Skip to main content

က်မ စိတ္ဓာတ္က် စိတ္ညစ္မိတဲ႔အခါ..

က်မ စိတ္ဓာတ္က် စိတ္ညစ္မိတဲ႔အခါ...

က်မေဘးနားမွာ ရွိတဲ႔လူေတြကို စကားပူေတြ အမ်ားႀကီးေျပာမယ္... ဒါမွ မဟုတ္ ေအးစက္စြာနဲ႔ပဲ တလံုးမွ မေျပာပဲ ဆိတ္ဆိတ္ေနမယ္....

တေယာက္ထဲ ေနခြင့္ရွိရင္ေတာ့ ဆရာေတာ္ႀကီးေတြရဲ. အဆံုးအမ စာတိုေလးေတြ၊ ဆရာေဖျမင့္တို႔ရဲ႕ ၾကက္စြပ္ျပဳတ္ေလးေတြ ျမည္းမယ္။ ရင္ထဲတခုခု က်န္ရစ္ခဲ႔မယ့္ (လူေတြကို ခ်စ္တတ္ဖို႕) ရသ ၀တၱဳတိုေလးေတြရင္လည္း ဖတ္မယ္။ (အရင္ကလုိ လံုးခ်င္း၀တၳဳဖတ္ဖို႔ေတာ့ အခ်ိန္မရွိ။) ၿပီး တရားေခြေတြဖြင့္ၿပီး ေတာင္လုိပံုေနတဲ႔ အ၀တ္ေတြကို တညလံုး မီးပူတုိက္ရင္တုိက္မယ္။ အ၀တ္ေတြ တညလံုး ေလွ်ာ္ခ်င္ ေလွ်ာ္ေနမယ္.. (ညဖက္ကေတာ့ ကိုယ့္ကိုယ္ပိုင္အခ်ိန္ေလ)....သီခ်င္းေအးေအးေလးေတြဖြင့္ၿပီး စိတ္ေတြ လႊင္႔ထားလုိက္မယ္. ... အင္တာနက္ ထဲက motivational poems ေတြ အဆိုအမိန္႔ေတြ သြားဖတ္မယ္၊ ရယ္စရာ ကာတြန္းေတြ ဟာသေတြ လိုက္ဖတ္မယ္...

ေနာက္ဆံုးေတာ့... အိပ္ရာေပၚမွာ ပက္လက္လွန္ၿပီး ၀င္ေလထြက္ေလကို သိေနလိုက္ရင္း တေျဖးေျဖး ျငိမ္းခ်မ္းစြာ အိပ္ေပ်ာ္သြားတတ္ပါတယ္....

ေလာကနိယာမအရဆုိရင္ေတာ့ ဘယ္ဟာမွ ျမဲတဲ႔အရာမဟုတ္တာပဲ။ စိတ္ဆိုးတာ၊ စိတ္ဓာတ္က်တာေတြကို ပိုဆိုးမသြားေအာင္ ထိန္းၿပီး အာရံုေကာင္းဘက္လဲႊတင္ေပးလုိက္နုိင္ရင္ေတာ့ အဲဒီစိတ္ေတြက အျမစ္တြယ္မေနပဲ ခဏတျဖဳတ္နဲ႔ ေပ်ာက္သြားမွာပါ။ ခက္တာက ခုခ်ိန္မွာ က်မက ဒီလုိေျပာလုိ႔ျဖစ္ေနေပမယ့္ တကယ္ျဖစ္တဲ႔အခ်ိန္က် ဘယ္လိုေနရမွန္းမသိတာ။ တစ္ေယာက္တည္းေနမွ က်င္႔လို႔ရတဲ႔သိုင္းကြက္ပဲ က်င့္ထားမိေတာ့ အရႈပ္ထဲမွာေတာ့ ရွင္းေအာင္ မေနတတ္ေသးပါ..။ ဟဲဟဲ..

Comments

Popular posts from this blog

၁၁၂၇

ဘဝမှာ အခက်ခဲဆုံး အချိန်တွေကို ကျော်ဖြတ်နေရသလိုပါပဲ.... အားလုံးက ခက်ခဲနေကြတဲ့ကြားထဲ ကိုယ်က ထူးပြီး ခက်ခဲနေတာတော့ မဟုတ်ဘူးပေါ့.....ပတ်ဝန်းကျင်လိုက်ကြီး ခက်ခဲကြပ်တည်းနေကြတာ....အစစ အရာရာပေါ့လေ... ကိုယ်လည်း စိတ်ထဲ အဆင်ပြေမနေဘူး.... နေရတာလည်း လဟုတာ၊ မုဒုတာ ဖြစ်မနေဘူး... အရင်ကလို စိတ်ထဲရှိသမျှ ရေးချနိုင်တဲ့ blog ခေတ်ကို ပြန်လွမ်းလို့ ပြန်လာခဲ့တယ် ဆိုပါေတာ့.... မနေ့...အဲ...ဟို တနေ့လောက်က စပြီး Netflix က ကိုးရီးယားဇာတ်လမ်းတွဲ တခု ကြည့်ဖြစ်တယ်.... ပုံမှန်ဆို တညထဲနဲ့ အကုန်ကြည့်တတ်ပေမဲ့...အဲဒီ့ကားလေးကိုတော့ နားနားပြီး ကြည့်ရတယ်... ပြောရမယ်ဆိုရင် စိတ်ကို ဘယ်နားထားရမှန်းမသိလို့ အချိန်ဖြုန်းနေတဲ့ သဘောပါပဲ... ကိုယ်က ငယ်ငယ်ကတည်းက တက္ကသိုလ်ဘုန်းနိုင် ရဲ့ စာအုပ်တွေဖတ်ပြီး စိတ်ပညာကို  စိတ်ဝင်စားလို့ တက္ကသိုလ်ဝင်ခွင့်တင်တော့ ကိုယ်တိုင်မတင်လိုက်ရဘူး...ဖေဖေပဲ တင်ပေးတာထင်ရဲ့... ပထမ၊ ဒုတိယ၊ တတိယ ဦးစားပေးတွေက သိတဲ့အတိုင်း ဆေး၊ စက်မှုု အီကို၊ ပြီးရင် စိတ်ပညာ လို့ လျှောက်ထားဖြစ်ခဲ့တယ်... အခု အမှတ်တမဲ့ ကြည့်မိတဲ့ ကိုရီးယားကားလေးက တက္ကသိုလ်ဆေးရုံတခု ရဲ့ စိတ်ကျန်းမာရေး unit တခုက သူနာပြုဆရာမလေးကို အခြေခံတဲ့ ဇာတ်လမ်

ဥယ်ာဥ္ေတာ္ထဲက သရက္သီး ငတက္ျပား ..အပိုင္း (၂) (K-မမ ေရးသည္)

တဲြလဲရယ္ ေနပါဦး.. (ပံုေလးကို ဒီကယူပါသည္) “ ဟိတ္ေကာင္ .... မင္းထမီကို ခါးေတာင္းက်ဳိက္လိုက္.. ..ဒီထိုင္ခံုကို ငါ နံရံမွီထားေပးမယ္။ ထိုင္ခံုေဘာင္ကေန ေနာက္မွီတန္းေပၚကိုလွမ္း။ လက္ႏွစ္ဖက္က အဲဒီ သံဇကာကိုဆြဲ။ ဟိတ္ေကာင္ ..... မွန္ေစာင္းနဲ႔ လြတ္တဲ့ေနရာကို ေျပာတာ။ မင္းလက္ေတာ့ မွန္ရွေတာ့မွာပဲ။ ေအး.... ဟုတ္ၿပီ အဲဒီလို ခဏခိုထား။ င ါဒီျပတင္းေပါက္ကို ၿမဲၿမဲကိုင္ထားမယ္။ ညာေျခေထာက္က ျပတင္းေပါက္ေဘာင္ေပၚကို လွမ္းနင္း။ နင္း .....ရဲရဲသာနင္း။ ျပဳတ္က်ရံုအျပင္ ဘာမွမျဖစ္ဘူး။ ဘယ္ေျခေထာက္က တလွမ္းတက္။ ေအး .... ညာေျခေထာက္က ေခါင္းမိုးေပၚခ်။ ညာလက္က ေခါင္ခ်ဳပ္သစ္ကိုဆြဲ။ ဘယ္ေျခကိုပါ တခါတည္း ေခါင္းမိုးေပၚခ်။ ေအး.... ဟုတ္ၿပီ။ ေရာ့ .....ဝါးလံုး။ ဟိတ္ဟိတ္..... အဲဒီအလယ္ေလာက္မွာပဲေန။ ဆက္မဆင္းနဲ႔။ ေတာ္ၾကာ ေခါင္းမိုးေပၚက ျပဳတ္က်ေနလို႔ ေက်ာ္မေကာင္း ၾကားမေကာင္းေတြ ျဖစ္ေနအံုးမယ္။ ဟူး …… နင့္ကိုေျပာရတာ ေမာလိုက္တာ။” ဒုန္း .. ဒုန္း .. ဒ ေရာ … ဘုတ္။ ( ဒုန္း = သရက္သီး ေခါင္မိုးေပၚသို႔ ပထမက်သံ၊ ဒုန္း = ေနာက္တဆင့္ခုန္သံ၊ ဒ ေရာ = သရက္သီး သြပ္ျပားေပၚလိမ့္သံ။ ဘုတ္ = သရက္သီးေျမႀကီးေပၚက်သံ ) “ ဟာ .... ဟိတ္ေကာင္ .... ေခါင္းမိုးနဲ႔ လြတ

မမာက်န္းသူမ်ားအေၾကာင္း။

  ကားေတြ မီးပြိဳင့္မိေနတုန္း လမ္းေဘးမွာ အေပါစား  စကတ္တုိ ညစ္ထပ္ထပ္ေလးနဲ႔ ေမာ္ဒယ္ေလးတစ္ေယာက္လုိ လမ္းေလွ်ာက္သြားတဲ့ အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္... တခုခု လဲြေနသလားလုိ႔....ေသေသခ်ာခ်ာ ၾကည့္မိလုိ္က္ပါတယ္.... စိတ္မေကာင္းစရာ...ဆံပင္ျဖဴျဖဴ အေရေတြတြန္႔လို႔...သူ႔ပံုစံကေတာ႔ တကယ့္ကို ေမာ္ဒယ္ေလးတစ္ေယာက္ cat  walk ေလွ်ာက္သလို  confidence အျပည့္နဲ႔..... ေနာက္တစ္ေယာက္ကေတာ့ ေနပူက်ဲက်ဲထဲမွာ အထပ္ထပ္ ထပ္ထားေသာ အ၀တ္အစားမ်ားက ရာသီစံု အ၀တ္စံု...၀က္၀ံႀကီး တစ္ေကာင္စာေလာက္ ျဖစ္လာတဲ႔  အ၀တ္ထုပ္ၾကားက ခပ္ပိန္ပိန္္ကိုယ္လံုးနဲ႔.... သည္ၾကားထဲ သယ္လာတဲ႔ ဘူးစုတ္ ခြက္စုတ္ ပုလင္းစုတ္ေတြနဲ႔ ကိုယ္႔ကိုယ္ေတာင္ မလဲျပိဳေအာင္ အနုိင္နုိင္ထိန္းရင္မနုိင္.... သူ႔ၾကည္႔ၿပီး ကိုယ္ေတာင္ စိတ္အုိက္ေနာက္ရႈပ္သြားမိရဲ႕။   ဓာတ္ဆီဆုိ္င္မွာ ဆီလာထည္႔တုိင္း  လမ္းလယ္ေခါင္က  ကြန္ကရစ္တံုးေတြကို သူမရဲ႕ ၾကယ္ျမင္လျမင္ နန္းေတာ္ထဲက  အေဆာင္ေတာ္လုိ  သေဘာထား။ အ၀တ္ပိုင္းေလးခင္းလို႔...သူ႔ဆီမွာ  ပလပ္စတစ္ ျခင္းေတာင္းတစ္လံုးေတာ့ ျမင္တယ္.. တခါတေလလည္း ေခါင္းၿမီးၿခံဳၿပီး..ေစာေစာစီးစီး အိပ္တတ္တယ္..သိပ္ခ်မ္းတဲ႔ ရာသီမ်ိဳးေတြမွာေတာင္  သူ ဒီလုိပဲ..စိတ္ခ်လက္ခ် လံုျခံဳစြာ အိ