံစားရပါသည္။ ရလုိေသာအရာကိုပင္ ရပင္ရျငားေသာ္လည္း ေပ်ာ္ရႊင္မႈကိုမရဘဲ  ရွိတတ္ပါသည္။  ရေသာအရာကို ၾကာေသာအခါ  ရိုးအီသြားၿပီး  ၿငီးေငြ႔လာေသာေၾကာင္႔ လည္းေကာင္း၊ စိတ္၀င္စားမႈ ေလ်ာ႔က်လာေသာေၾကာင္႔လည္းေကာင္း၊  အျခားတစ္ခုခုကို ပို၍ လုိခ်င္တပ္မက္စိတ္ေပၚလာေသာေၾကာင္႔ လည္းေကာင္း၊  ရလုိေသာအရာကို ရပင္ရျငားေသာ္လည္း  တကယ္႔ေပ်ာ္ရႊင္မႈကို  မရတတ္ၾကျခင္း  ျဖစ္ပါသည္။  “မိမိလုိေသာ အရာ  ရရွိျခင္းသည္ပင္လွ်င္  မိမိ၏ ေပ်ာ္ရႊင္မႈ၊  စိတ္ခ်မ္းသာမႈကို  အာမခံခ်က္ မေပးႏုိင္”  ဟူေသာ သေဘာမွာ  ဒုတိယသစၥာတရား၏  အရွင္းဆံုးပင္ကိုသေဘာပင္  ျဖစ္ပါသည္။ လုိသည္ကို ရဖုိ႔  အစဥ္အဆက္မျပတ္ ရုန္းကန္လႈပ္ရွား ႀကိဳးစားေနရၿပီး  လုိခ်င္ေသာ ေလာဘကိုလည္း  အမ်ိဳးမ်ိဳး ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေနျခင္းသည္  ဘ၀တြင္ ႀကံဳေနရေသာ သေဘာျဖစ္ပါသည္။ လုိခ်င္တပ္မက္ေနမႈသည္ ေက်နပ္မႈနွင္႔ ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေျမ႔မႈကို  ဆိတ္ကြယ္ေစပါသည္။
 

(*** ဒီအခန္းေလး ၿပီးေအာင္ေတာ႔ က်မ ဘေလာ႔ဂ္ေပၚမွာ ဆက္လက္ ေဖာ္ျပသြားပါ႔မယ္ ****)

Comments

Anonymous said…
တန္ဖိုးရွိတဲ႔စာေလးအတြက္ ေက်းဇူးပါ အန္တီtg
မွတ္သားစရာေတြခ်ည္းပဲအျပင္ နားလည္လည္းလြယ္လို႔ စိတ္ထဲက နက္နက္ရိႈင္းရိႈင္းဖတ္မွတ္သြားပါတယ္..

လိုခ်င္တပ္မက္ေနမႈသည္ ေက်နပ္မႈႏွင့္ ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေျမ႕မႈကို ဆိတ္ကြယ္ေစပါသည္။
ေက်းဇူးျကီးပါတယ္။ ဆက္ရန္ကိုလည္းေမ်ွာ္ေနမယ္ေနာ္။
MANORHARY said…
မသိဂီ ၤေရ ေရာက္ေၾကာင္းပါရွင့္...
စူး said…
အမေရ..မ်ားမ်ားေရးပါ..။
စာေကာင္းေလးေတြ..ေသခ်ာဖတ္သြားပါတယ္..

ဆက္ရန္လည္းေမ်ွာ္ေနပါတယ္..။

Popular posts from this blog

တို႔မ်ားလည္း က ဖူးပါတယ္..

 ဒီေန႔  ခ်ိဳသင္းရဲ႕ သူငယ္ခ်င္း အိအိ နဲ႔ ကၾကတဲ႔ အေၾကာင္းဖတ္ၿပီးေတာ႔ ကိုယ္႔ရဲ႕ အနုပညာ အကဘက္မွာ ဘယ္ေလာက္မ်ား ပါရမီပါလုိက္သလဲဆုိတာ သူငယ္ခ်င္း ညီအစ္မေတြကို အမွတ္တရအျဖစ္  လက္တုိ႔ၿပီး ၾကြားခ်င္လုိ႔ တင္လုိက္တာပါ..  : P     အဲဒီပံုေလးေတြက က်မ မူၾကိဳတက္တုန္းက ေက်ာင္းကပဲြမွာ ကခဲ႔တဲ႔ပံုေလးေတြပါ... ဘယ္ပံုကေတာ႔ က်မပါလုိ႔ ေျပာျပစရာ မလုိဘူး ထင္ပါရဲ႕ေနာ္.. သူမ်ားေတြနဲ႔ မတူ..တမူထူးျခားတဲ႔ ကကြက္နဲ႔ေလ..။ လက္ခ်ိဳးတာမ်ား လြယ္တယ္မွတ္လို႔...တကယ္ဆုိ ယာဥ္ထိ္န္းရဲေမ လုပ္သင္႔တာေနာ္... ကိုယ္မွားလည္း ခပ္တည္တည္ပဲ.. ေဘးမၾကည္႔ လုိက္မညွိပဲ ေနတတ္တာကေတာ႔ ငယ္ငယ္ထဲကပဲ...။

ျမန္မာ႔နုိင္ငံေရးသမုိင္းေလ႔လာခ်က္၊ အမ်ိဳးသားေန႔ေပၚေပါက္လာပံု- (တင္နိုင္တုိး)

ျ မန္မာ႔နုိင္ငံေရးသမုိင္း ေလ႔လာခ်က္ အမ်ိဳးသားေန႔ေပၚေပါက္လာပံု တင္ႏုိင္တုိး ႏွစ္စဥ္ႏွစ္တုိင္း တန္ေဆာင္မုန္း လဆုတ္ ၁၀ ရက္ေန႔ကို အမ်ိဳးသားေန႔အျဖစ္ သတ္မွတ္ထားပါသည္။ ယင္းသုိ႔ တန္ေဆာင္မုန္းလဆုတ္ ၁၀ ရက္ေန႔အား အမ်ိဳးသားေန႔အျဖစ္ အသိအမွတ္ျပဳပါရန္ အဆုိျပဳခဲ႔သူမွာ ဂ်ပ္ဆင္ေကာ္လိပ္ေက်ာင္းသားေဟာင္း ကိုျမင္႔ ဆုိသူျဖစ္သည္။ ဂ်ီစီဘီေအ န၀မေျမာက္ ကြန္ဖရင္႔၏ ေနာက္ဆက္တဲြအျဖစ္ ၁၉၂၂ ခုႏွစ္ ဇြန္လ ၁၇ ရက္ေန႔တြင္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ ဂ်ဴဗလီေဟာ (ယခုစစ္သမုိင္းျပတုိက္ေနရာ) ၌ ဂ်ီစီဘီေအ အထူးကြန္ဖရင္႔ကို က်င္းပခဲ႔ရာ ယင္းအစည္းအေ၀းႀကီးက အတည္ျပဳေပးခဲ႔ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ အမ်ိဳးသားေန႔ သတ္မွတ္ေရး မႏၲေလးၿမိဳ႕တြင္ ၁၉၂၁ ခုႏွစ္ ေအာက္တုိဘာလ ၂၀ ရက္ေန႔၌ စတင္က်င္းပခဲ႔သည္႔ ဂ်ီစီဘီေအ န၀မေျမာက္ကြန္ဖရင္႔၏ စတုတၳေန႔ျဖစ္ေသာ ေအာက္တုိဘာလ ၂၄ ရက္ေန႔တြင္ အမ်ိဳးသားေန႔ သတ္မွတ္ေရးကိစၥကို ေဆြးေႏြးခဲ႔ၾကသည္။ ထုိေန႔ အစည္းအေ၀း၏ သဘာပတိမွာ ဦးခ်စ္လိႈင္ျဖစ္ၿပီး အမ်ိဳးသားေန႔ သတ္မွတ္ရန္ အဆိုသြင္းခဲ႔သူမွာ ကန္ႀကီးေထာင္႔မွ ဦးဘေသာ္ဆုိသူ ျဖစ္ပါသည္။ ဦးဘေသာ္က ျမန္မာ တမ်ိဳးသားလံုးအတြက္ အေရးႀကီးလွေသာ အမ်ိဳးသားေန႔ဟူ၍ သတ္မွတ္သင္႔ေၾကာင္း အဆုိတင္သြင္းခဲ႔ျခင္း ျဖစ္သည္။ ဥ...

အမွတ္တရ...

၁၉၈၈-ခုနွစ္ရဲ႕ မတ္လ ၁၁-ရက္ေန႔... အဲဒီေန႔က ၾကိဳ႕ကုန္းက ရန္ကုန္ စက္မႈတကၠသိုလ္၀င္းထဲမွာ  စည္ကားေနၾကတယ္ေလ..။ စုေပါင္း ေသြးလွဴပဲြ ရွိတာကိုး။ ေက်ာင္းသူ ေက်ာင္းသားေတြလည္း စိတ္အားထက္သန္စြာ ကိုယ္႔ေသြးေတြကို ေပးလွဴခဲ႔ၾကတယ္..။  (အဲဒီေန႔ ေသြးလွဴပဲြကေတာ႔ ၀မ္းေျမာက္စြာနဲ႔ေပါ႔...) က်မလည္း ေသြးလွဴဖို႔ ရည္စူးထားခဲ႔လို႔  အဲဒီ အလွဴပဲြ ၀င္ႏဲႊခြင္႔ၾကံဳခဲ႔ေသးပါတယ္.... အဲဒါ ပထမဆံုးအၾကိမ္နဲ႔ ေနာက္ဆံုးအႀကိမ္မ်ားေတာင္ ျဖစ္မလားမသိ...။ ၿပီးေတာ႔ ေသြးလွဴရွင္တံဆိပ္ေလးတစ္ခုရယ္.. ေသြးလွဴမွတ္တမ္းကဒ္ေလးရယ္.. ၾကက္ဥျပဳတ္ေလး တစ္လံုးရတာေတာ႔ မွတ္မိေနခဲ႔တယ္...။ ၿပီးေတာ႔ အဲဒီ ေသြးလွဴရွင္တံဆိပ္ကေလးကို တစံုတေယာက္ကို ေမြးေန႔လက္ေဆာင္အျဖစ္ ေပးခဲ႔လုိက္တယ္... အဲဒီေန႔က သူ႔ ေမြးေန႔ပါ.....။ သူ႔ေမြးေန႔မွာ ကိုယ္ရည္စူးလွဴျဖစ္ခဲ႔တဲ႔ ေသြးအလွဴဟာ  လုိအပ္ေနတဲ႔ တစ္စံုတစ္ေယာက္အတြက္ အေထာက္အကူျဖစ္ခဲ႔ရင္.. သူေရာ ကုိယ္႔အတြက္ပါ မြန္ျမတ္တဲ႔ အလွဴျဖစ္ေစဖုိ႔ပါ...။ ေသြးလွဴၿပီးၿပီးခ်င္းပဲ  ရန္ကုန္ကေန  မိဘေတြရွိတဲ႔ ပဲခူးကို လုိင္းကားနဲ႔ ျပန္လာေတာ႔ ေခါင္းေတြ  တအားမူးေနလို႔ မရပ္နုိင္ပဲ အတူလုိက္လာတဲ႔ သူငယ္ခ်င္းရဲ႕ လက္ကိ...