က်မ ေနဘုန္းလတ္ကို လူခ်င္း မသိပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ျမန္မာဘေလာက္ဂ္ေတြ ေလွ်ာက္လည္ေနတဲ့သူမို. သူ.စာေတြ ဖတ္ဖူး၊ သူ.အေၾကာင္းေတြ ၾကားဖူးေနခဲ့ပါတယ္္။ ဘယ္သူ.နဲ.မွ အဆက္အဆံမရွိတဲ့ သီးသန္. ဘေလာက္ဂ္ေလး ေပမယ့္ က်မ “မွတ္စုစာအုပ္” ကေလးရဲ. စာမ်က္ႏွာေပၚမွာ သူ.ရဲ. ပရိသတ္တေယာက္အေနနဲ.၊ ျမန္မာ ဘေလာက္ဂါ လူငယ္ တစ္ေယာက္ရဲ. ယံုၾကည္ခ်က္နဲ. အားမာန္ေတြ အတြက္ ဆုေတာင္းေပးေနပါရေစ...။ ေနဘုန္းလတ္ေရ ..... အားမာန္အျပည့္နဲ. အားလံုးကို ေက်ာ္ျဖတ္နိုင္ပါေစ.....။
ဘေလာ့ဂ္ဂါေမာင္ႏွမေတြအၾကား ခ်စ္ခင္ရင္းႏွီးစြာ စေနာက္ၾကရင္း "ၿမိဳ႕စားႀကီး ေနဘုန္းလတ္" လို႔ နာမည္တြင္ခဲ့တဲ့သူ။ မႏွစ္က ဒီလုိေန႔မွာပဲ "လြတ္က်ခဲ့တဲ့ ၿမိဳ႕ေတာ္" ဘေလာ့ဂ္ေလးကို သူကိုယ္တိုင္ အသက္သြင္းခဲ့တယ္။ ဒီေန႔ေတာ့ တစ္ႏွစ္တင္းတင္း ျပည့္သြားၿပီေပါ့။ မွတ္မွတ္ရရ သူ႔ဘေလာ့ဂ္မွာ ပထမဆံုးတင္လိုက္တဲ့ ပို႔စ္နာမည္ကလည္း "လြတ္က်ခဲ့တဲ့ ၿမိဳ႕ေတာ္" တဲ့။ လက္ေတြ႕ဘဝမွာ သူလြတ္က်ခဲ့တဲ့ စာေရးဆရာ၊ ဒါမွမဟုတ္ အႏုပညာသမားဆိုတဲ့ အမည္နာမေတြအတြက္ သူ႔ဘေလာ့ဂ္ဟာ သစၥာရိွတဲ့ လူယံု၊ အစြမ္းထက္တဲ့ လက္နက္၊ အရိပ္ေကာင္းတဲ့ ေညာင္သစ္ပင္လို အသံုးေတာ္ခံခဲ့တယ္။ ရက္ေပါင္း (၃၆၅)ရက္အတြင္းမွာ သူ႔ၿမိဳ႕ေတာ္က စာေကာင္းစာသန္႔ ၁၂၂ ပုဒ္ ေမြးထုတ္ေပးခဲ့ၿပီးၿပီ။ ဒီစာေတြေၾကာင့္ ဖတ္သူေတြအတြက္ သုတပန္းေတြ လန္းလာခဲ့တယ္၊ ရသလမ္းေတြ ဆန္းလာခဲ့တယ္၊ ပညာမီးေတြ လင္းပလာခဲ့တယ္။ သူကေတာ့ သတိထားမိခ်င္မွ ထားမိလိမ့္မယ္။http://s0wha1.blogspot.com မွ ထပ္ဆင့္ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္။
ဘေလာ့ဂ္ဂါေတြအတြက္ ပထမဆံုးဆိုတဲ့ စကားလံုး ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ သူနဲ႔ လြတ္က်ခဲ့တဲ့ ၿမိဳ႕ေတာ္လည္း ရင္းနွီးကြၽမ္း၀င္ခဲ့တယ္္။ ဘေလာ့ဂ္ပို႔စ္ေတြကို ပထမဆံုး ပံုႏွိပ္မယ့္ စာအုပ္အတြက္ တက္တကႂကြႂကြနဲ႔ သူအစြမ္းကုန္ ႀကိဳးစားခဲ့တယ္။ စာအုပ္ကိစၥ ေဆြးေႏြးပြဲတိုင္းကိုု မပ်က္မကြက္ တက္ေရာက္ခဲ့သူဟာလည္း သူ တစ္ဦးတည္း ရိွခဲ့တယ္။ ေနာက္ၿပီး ရန္ကုန္မွာ ပထမဆံုး က်င္းပခဲ့တဲ့ Blog Day Seminar အတြက္လည္း သူ ပါ၀င္ခဲ့တယ္။ MRTV4 နဲ႔ အျခားေသာ မီဒီယာေတြအၾကားမွာ ဘေလာ့ဂ္ေလာက အေၾကာင္းကို သူခ်ျပရဲခဲ့တယ္။ ေဝဖန္မႈေတြကို လက္ခံခဲ့တယ္။ ေမးခြန္းေတြကို အျပံဳးနဲ႔ ေျဖၾကားေပးႏိုင္ခဲ့တယ္။
ျမန္မာဘေလာ့ဂ္ဂါရပ္၀န္းမွာ ဓေလ့ထံုးတမ္း တစ္ခုရိွတာက ဘေလာ့ဂ္တစ္ခု ဒါမွမဟုတ္ ဘေလာ့ဂ္ဂါတစ္ေယာက္ရဲ႕ အထိမ္းအမွတ္ေန႔ေတြမွာ အထူးေရးသားတဲ့ ပို႔စ္ေတြ တင္တတ္္ၾကတယ္။ သူငယ္ခ်င္းေတြက လာႏႈတ္ဆက္ၾကတယ္။ Comment ေတြ ခ်ီးျမႇင့္ၾကတယ္။
ဒီေန႔ သူ႔ရင္နဲ႔ တည္ထားတဲ့ ၿမိဳ႕ေတာ္ႀကီး တစ္ႏွစ္ျပည့္တယ္။ ခုလိုအခ်ိန္မွာ သူသာ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေရးသားခြင့္ ရမယ္ဆိုရင္ သူ႔ဘေလာ့ဂ္အတြက္ အထိမ္းအမွတ္ပို႔စ္တင္မယ့္ အစီအစဥ္ ရိွမယ္ဆိုတာ အေသအခ်ာပဲ။ ဒါေပမယ့္ သူ … ဘယ္မွာလဲ။ သူေရးမယ့္ ပို႔စ္မွာ Comment ေရးဖို႔ ဘေလာ္ဂါ့ရပ္၀န္းက သူငယ္ခ်င္းေတြ သူ႔ရဲ႕ စာဖတ္ပရိသတ္ေတြ ေမွ်ာ္လင့္တႀကီး ေစာင့္ေနၾကတယ္။ "ၿမိဳ႕စားႀကီး" လို႔ စေနာက္ၾကဖို႔ ေစာင့္ေနၾကတယ္။ ဇန္နဝါရီ (၂၉) ကတည္းက ေျခာက္ေသြ႕ေနခဲ့ရတဲ့ သူ႔ၿမိဳ႕ေတာ္မွာ အျပံဳးေတြနဲ႔ ဖုံးလႊမ္းေနေစခ်င္တာ … ရယ္သံေတြနဲ႔ စည္ညံေနေစခ်င္တာ … ဒါေတြအတြက္ အားလံုးက ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနဆဲပါ …။
ဘေလာ့ဂ္ဂါေတြကို ခ်စ္ၾကည္ေစခ်င္တဲ့ သူ႔အတြက္၊ လူငယ္ေတြကို ေကာင္းေစခ်င္တဲ့ သူ႔အတြက္၊ တိုင္းျပည္ကို တကယ္ခ်စ္တဲ့ သူ႔အတြက္ ေဘးဒုကၡဆိုတာ ျမဴတစ္မႈန္စာေတာင္ က်ေရာက္မလာေစဖို႔ ဘေလာ္ဂါ့ရပ္၀န္းမွညီအကို ေမာင္နွမအားလံုးက ဒီအမွတ္တရ ပို႔စ္ေလးနဲ႔ ဆုေတာင္းလိုက္ပါတယ္။
Comments