Skip to main content
၂၅.၁၂.၂၀၁၄ 

ဒီဇင်ဘာ.... ပြက္ခဒိန်တခုရဲ့ နောက်ဆုံးလ... နှစ်တနှစ်ကို နောက်ပြန်လှည့်ကြည့်ရင်း ရှေ့တနှစ်ကို ခရီးဆက်ဖို့ နောက်ဆုံးခြေလှမ်းတလှမ်း.....။

လွမ်းရသားပဲ ဒီဇင်ဘာရယ်... ဘာရယ်မဟုတ်... ပွင့်လင်းတဲ့ရာသီ... ခရီးအသွားအလာများတဲ့ ရာသီ... သူများတွေကို ကြည့်ရင်း ကိုယ်တွေလည်း ဘာလုပ်ရကောင်းမလဲ ယောက်ယက်ခတ်တဲ့ ဒီရာသီလေ...။

ကိုယ် ပြန်မလှန်ဖြစ်တဲ့ ဘလော့ဂ်က သဇင်ကို အလွမ်းပြေ စာတွေ ပြန်ဖတ်ရတယ်။ သူငယ်ချင်း ခင်မမနဲ့ ရေးခဲ့တုန်းက စာလေးတွေ ပြန်ဖတ်မိတော့ အဲဒီအချိန်တုန်းက အကြည်ဓာတ်လေးတွေကို ပြန်ခံစားမိတယ်။ စာရေးကောင်းတဲ့ သူငယ်ချင်းစာကို ဖတ်ပြီး ရယ်မော ပြုံးရွှင်ရင်း အဲဒီ့အချိန်လေးကို သတိတရ လွမ်းမိတယ်။ ဘလော့ဂ်ပေါ်မှာ ကိုယ့်အကြောင်းတွေ သိပ်မသိတဲ့ မိတ်ဆွေတွေ လာဖတ်တာကို ရှက်ရကောင်းမှန်း မသိပေမယ့် ဖဘပေါ်မှာ ကိုယ်တွေအကြောင်း ကျောင်းက အကြောင်းသိတွေ သိကုန်တာတော့ (နဲနဲ မဟုတ်) များများ မျက်နှာပူမိတယ်။  ဒါပေမယ့် အသက်တွေလည်း ကြီးလာတော့ ရှက်လည်း (သူငယ်ချင်း ဘိတ်သူ လေသံနဲ့ဆို) မျက်ခွက်တော်တော်ပြောင်နေပြီ..... သူငယ်ချင်းရဲ့ အရေးအသား ခပ်သွက်သွက်ကို ကျောင်းက သူငယ်ချင်းတွေ သတိထားမိကုန်ကြတာ အရေးမဟုတ်.... သူက ဘလော့ဂ်လုပ်ထားတာ မဟုတ်ပဲ အပျင်းပြေ ကိုယ့်ဘလော့ဂ်ထဲ လာရေးတာဆိုတော့ မတော် ကိုယ် ပေါက်တတ်ကရ လျှောက်ရေးထားတဲ့ ဘလော့ထဲ ရောက်လာရင် ကိုယ် အရှက်ကွဲမှာလည်း တွေးပူမိသေးတယ်။ သူကတော့ ကုန်ကြမ်းတွေများပြီး ရေးစရာတွေ ပုံနေတော့ စာတွေ ရေးဦးမယ်လို့ ကြွေးကြော်နေရင်း ဖဘပေါ်မှာ ရင်တွင်းဖြစ်တွေ ဆက်တိုက်ရေးလို့... ကိုယ့်မတော့ ရှိတဲ့ ဘလော့ဂ်လေး ဖုန်တောင် မခါနိုင်တာတောင် ကြာ... သူများတွေ blog challange တွေ လုပ်လည်း ကိုယ့်မှာ မရေးနိုင် မရေးအား ရေးလို့ မထွက်.... 

ခုတလော စဉ်းစားမိနေတာ....

လူတွေရဲ့ စိတ်တွေ ဘယ်လို ပြောင်းလဲသွားသလဲဆိုတာ စိတ်ဝင်စားနေမိတယ်။ ကိုယ့်စိတ်တွေရဲ့ အကြိုက်တွေ သိသိသာသာ ပြောင်းလဲလာတာကို သတိထားမိပေမယ့် ဘယ်လို အဆင့်ဆင့် ပြောင်းလဲလာသလဲဆိုတာကို မသိလိုက်ဘူး။

အကြောင်းတရားတွေက မမြဲလို့ အကျိုးတရားတွေကလည်း မမြဲပေဘူးတဲ့....

မမြဲတဲ့ တရားတွေကို တည်တံ့ ခိုင်မြဲအောင် အတင်းကြိုးစားနေတာဟာ မိုးကြိုးပစ်တာကို ထန်းလက်နဲ့ ကာသလို ဖြစ်နေမှာ သေချာပါရဲ့။

Merry X'Mas and Happy New Year To All.......

http://holidayswishes.net/wp-content/uploads/2014/10/Merry-Christmas-and-happy-new-year-HD-candle-wallpaper-2015.jpg
http://christmas2014newyear2015.com/wp-content/uploads/2014/11/Happy-new-year-2015-pictures-free-download.png



Comments

Popular posts from this blog

၁၁၂၇

ဘဝမှာ အခက်ခဲဆုံး အချိန်တွေကို ကျော်ဖြတ်နေရသလိုပါပဲ.... အားလုံးက ခက်ခဲနေကြတဲ့ကြားထဲ ကိုယ်က ထူးပြီး ခက်ခဲနေတာတော့ မဟုတ်ဘူးပေါ့.....ပတ်ဝန်းကျင်လိုက်ကြီး ခက်ခဲကြပ်တည်းနေကြတာ....အစစ အရာရာပေါ့လေ... ကိုယ်လည်း စိတ်ထဲ အဆင်ပြေမနေဘူး.... နေရတာလည်း လဟုတာ၊ မုဒုတာ ဖြစ်မနေဘူး... အရင်ကလို စိတ်ထဲရှိသမျှ ရေးချနိုင်တဲ့ blog ခေတ်ကို ပြန်လွမ်းလို့ ပြန်လာခဲ့တယ် ဆိုပါေတာ့.... မနေ့...အဲ...ဟို တနေ့လောက်က စပြီး Netflix က ကိုးရီးယားဇာတ်လမ်းတွဲ တခု ကြည့်ဖြစ်တယ်.... ပုံမှန်ဆို တညထဲနဲ့ အကုန်ကြည့်တတ်ပေမဲ့...အဲဒီ့ကားလေးကိုတော့ နားနားပြီး ကြည့်ရတယ်... ပြောရမယ်ဆိုရင် စိတ်ကို ဘယ်နားထားရမှန်းမသိလို့ အချိန်ဖြုန်းနေတဲ့ သဘောပါပဲ... ကိုယ်က ငယ်ငယ်ကတည်းက တက္ကသိုလ်ဘုန်းနိုင် ရဲ့ စာအုပ်တွေဖတ်ပြီး စိတ်ပညာကို  စိတ်ဝင်စားလို့ တက္ကသိုလ်ဝင်ခွင့်တင်တော့ ကိုယ်တိုင်မတင်လိုက်ရဘူး...ဖေဖေပဲ တင်ပေးတာထင်ရဲ့... ပထမ၊ ဒုတိယ၊ တတိယ ဦးစားပေးတွေက သိတဲ့အတိုင်း ဆေး၊ စက်မှုု အီကို၊ ပြီးရင် စိတ်ပညာ လို့ လျှောက်ထားဖြစ်ခဲ့တယ်... အခု အမှတ်တမဲ့ ကြည့်မိတဲ့ ကိုရီးယားကားလေးက တက္ကသိုလ်ဆေးရုံတခု ရဲ့ စိတ်ကျန်းမာရေး unit တခုက သူနာပြုဆရာမလေးကို အခြေခံတဲ့ ဇာတ်လမ်

ဥယ်ာဥ္ေတာ္ထဲက သရက္သီး ငတက္ျပား ..အပိုင္း (၂) (K-မမ ေရးသည္)

တဲြလဲရယ္ ေနပါဦး.. (ပံုေလးကို ဒီကယူပါသည္) “ ဟိတ္ေကာင္ .... မင္းထမီကို ခါးေတာင္းက်ဳိက္လိုက္.. ..ဒီထိုင္ခံုကို ငါ နံရံမွီထားေပးမယ္။ ထိုင္ခံုေဘာင္ကေန ေနာက္မွီတန္းေပၚကိုလွမ္း။ လက္ႏွစ္ဖက္က အဲဒီ သံဇကာကိုဆြဲ။ ဟိတ္ေကာင္ ..... မွန္ေစာင္းနဲ႔ လြတ္တဲ့ေနရာကို ေျပာတာ။ မင္းလက္ေတာ့ မွန္ရွေတာ့မွာပဲ။ ေအး.... ဟုတ္ၿပီ အဲဒီလို ခဏခိုထား။ င ါဒီျပတင္းေပါက္ကို ၿမဲၿမဲကိုင္ထားမယ္။ ညာေျခေထာက္က ျပတင္းေပါက္ေဘာင္ေပၚကို လွမ္းနင္း။ နင္း .....ရဲရဲသာနင္း။ ျပဳတ္က်ရံုအျပင္ ဘာမွမျဖစ္ဘူး။ ဘယ္ေျခေထာက္က တလွမ္းတက္။ ေအး .... ညာေျခေထာက္က ေခါင္းမိုးေပၚခ်။ ညာလက္က ေခါင္ခ်ဳပ္သစ္ကိုဆြဲ။ ဘယ္ေျခကိုပါ တခါတည္း ေခါင္းမိုးေပၚခ်။ ေအး.... ဟုတ္ၿပီ။ ေရာ့ .....ဝါးလံုး။ ဟိတ္ဟိတ္..... အဲဒီအလယ္ေလာက္မွာပဲေန။ ဆက္မဆင္းနဲ႔။ ေတာ္ၾကာ ေခါင္းမိုးေပၚက ျပဳတ္က်ေနလို႔ ေက်ာ္မေကာင္း ၾကားမေကာင္းေတြ ျဖစ္ေနအံုးမယ္။ ဟူး …… နင့္ကိုေျပာရတာ ေမာလိုက္တာ။” ဒုန္း .. ဒုန္း .. ဒ ေရာ … ဘုတ္။ ( ဒုန္း = သရက္သီး ေခါင္မိုးေပၚသို႔ ပထမက်သံ၊ ဒုန္း = ေနာက္တဆင့္ခုန္သံ၊ ဒ ေရာ = သရက္သီး သြပ္ျပားေပၚလိမ့္သံ။ ဘုတ္ = သရက္သီးေျမႀကီးေပၚက်သံ ) “ ဟာ .... ဟိတ္ေကာင္ .... ေခါင္းမိုးနဲ႔ လြတ

မမာက်န္းသူမ်ားအေၾကာင္း။

  ကားေတြ မီးပြိဳင့္မိေနတုန္း လမ္းေဘးမွာ အေပါစား  စကတ္တုိ ညစ္ထပ္ထပ္ေလးနဲ႔ ေမာ္ဒယ္ေလးတစ္ေယာက္လုိ လမ္းေလွ်ာက္သြားတဲ့ အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္... တခုခု လဲြေနသလားလုိ႔....ေသေသခ်ာခ်ာ ၾကည့္မိလုိ္က္ပါတယ္.... စိတ္မေကာင္းစရာ...ဆံပင္ျဖဴျဖဴ အေရေတြတြန္႔လို႔...သူ႔ပံုစံကေတာ႔ တကယ့္ကို ေမာ္ဒယ္ေလးတစ္ေယာက္ cat  walk ေလွ်ာက္သလို  confidence အျပည့္နဲ႔..... ေနာက္တစ္ေယာက္ကေတာ့ ေနပူက်ဲက်ဲထဲမွာ အထပ္ထပ္ ထပ္ထားေသာ အ၀တ္အစားမ်ားက ရာသီစံု အ၀တ္စံု...၀က္၀ံႀကီး တစ္ေကာင္စာေလာက္ ျဖစ္လာတဲ႔  အ၀တ္ထုပ္ၾကားက ခပ္ပိန္ပိန္္ကိုယ္လံုးနဲ႔.... သည္ၾကားထဲ သယ္လာတဲ႔ ဘူးစုတ္ ခြက္စုတ္ ပုလင္းစုတ္ေတြနဲ႔ ကိုယ္႔ကိုယ္ေတာင္ မလဲျပိဳေအာင္ အနုိင္နုိင္ထိန္းရင္မနုိင္.... သူ႔ၾကည္႔ၿပီး ကိုယ္ေတာင္ စိတ္အုိက္ေနာက္ရႈပ္သြားမိရဲ႕။   ဓာတ္ဆီဆုိ္င္မွာ ဆီလာထည္႔တုိင္း  လမ္းလယ္ေခါင္က  ကြန္ကရစ္တံုးေတြကို သူမရဲ႕ ၾကယ္ျမင္လျမင္ နန္းေတာ္ထဲက  အေဆာင္ေတာ္လုိ  သေဘာထား။ အ၀တ္ပိုင္းေလးခင္းလို႔...သူ႔ဆီမွာ  ပလပ္စတစ္ ျခင္းေတာင္းတစ္လံုးေတာ့ ျမင္တယ္.. တခါတေလလည္း ေခါင္းၿမီးၿခံဳၿပီး..ေစာေစာစီးစီး အိပ္တတ္တယ္..သိပ္ခ်မ္းတဲ႔ ရာသီမ်ိဳးေတြမွာေတာင္  သူ ဒီလုိပဲ..စိတ္ခ်လက္ခ် လံုျခံဳစြာ အိ