တစ္နွစ္ျပည့္ၿပီျဖစ္တဲ့ က်မရဲ. မွတ္စုစာအုပ္ေလးအတြက္…..

တစ္နွစ္ျပည့္ၿပီျဖစ္တဲ့ က်မရဲ. မွတ္စုစာအုပ္ေလးအတြက္…..

က်မရဲ. ဘေလာက္ဂ္ကေလးလည္း ဘာလိုလုိနဲ႔ ဒီေန႔ဆို တစ္နွစ္ေတာင္ ျပည့္သြားပါပေကာလား။ တကယ္တမ္းက်ေတာ့ သူမ်ားေတြ ေရးေနတာၾကည့္ၿပီး လုပ္ျဖစ္သြားခဲ့တာပါ။ မွတ္မွတ္ရရ ဇူလိုင္လ ၁၉ -ရက္ေန႔ အာဇာနည္ေန႔မွာ စျဖစ္တယ္။ နည္းပညာပိုင္းမရေလေတာ့ စမ္းတ၀ါး၀ါးနဲ႔ပဲ ျမန္မာစာရိုက္လို႔ရတဲ့ ဘေလာက္ကေလးျဖစ္ေအာင္ ျမန္မာဘေလာက္ဂါေတြရဲ. မွ်ေ၀မႈေတြကို ခံယူေလ့လာရျပန္ပါတယ္။ ျမန္မာျပည္ရဲ. ခက္ခဲလွတဲ့ ကြန္နက္ရွင္ၾကားမွာ ဘေလာက္ဂ္တစ္ခု ရွင္သန္ေအာင္ ေမြးျမဴဖို႔က ေတာ္ေတာ္ခက္ပါတယ္။ ခဏခဏလည္း မျပင္ရဲ။ ထည့္ခ်င္တာေတြလည္း ထပ္မထည့္ရဲ။ နည္းပညာေတြ သိပ္ျမင့္ေနရင္လည္း က်မတို႔ အင္တာနက္ေမာ္ဒယ္နဲ႔က သိပ္ကြာေနေတာ့ သံုးမရျပန္ပါဘူး။ ျမန္မာျပည္မွာ ေအာ္တိုမစ္တစ္(automatic)ေတြထက္ မန္နူရယ္ (manual) ေတြက ပိုအဆင္ေျပပါတယ္။ လူ႔အစြမ္းကို ပိုတန္ဖိုးထားတဲ့ သေဘာျဖစ္မယ္ထင္တယ္။

ျမန္မာလို ေရးလို႔ျဖစ္သြားျပန္ေတာ့လည္း လက္ကြက္ေတြကို ေလ့လာျပီး ျမန္မာစာရိုက္တတ္ေအာင္ ျပန္က်င့္ရျပန္ပါတယ္။ သူမ်ားဘေလာက္ဂ္ေတြလို လွလွပပ က်က်နနေလးေတာ့ ျဖစ္ခ်င္ပါရဲ.။ ဒါေပမယ့္ က်မ စိတ္ရွည္ရွည္မထားတာနဲ႔ပဲ ဘေလာက္ဂ္ကေလးလည္း ဟိုမေရာက္ သည္မေရာက္ မ်က္နွာေလးငယ္ေနရရွာတာေပါ့။ အင္း….။ စီေဘာက္စ္ေလးလည္း ထည့္လုိက္ေသးတယ္။ ဟိုးဘေလာက္ဂ္ထိပ္ေရာက္လိုက္… ေအာက္ေျခေရာက္လိုက္နဲ႔ … ျပင္ရင္း ျပင္ရင္း ပံုကေလးေတာ့ ေပၚလာသား။ ဒါေပမယ့္… ဟဲဟဲ… စီေဘာက္စ္မွာ တစ္လေနလို႔မွ တစ္ေယာက္ လာမျဖည့္ေတာ့… ကိုယ့္ဖာသာကိုယ္ အရွက္ေျပ ျပန္ျဖဳတ္လိုက္ရတာေပါ့ေလ။

အစပိုင္းကေတာ့ ကိုယ္ႀကိဳက္တဲ့ စာေလးေတြ၊ ကဗ်ာေလးေတြ၊ တရားစာေတြ၊ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ျပန္ဖတ္ဖို႔ ၊ ဆံုးမဖို႔ စာေတြကို တင္ပါတယ္။ ေနာက္ေတာ့ ကိုယ့္ဘေလာက္ဂ္ထဲ ဘယ္သူ႔မွ လာၾကည့္တာမွ မဟုတ္တာ ဆုိၿပီး ကိုယ္ေရးခ်င္တာေလးေတြ ေကာက္ေရးျဖစ္လာပါတယ္။ တခ်ိဳ႕ကလည္း အမွတ္တရ အျဖစ္……..၊ တခ်ိဳ.လည္း ရင္ထဲရွိတာေလးေတြ…၊ ခ်ေရးျဖစ္လာပါတယ္။ က်မဘေလာက္ဂ္ရဲ႕ ပရိသတ္က မ်ားမ်ားစားစားမရွိပါဘူး။ အမ်ိဳးသားရယ္… သူငယ္ခ်င္း.. တစ္ေယာက္၊ နွစ္ေယာက္၊ အင္း သံုးေယာက္ေလာက္ပါပဲ။ အဲသည္ေလာက္ကေတာ့ သိပ္အေရးမႀကီးဘူးေလ။ က်မေရးတဲ့ ပုဂၢလိက ခံစားခ်က္ေတြကို သူတို႔ေတြ သိလည္း သိပ္ေတာ့ ရွက္စရာ မရွိပါဘူး ဆိုၿပီး ဆက္ေရးျဖစ္ေနခဲ့တာ….. အခုဆို တစ္ႏွစ္ေတာင္ ရွိသြားခဲ့ၿပီ။

ဟိုတေလာကေတာ့ က်မ ဘေလာက္ဂ္ေလးကို ခဏနားျဖစ္ခဲ့တယ္။ က်မဘေလာက္ဂ္ေလးရဲ႕ ေမြးေန႔မွာ ရွိမေနေတာ့ဘူးထင္ရဲ. ဆိုၿပီး စိတ္မေကာင္း ျဖစ္ခဲ့ရေသးတယ္။ ဘာမဆိုင္ ညာမဆိုင္ ေနဘုန္းလတ္ကိုေတာင္ သတိရမိလိုက္ေသးတယ္။ ေအာ္… က်မလည္း ပို႔စ္အသစ္ေတြ မရွိနိုင္မွန္း သိေနေပမယ့္ သူ႔ ဘေလာက္ဂ္ေလးဆီကို မၾကာမၾကာ သြားအားေပးေနမိတတ္တာကိုး။ သူ႔ဘေလာက္ဂ္ကေလး တစ္ႏွစ္ျပည့္တဲ့အခ်ိန္မွာ ပို္င္ရွင္ကေတာ့……။

ကဲ…. အက်ိဳးရွိတဲ့ ၊ တန္ဖိုးရွိတဲ့ တစ္နွစ္ေျမာက္ေမြးေန႔ေလး ျဖစ္ပါေစ မွတ္စုစာအုပ္ကေလးေရ…။ မင္းကေလးကို အာဇာနည္ေန႔မွာ ေမြးဖြားခဲ့ရတာျဖစ္လို႔ ေပ်ာ္ရႊင္စရာေကာင္းတဲ့ အမွတ္တရေန႔ေလးေတာ့ မဟုတ္ခဲ့ေလဘူးေနာ္..။ ဒါေပမယ့္ မင္းစာမ်က္နွာေတြမွာေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွ ကိုယ္မယံုၾကည္တဲ့၊ ကိုယ့္ခံယူခ်က္ ယံုၾကည္ခ်က္ကို သစၥာေဖာက္ထားတဲ့ စာမ်ိဳးေတာ့ မတင္ေလနဲ႔ေနာ္…..။ အနည္းဆံုးေတာ့ ကိုယ့္ခံစားခ်က္ကိုေတာ့ မွန္ကန္သစၥာရွိေနနိုင္ေစဖို႔ ဆႏၵျပဳရင္း……. ။ ။