Skip to main content
အခုတေလာ ကိုယ္နဲ.ရြယ္တူ သူငယ္ခ်င္းတခ်ဳိ.ရဲ.နာေရးသတင္းေတြ မၾကာခဏ ၾကားၾကားေနရေတာ့ က်မတို.လည္း ေမ့ေမ့ေလ်ာ့ေလ်ာ့ေနခဲ့ၾကတဲ့ ေသျခင္းတရားကို ျပန္သတိရ လာရျပန္ပါတယ္။ ကိုယ္ပိုင္ဘာမွ မရွိေသးေတာ့လည္း မသြားခ်င္ေသးပါဘူး။ အဆင္သင့္လုပ္ထားဖို.နဲ. အခ်ိန္သိပ္ဆဲြေနလို. မျဖစ္ေတာ့ဘူးဆိုတာ ပိုသေဘာေပါက္ လာရပါတယ္။ အရွင္ဆႏၵာဓိကရဲ. မေသခင္ ဘာလုပ္ၾကမလဲ စာအုပ္ေလးထဲက တကယ္မေသခင္ အစမ္းေသၾကည့္ရဖို. က်မ ၾကိဳးစားၾကည့္မယ္လို. စဥ္းစားထားတာေလးေတြကို ေကာက္ႏႈတ္ တင္ျပလိုက္ပါတယ္။


တကယ္မေသခင္ အစမ္းေသၾကည့္ရေအာင္


ဒီဘ၀ ဒီခႏၶာနဲ. သံသရာ၀ဋ္ဇာတ္ အျမတ္ျပတ္ေအာင္ အားမထုတ္နုိင္ေသးဘူးဆိုရင္ေတာ့ ေသလြန္ျပီးတဲ့ေနာက္ ေကာင္းရာ သုဂတိေရာက္ဖို.ကိစၥကို အေရးတၾကီး ထည့္သြင္းစဥ္းစားရပါဦးမယ္။

ေသာတာပန္မွ မျဖစ္ေသးဘူးဆိုရင္ေတာ့ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းတဲ့ ပုထုဇဥ္ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ဘယ္ေလာက္ အဆင့္ျမင့္တဲ့ သူေတာ္စင္ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ အေၾကာင္းမေတာ္ရင္ အာရုံဆိုး၊ နိမိတ္ဆိုးေတြ ထင္ျမင္လာျပီး အပါယ္ေလးပါး က်ေရာက္သြားနူိင္ပါတယ္။

တကယ္ေသလြန္ခါနီးအခ်ိန္မွာ အာရုံဆိုး၊ နိမိတ္ဆိုးေတြ ထင္ျမင္မလာဖို.အတြက္ မေသခင္ကတည္းက ၾကိဳတင္ျပင္ဆင္ထားဖို. လိုအပ္ပါတယ္။ အေသၾကီးကို ရင္ဆိုင္ႏို္င္ဖို.အတြက္ အေသေလးနဲ. ေလ့က်င့္ထားရပါမယ္။

မနုိးေသာအိပ္စက္ျခင္းနဲ. အိပ္စက္ခါနီးအခ်ိန္မွာ အေကာင္းဆံုး အေနအထားျဖစ္ေနဖို.အတြက္ နုိးေသာ အိပ္စက္ျခင္းနဲ. အိပ္စက္ခါနီးအခ်ိန္ကို အေကာင္းဆံုး အေနအထားျဖစ္ေအာင္ ေလ့က်င့္ထားဖို.လိုအပ္ပါတယ္။ ညအိပ္စက္တာဟာ အေသေလးနဲ. ေသတာပါ။ ညအိပ္ေတာ့မယ္လို. မ်က္စိမွိတ္လိုက္တာနဲ. တစ္ျပိဳင္နက္ အာရုံေကာင္းေတြ၊ ကုသိုလ္အာရုံေတြပဲ ထင္ျမင္ေနေစရပါမယ္။

ကုသိုလ္အာရုံက ဒါနအာရုံ၊ သီလအာရုံသမထအာရုံ၊ ၀ိပႆနာအာရုံ လို. ေလးမ်ဳိးရွိပါတယ္။

တကယ္ေသခါနီးအခ်ိန္မွာ ဘယ္ကုသိုလ္အာရုံထင္လာမယ္၊ ဘယ္ကုသိုလ္ကို အာရုံယူလို.ရမယ္ဆိုတာ ၾကိဳတင္မသိႏို္္င္တဲ့အတြက္ အိပ္ခါနီးအခ်ိန္မွာ ကုသိုလ္အာရုံေလးမ်ဳိးလံုးကို ယူထားရပါမယ္။

စနစ္တက် ၾကိဳတင္ေလ့က်င့္ထားတာေတာင္မွ တကယ့္တကယ္ ေသခါနီးက်ေတာ့ ဘယ္ကုသုိလ္ကို အာရုံယူရမွန္းမသိ ျဖစ္ေနတတ္ပါတယ္။ တကယ္လို. သိခဲ့ရင္ေတာင္မွ အင္အားၾကီးမားတဲ့ အစဲြအလမ္းအာရုံေတြ၊ အတြယ္အတာ အာရံုေတြရဲ. လႊမ္းမိုးမႈေၾကာင့္ ကုသိုလ္အာရုံကို အာရုံယူဖို. ခက္ခဲေနတတ္ပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္ ညအိပ္ခါနီးအခ်ိန္ကို တကယ္ေသခါနီးအခ်ိန္လို. သေဘာထားျပီး ကုသုိလ္အာရုံ စဲြျမဲေအာင္ အေလးအနက္ထား ၾကိဳးစားၾကရပါမယ္။

ဒါနအာရုံ အေနနဲ. ဒီေန.ဒီအခ်ိန္အထိ ဘ၀တစ္သက္တာမွာ ျပဳခဲ့တဲ့ ဒါနေကာင္းမႈေတြထဲက ကိုယ္အႏွစ္သက္ဆံုး၊ ကိုယ္ပီတိအျဖစ္ဆံုး ဒါနေကာင္းမႈတစ္ခုခုကို အာရံုျပဳရပါမယ္။ ေငြေၾကးအကုန္အက် အနည္းအမ်ားက အဓိကမဟုတ္ပါဘူး။ ကိုယ္တကယ္ ႏွစ္သက္ေက်နပ္ဖို.၊ ကိုယ္တကယ္ ၀မ္းေျမာက္ပီတိျဖစ္ဖို.က အဓိကပါ။ ပီတိအားေကာင္းမွ အက်ဳိးေပးထက္သန္တာပါ။

ကို္ယ္ပီတိအျဖစ္ဆံုး ဒါနေကာင္းမႈကို ခုေလာေလာဆယ္ လွဴေနရသလို အာရုံထင္ျမင္ျပီး ၀မ္းေျမာက္ပီတိျဖစ္ေနရပါမယ္။

ညအိပ္ရာ၀င္ခါနီးတိုင္း ဘုရားေသာက္ေတာ္ေရ အသစ္လဲတဲ့အက်င့္ စဲြစဲြျမဲျမဲ လုပ္ေပးပါ။ အိပ္ခါနီး (အေသေလးနဲ. ေသခါနီး) ရဲ. အနီးကပ္ဆံုး ဒါနကုသိုလ္ျဖစ္လို. အာရုံယူရတာ အလြန္လြယ္ကူပါတယ္။ ေအးခ်မ္းမႈနဲ. တစ္ေန.တာကို အဆံုးသတ္လိုက္ရတဲ့အတြက္….. ဘ၀တစ္ေလွ်ာက္လံုး အစစအရာရာ အဆင္ေျပျပီး ေအးခ်မ္းရပါလိမ့္မယ္။

သီလကုသိုလ္အေနနဲ. ေအာက္ထစ္ဆံုး ငါးပါးသီလ၊ လူ၀တ္ေၾကာင္တိုင္း မေစာင့္မျဖစ္ ေစာင့္ရမယ့္ ငါးပါးသီလကို ဆင္ျခင္ရပါမယ္။ ဆင္ျခင္လိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာ ငါးပါးသီလလံုျခံဳသူ ျဖစ္ေနဖို.အတြက္ ညအိပ္ရာ၀င္ခါနီးတိုင္း ငါးပါးသီလကို အသစ္ခံယူေဆာက္တည္ပါ။ ေဆာက္တည္ျပီးတဲ့အခ်ိန္ကစျပီး မက်ဳိးေပါက္ပါေစနဲ.။ အိပ္ေတာ့မယ္ဆိုေတာ့လည္း “ငါ အခုေနာက္ဆံုး ငါးပါးသီလ ယူျပီးတဲ့အခ်ိန္က စျပီး ငါးပါးသီလ လံုျခံဳေနျပီ” လို. ၀မ္းေျမာက္၀မ္းသာ ျဖစ္နုိင္ပါတယ္။

သမထကုသိုလ္အေနနဲ. ကိုယ္အႏွစ္သက္ဆံုး၊ ကိုယ္အၾကည္ညိုဆံုး ဘုရားဂုဏ္ေတာ္တစ္ခုခုကို ပြားမ်ားပါ

ဥပမာ၊ အရဟံ ဂုဏ္ေတာ္ကို အႏွစ္သက္၊ အၾကည္ညိုဆံုးဆိုရင္ “အရဟံံ - ကိေလသာ ကင္းစင္ေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရား၊ အရဟံ - ဆိတ္ကြယ္ရာအရပ္၌ပင္ မေကာင္းမႈကို ျပဳေတာ္မမူေသာ ျမတ္စြာဘုရား၊ အရဟံ - ပူေဇာ္အထူးကို ခံယူေတာ္မူထိုက္ေသာ ျမတ္စြာဘုရား” လို. အရဟံ ဂုဏ္ေတာ္ရဲ. အဓိပၸာယ္ကုိ အာရုံထင္ျမင္ေအာင္ စိတ္ထဲကေန ႏွလံုးသြင္းပြားမ်ားရပါမယ္။

ဘုရားဂုဏ္ေတာ္ကိုးပါးလံုးကို အဓိပၸာယ္သိသိပြားနုိင္ဖို.အတြက္ ျမန္မာလို အဓိပၸာယ္ ဖြင့္ဆိုခ်က္ေတြကို ေလ့လာထားရပါမယ္။ က်က္သင့္တာေတြကိုလည္း က်က္ထားရပါမယ္။

ေနာက္တစ္ခု သမထ အေနနဲ. ေမတၱာဘာ၀နာ ပြားမ်ားေနရပါမယ္. အနည္းဆံုး “ သတၱ၀ါအားလံုး ခ်မ္းသာၾကပါေစ” လို. သံုးေခါက္ေလာက္ ပြားမ်ားရပါမယ္။ ကိုယ္နွစ္သက္ရာ၊ ကိုယ္အားသန္ရာ ေမတၱာပြားနည္းေတြနဲ.လည္း ေမတၱာပြားနုိင္ပါတယ္။

ဒါနကုသိုလ္၊ သီလကုသိုလ္၊ သမထကုသိုလ္ေတြကို အစဥ္အတိုင္း အာရုံျပဳ ၀မ္းေျမာက္ျပီးျပီဆိုရင္ ေနာက္ဆံုး ၀ိပႆနာကုသိုလ္နဲ. အိပ္လိုက္ပါေတာ့။

နွာသီး၀ ေလထိရာအရပ္မွာ သတိကပ္ထားျပီး ေလ၀င္ရင္ “၀င္တယ္”၊ ေလထြက္ရင္ “ထြက္တယ္” ရႈမွတ္ျပီးေနပါ။

ေလ၀င္၊ ေလထြက္တ္ိုင္း၊ ထိေတြ.တြန္းကန္မႈေတြကို သိေနမယ္ဆိုရင္ ေလာဘ၊ ေဒါသ စတဲ့ ကိေလသာေတြလည္း ျဖစ္ခြင့္မရေတာ့ပါဘူး။ သမာဓိ ၪာဏ္ရင့္သန္ျပီးသား ကပုဂၢိဳလ္ဆိုရင္ အိပ္ရာ၀င္မွာ ေလ၀င္ေလထြက္ မွတ္ရင္း မဂ္စိတ္က်ျပီး နိဗၺာန္ကို မ်က္ေမွာက္ျပဳ သြားနုိင္ပါတယ္။

ညအိပ္တိုင္း ဒါနအာရုံ၊ သီလအာရံု၊ သမထအာရုံ၊ ၀ိပႆနာအာရုံနဲ. အိပ္စက္သြားမယ္ဆိုရင္ ေသလြန္ခါနီးမွာလည္း အဲဒီအာရုံ ေလးမ်ဳိး တစ္မ်ဳိးမ်ဳိးနဲ. ေသလြန္ရမွာ ေသခ်ာပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္ ညအိပ္ရာ၀င္၊ ေခါင္းအံုးေပၚေခါင္းခ်၊ ေက်ာဆန္.ျပီးတာနဲ. တစ္ျပိဳင္နက္ “ ငါ ခဏေသလုိက္ဦးမယ္”လို. ကိုယ့္ကုိယ္ကို စိတ္ထဲက ေျပာျပီး ေသနည္း ေလ့က်င့္ၾကဖို. အထူး တိုက္တြန္းလိုက္ပါတယ္။ မေသခင္လုပ္ရတဲ့ အလုပ္ေတြထဲမွာ ေသနည္း ေလ့က်င့္တဲ့အလုပ္ကို ထိပ္ဆံုးေနရာက ထည့္သြင္းထားရပါမယ္။ ။

Comments

Popular posts from this blog

၁၁၂၇

ဘဝမှာ အခက်ခဲဆုံး အချိန်တွေကို ကျော်ဖြတ်နေရသလိုပါပဲ.... အားလုံးက ခက်ခဲနေကြတဲ့ကြားထဲ ကိုယ်က ထူးပြီး ခက်ခဲနေတာတော့ မဟုတ်ဘူးပေါ့.....ပတ်ဝန်းကျင်လိုက်ကြီး ခက်ခဲကြပ်တည်းနေကြတာ....အစစ အရာရာပေါ့လေ... ကိုယ်လည်း စိတ်ထဲ အဆင်ပြေမနေဘူး.... နေရတာလည်း လဟုတာ၊ မုဒုတာ ဖြစ်မနေဘူး... အရင်ကလို စိတ်ထဲရှိသမျှ ရေးချနိုင်တဲ့ blog ခေတ်ကို ပြန်လွမ်းလို့ ပြန်လာခဲ့တယ် ဆိုပါေတာ့.... မနေ့...အဲ...ဟို တနေ့လောက်က စပြီး Netflix က ကိုးရီးယားဇာတ်လမ်းတွဲ တခု ကြည့်ဖြစ်တယ်.... ပုံမှန်ဆို တညထဲနဲ့ အကုန်ကြည့်တတ်ပေမဲ့...အဲဒီ့ကားလေးကိုတော့ နားနားပြီး ကြည့်ရတယ်... ပြောရမယ်ဆိုရင် စိတ်ကို ဘယ်နားထားရမှန်းမသိလို့ အချိန်ဖြုန်းနေတဲ့ သဘောပါပဲ... ကိုယ်က ငယ်ငယ်ကတည်းက တက္ကသိုလ်ဘုန်းနိုင် ရဲ့ စာအုပ်တွေဖတ်ပြီး စိတ်ပညာကို  စိတ်ဝင်စားလို့ တက္ကသိုလ်ဝင်ခွင့်တင်တော့ ကိုယ်တိုင်မတင်လိုက်ရဘူး...ဖေဖေပဲ တင်ပေးတာထင်ရဲ့... ပထမ၊ ဒုတိယ၊ တတိယ ဦးစားပေးတွေက သိတဲ့အတိုင်း ဆေး၊ စက်မှုု အီကို၊ ပြီးရင် စိတ်ပညာ လို့ လျှောက်ထားဖြစ်ခဲ့တယ်... အခု အမှတ်တမဲ့ ကြည့်မိတဲ့ ကိုရီးယားကားလေးက တက္ကသိုလ်ဆေးရုံတခု ရဲ့ စိတ်ကျန်းမာရေး unit တခုက သူနာပြုဆရာမလေးကို အခြေခံတဲ့ ဇာတ်လမ်

ဥယ်ာဥ္ေတာ္ထဲက သရက္သီး ငတက္ျပား ..အပိုင္း (၂) (K-မမ ေရးသည္)

တဲြလဲရယ္ ေနပါဦး.. (ပံုေလးကို ဒီကယူပါသည္) “ ဟိတ္ေကာင္ .... မင္းထမီကို ခါးေတာင္းက်ဳိက္လိုက္.. ..ဒီထိုင္ခံုကို ငါ နံရံမွီထားေပးမယ္။ ထိုင္ခံုေဘာင္ကေန ေနာက္မွီတန္းေပၚကိုလွမ္း။ လက္ႏွစ္ဖက္က အဲဒီ သံဇကာကိုဆြဲ။ ဟိတ္ေကာင္ ..... မွန္ေစာင္းနဲ႔ လြတ္တဲ့ေနရာကို ေျပာတာ။ မင္းလက္ေတာ့ မွန္ရွေတာ့မွာပဲ။ ေအး.... ဟုတ္ၿပီ အဲဒီလို ခဏခိုထား။ င ါဒီျပတင္းေပါက္ကို ၿမဲၿမဲကိုင္ထားမယ္။ ညာေျခေထာက္က ျပတင္းေပါက္ေဘာင္ေပၚကို လွမ္းနင္း။ နင္း .....ရဲရဲသာနင္း။ ျပဳတ္က်ရံုအျပင္ ဘာမွမျဖစ္ဘူး။ ဘယ္ေျခေထာက္က တလွမ္းတက္။ ေအး .... ညာေျခေထာက္က ေခါင္းမိုးေပၚခ်။ ညာလက္က ေခါင္ခ်ဳပ္သစ္ကိုဆြဲ။ ဘယ္ေျခကိုပါ တခါတည္း ေခါင္းမိုးေပၚခ်။ ေအး.... ဟုတ္ၿပီ။ ေရာ့ .....ဝါးလံုး။ ဟိတ္ဟိတ္..... အဲဒီအလယ္ေလာက္မွာပဲေန။ ဆက္မဆင္းနဲ႔။ ေတာ္ၾကာ ေခါင္းမိုးေပၚက ျပဳတ္က်ေနလို႔ ေက်ာ္မေကာင္း ၾကားမေကာင္းေတြ ျဖစ္ေနအံုးမယ္။ ဟူး …… နင့္ကိုေျပာရတာ ေမာလိုက္တာ။” ဒုန္း .. ဒုန္း .. ဒ ေရာ … ဘုတ္။ ( ဒုန္း = သရက္သီး ေခါင္မိုးေပၚသို႔ ပထမက်သံ၊ ဒုန္း = ေနာက္တဆင့္ခုန္သံ၊ ဒ ေရာ = သရက္သီး သြပ္ျပားေပၚလိမ့္သံ။ ဘုတ္ = သရက္သီးေျမႀကီးေပၚက်သံ ) “ ဟာ .... ဟိတ္ေကာင္ .... ေခါင္းမိုးနဲ႔ လြတ

မမာက်န္းသူမ်ားအေၾကာင္း။

  ကားေတြ မီးပြိဳင့္မိေနတုန္း လမ္းေဘးမွာ အေပါစား  စကတ္တုိ ညစ္ထပ္ထပ္ေလးနဲ႔ ေမာ္ဒယ္ေလးတစ္ေယာက္လုိ လမ္းေလွ်ာက္သြားတဲ့ အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္... တခုခု လဲြေနသလားလုိ႔....ေသေသခ်ာခ်ာ ၾကည့္မိလုိ္က္ပါတယ္.... စိတ္မေကာင္းစရာ...ဆံပင္ျဖဴျဖဴ အေရေတြတြန္႔လို႔...သူ႔ပံုစံကေတာ႔ တကယ့္ကို ေမာ္ဒယ္ေလးတစ္ေယာက္ cat  walk ေလွ်ာက္သလို  confidence အျပည့္နဲ႔..... ေနာက္တစ္ေယာက္ကေတာ့ ေနပူက်ဲက်ဲထဲမွာ အထပ္ထပ္ ထပ္ထားေသာ အ၀တ္အစားမ်ားက ရာသီစံု အ၀တ္စံု...၀က္၀ံႀကီး တစ္ေကာင္စာေလာက္ ျဖစ္လာတဲ႔  အ၀တ္ထုပ္ၾကားက ခပ္ပိန္ပိန္္ကိုယ္လံုးနဲ႔.... သည္ၾကားထဲ သယ္လာတဲ႔ ဘူးစုတ္ ခြက္စုတ္ ပုလင္းစုတ္ေတြနဲ႔ ကိုယ္႔ကိုယ္ေတာင္ မလဲျပိဳေအာင္ အနုိင္နုိင္ထိန္းရင္မနုိင္.... သူ႔ၾကည္႔ၿပီး ကိုယ္ေတာင္ စိတ္အုိက္ေနာက္ရႈပ္သြားမိရဲ႕။   ဓာတ္ဆီဆုိ္င္မွာ ဆီလာထည္႔တုိင္း  လမ္းလယ္ေခါင္က  ကြန္ကရစ္တံုးေတြကို သူမရဲ႕ ၾကယ္ျမင္လျမင္ နန္းေတာ္ထဲက  အေဆာင္ေတာ္လုိ  သေဘာထား။ အ၀တ္ပိုင္းေလးခင္းလို႔...သူ႔ဆီမွာ  ပလပ္စတစ္ ျခင္းေတာင္းတစ္လံုးေတာ့ ျမင္တယ္.. တခါတေလလည္း ေခါင္းၿမီးၿခံဳၿပီး..ေစာေစာစီးစီး အိပ္တတ္တယ္..သိပ္ခ်မ္းတဲ႔ ရာသီမ်ိဳးေတြမွာေတာင္  သူ ဒီလုိပဲ..စိတ္ခ်လက္ခ် လံုျခံဳစြာ အိ