Notebook of TGN

ဒီေနရာက ပံုေလးပါ။ သမီးေလးေရ... အိမ္မွာ ေမြးထားတဲ႔ hamster ေလးေတြထဲမွာ အလွဆံုး အေခ်ာဆံုး သေဘာအေကာင္းဆံုးမို႔ ေမေမတုိ႔ Queen ေလး လို႔ ခ်စ္စနုိးနဲ႔ ေခၚခဲ႔တဲ႔ ဟမ္းစတားမေလးကေတာ့ ဟုိးအေ၀းႀကီးကို ထြက္သြားလုိ႔ ငုိေနသလား သမီးငယ္ရယ္...။ အားလံုးထဲမွာ ထူးျခားစြာ လွပတာထက္ ထူးဆန္းစြာ သေဘာေကာင္းေနခဲ႔တဲ႔ သမီးရဲ႕ Queen ေလးဟာ တိရိစာၦန္ဘ၀က လြတ္ေျမာက္ၿပီး နတ္သမီးလွလွေလး ျဖစ္ေနမွာပါ။ ေမေမလည္း ဘယ္စိတ္ေကာင္းပါ့မလဲကြယ္...။ ဒါေပမယ့္ သေဘာေကာင္းလြန္းတဲ႔ သူမို႔ ေကာင္းရာမြန္ရာ ေရာက္ေနမွာပါ.. သမီးတို႔၊ ေမေမတုိ႔ေရာ.. သူတိုု႔ေလးေတြပါ .. သံသရာခရီးသည္ေတြပဲ ရွိေနေသးတာကိုး။ သူတို႔က သည္ဘူတာမွာ ဆင္းသြားေပမယ့္ ေနာက္ရထားတစ္စီးနဲ႔ ခရီးဆက္ရဦးမွာေလ..။ ခုလည္း ေမေမတုိ႔ သမီးတုိ႔ အတူတူ ရွိေနေပမယ့္ ဘယ္အခ်ိန္ ဘယ္ဘူတာမွာ ဘယ္သူက ဆင္းသြားရမယ္မွန္း သိၾကတာမဟုတ္...။ တကယ္လို႔ . ...Queen ေလးကို ကိုကို ငယ္ငယ္တုိ႔ကုိ ျပခ်င္လို႔ ေခၚခဲ႔ဖုိ႔ ေဖေဖ မေျပာခဲ႔ဘူး ဆိုရင္... တကယ္လို႔. ... ေဖေဖေျပာခဲ႔ေတာင္ ေမေမက ေခၚမလာခဲ႔ဘူး ဆိုရင္... တကယ္လို႔ .... ေမေမ ေခၚလာခဲ႔ေတာင္ ကိုကိုမုိးဟန္က ရံုးမွာသာ ထားခဲ႔ၿပီး ေနပူပူထဲ ကားေပၚသာ ေခၚမလာခဲ

MERRY X'MAS သူငယ္ခ်င္း မိတ္ေဆြ အေပါင္းအသင္းမ်ား အားလံုးကုိ တစ္ဦးခ်င္းဆီကို cards မပို႔နိုင္လုိ႔ ဘေလာ႔ဂ္ေပၚမွာပဲ တင္ထားလုိက္ပါတယ္.. ဒါကေတာ့ အပ်ဳိႀကီး မမ နဲ႔ ညီမေလးမ်ားအတြက္ Merry Christmas Greeting Card ေလးပါ။ ဒါကေတာ့ ေနာက္တမ်ိဳး.. သက္ဆုိင္ေသာ သူမ်ားသို႔ေပါ့.. Merry X'Mas ပါ.. ဒီ ကတ္ေလးကေတာ့ ခ်စ္တဲ႔ ေပါက္နဲ႔ ခ်န္းခ်န္းေလး အတြက္.... ေအာက္ကပံုကေတာ့ အတြယ္အတာေလးေတြ မ်ားတဲ႔... Santana-Cantata, သင္းႏြယ္ဇင္, ျဖဴ, ေထြး, AAT, ၀ါ, မိုးစ္, ေလနုေအး နဲ႔ တျခား မိတ္ေဆြ သူငယ္ခ်င္းမ်ာ းမိသားစုအတြက္.. ဒါကေတာ့ မမခင္ဦးေမတုိ႔၊ မြန္တုိ႔၊ ေမမိုးတို႔၊ သက္ေ၀တုိ႔၊ နုသဲြ႔တုိ႔၊ မခ်ိဳတုိ႔ အတြက္... ဒီကတ္ေလးကေတာ့ ကေလးမ်ားျဖစ္တဲ႔ လင္းစ္၊ ကာကာ၊ ၾကယ္ပြင့္ေလး နဲ႔ တျခားေသာ အခ်ိဳၾကိဳက္တဲ႔ ကေလးမ်ားအတြက္ပါ။ Myspace Chistmas Comments & Graphics အားလံုးပဲ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္.... Myspace Chistmas Comments လင့္ခ္ေတြ ေပၚေနတဲ႔ အတြက္ သပ္သပ္ မထည့္ေတာ့ဘူးေနာ္..

ႏွစ္သစ္ကူး ခါနီးေတာ့ ၾကံဳခဲ႔ရတဲ႔ နွစ္သစ္ကူး ေပ်ာ္ပဲြရႊင္ပဲြ တစ္ခု ကို သတိလိုက္မိရပါတယ္.. တိုက္တုိက္ဆုိင္ဆုိင္ အဲဒီတုန္းက ဓာတ္ပံုေလးေတြလည္း ျပန္ေတြ႔လုိက္တာကိုး။ လြန္ခဲ႔တဲ႔ ဆယ္နွစ္ေက်ာ္ေလာက္ကဆုိေတာ့ ၾကာၿပီေပါ့။ က်မတို႔ ပထမဆံုးအႀကိမ္ ျပည္ပ ထုိင္းနုိင္ငံကို ေရာက္တဲ႔ႏွစ္မွာပဲ စက္ရံုက ေဘာ့စ္က နွစ္သစ္ကူးေပ်ာ္ပဲြ ရႊင္ပဲြကို စက္ရံုမွာ လုပ္ပါတယ္။ က်မတုိ႔ကလည္း အေတြ.အၾကံဳ မရွိေသးေတာ့ ဘာေတြလုပ္မွန္းေတာ့ မသိ....စက္ရံု၀င္း ေလဟာနယ္ ထဲမွာ စတိတ္စင္ေတြ ေဆာက္ၾက... အက ေတြ တုိက္ၾကနဲ႔ ဆိုေတာ့ မိသားစု ေပ်ာ္ပဲြရႊင္ပဲြ ကပဲြဆုိပဲြေတြ ေနမွာေပါ့ေလ..။ ပဲြစတဲ႔ ေန႔မွာ ဘန္ေကာက္ရံုးခ်ဳပ္က ၀န္ထမ္းေတြေရာ.... တျခား ဧည္႔သည္ေတြေရာ ေရာက္ေနၾကပါတယ္။ ဒီပဲြၿပီးရင္....New Year Holidays ေလ.. နယ္က လူေတြမ်ားေတာ့ ျပန္မယ့္သူေတြ ျပန္ၾကပါမယ္...။ က်မတုိ႔လည္း အသက္ေတြက ငယ္ေတာ့တဲ႔ အရြယ္ေတြမွ မဟုတ္တာ.. ျမန္မာပီသစြာ အိေျႏၵရရနဲ႔ အစားအေသာက္ေလးေတြ စားလိုက္.. သူတုိ႔ ယဥ္ေက်းမႈအေၾကာင္းေလးေတြ ေျပာလုိက္နဲ႔ ..တခါတခါလည္း ခပ္တည္တည္နဲ႔ ျမန္မာလို အခ်င္းခ်င္း အတင္းအုပ္ခ်င္ အုပ္ေနတတ္ေသး။ တကယ္တမ္းက်ေတာ့ စက္ရံုက အလုပ္သမားေတြက လာအုိနယ္စပ္က သူတို႔ အေခၚ အ

  http://www.dancewithshadows.com/society/images/tomcruise/tom-cruise-katie-holmes-1.jpg Tom Cruise ကို ေမးၾကည့္ပါ.... သိဂႌေရ သဇင္အမွတ္တရအမ်ားႀကီးထဲက တစ္ခုေပါ့။ ငါဟာ သဇင္ရဲ့ ညခ်မ္းမ်ားစြာကို လြမ္းေနသူပါ။ သစ္လြင္ႀကိဳဆိုပြဲဟာ ေမ့မရတဲ့ သဇင္ညခ်မ္းမ်ားရဲ႕ တစ္ခုေပါ့။ သစ္လြင္ႀကိဳဆိုပြဲရဲ႕ ၾကန္အင္လကၡဏာ တစ္ခုကေတာ့ တစ္ျခားညေတြနဲ႔မတူ ၿပိဳးၿပိဴးျပက္ျပက္ ဝတ္ေကာင္းစားလွေတြနဲ႔ လွခ်င္တိုင္း လွေနၾကတဲ့ ၁၆-ႏွစ္မ ပထမႏွစ္ ေက်ာင္းသူေတြပါပဲ။  Senior ေတြကလည္း သူတို႔ မဲေပးထားတဲ့ အလွမယ္ေလာင္းမ်ားရဲ႕ အခန္းေရွ႕မွာ တဝဲလည္လည္နဲ႔ အလွအႀကံေပးမ်ား ျဖစ္ကုန္ပါေရာ။ ( ၁၉၈၅ - ၈၆ ပညာသင္ႏွစ္ သဇင္အခန္း - ၃၃ ရဲ႕ေဘးခ်င္းကပ္ အခန္း - ၃၁ Blogger သင္းႏြယ္ဇင္ ္ ရဲ႕အခန္းကေတာ့ Senior ေတြအဝင္အထြက္အမ်ားဆံုးေပါ့၊ သေဘာေပါက္။ )   ေနာက္တစ္ခုကေတာ့ ပံုမွန္မဟုတ္တဲ့ Dinner ေလ။ ခါတိုင္း ဒဂၤါးျပားအရြယ္ အသားတံုး သံုးတံုးအစား နပန္းဆံသီခ်င္းထဲကလို လက္သီးဆုပ္သ႑န္ ဝက္သားတို႔ ၾကက္ရင္အုပ္တို႔ ၾကက္ေပါင္တု႔ိ ေရခဲစိမ္ ကရင္ဆိုဒါတို႔ လီမြန္ဘာလီတို႔နဲ႔ Special Dinner ဆိုပါေတာ့။ ဗိုက္ေခြးနမ္းမဲ့ ဟင္းေကာင္းဟင္းလ်ာေတြနဲ႔ အေဆာင္သူေတြေပ်ာ္တဲ့ပြဲ ဆိုပါေတာ

ယံုၾကည္ခ်က္နွင့္ အသက္ရွင္သည္ မင္းက ငါ႔ကို... ဆံုးရႈံးမႈေတြၾကားမွာ ပစ္ထားခဲ႔သတဲ႔လား။ အနုိင္ယူဖုိ႔ရယ္ လက္ေျမွာက္ အရံႈးေပးဖုိ႔ရယ္ ဆုိတာေတြဟာ ငါ့အတြက္ မဟုတ္ဘူးလို႔ ငါယူဆထားတယ္။ ငါ့ကိုယ္ငါ..... ေရထဲကို အဆံုးတိုင္ နစ္ျမွပ္ပစ္လုိက္မယ္ ဆုိတာေတာင္ ေအာက္ေျခအထိေတာ့ နစ္ျမႈပ္မသြားနုိင္ေသးပါဘူး။ ငါ့မွာ ရွိသမွ်ကို ငါေလာင္း၀ံ႔တယ္၊ တျပားမွာ မက်န္ရင္လဲ ငါ့ကိုယ္ငါ ေလာင္းေၾကးထား၀႔ံတယ္။ ငါဟာ ဆံုးရႈံးမႈေတြ အားလံုးကို ေက်ာ္ျဖတ္ၿပီး မလဲြမေသြ အနုိင္ရဦးမွာပဲလို႔ ငါ ယံုၾကည္ၿပီးသားမုိ႔ဘဲ။         ။ မိုးမိုး(အင္းလ်ား) ( တဂိုးရဲ႕ စာနုယဥ္ကို မုိးမုိး(အင္းလ်ား) ဘာသာျပန္ထားတာပါ။ ဘယ္ထဲကေန က်မ ကူးထားမိမွန္း မမွတ္မိေတာ့ပါဘူး။ ကိုယ့္ကို သူမ်ားက ရ႔ႈံးေစခ်င္တဲ႔အခါ ၊ ကိုယ္ ငိုေနတာကိုၾကည့္ခ်င္ေနတဲ႔ လူေတြကို ရင္ဆုိင္ဖို႔ အားျဖည့္တဲ႔အခါ.. ဖတ္ျဖစ္တဲ႔ စာေလး ဆုိပါေတာ့...)

သဇင္အမွတ္တရေတြနဲ႔ က်မ ဘေလာ႔ဂ္ကို လာကူညီေပးေနတဲ႔ သူငယ္ခ်င္း K-မမ ကို ေက်းဇူးတင္ေနမိတယ္။ သူ႔ကို က်မ အခုမွ အပူကပ္ခဲ႔တာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဟုိး သဇင္မွာ မနုးမနပ္ မလည္မ၀ယ္ အူေၾကာင္ေၾကာင္ အေဆာင္သူ ဘ၀ ထဲကပဲ ဆိုပါေတာ့။ က်မ အာအုိင္တီ တက္ခြင့္ရေတာ့ အိမ္က လုိက္ပို႔ၾကပါတယ္။  ေဖေဖ တာ၀န္က်ေနတဲ႔ ေတာင္ငူကေန ရန္ကုန္ကို ကားနဲ႔ ဆင္းလာၾကတာ...။ လမ္းမွာ..ပဲႏြယ္ကုန္းအေရာက္ ေန႔လည္စာ ၀င္စားေတာ့ ထမင္းဆုိင္က လူေတြနဲ႔ စကားစပ္မိရင္း သူတုိ႔ဆုိင္ေရွ႕က ရဲစခန္းက ဦးတင္ေအာင္ရဲ႕ သမီး “မမ” ဆိုတာလည္း အာအုိင္တီ ၀င္တယ္ဆိုတာ ၾကားခဲ႔ရ။ အဲဒါ လူခ်င္းမသိခင္ကတည္းက သူ႔နံမယ္ကို သိခဲ႔ရတာ။ အေဆာင္၀င္ၿပီး အိမ္က လူႀကီးေတြက ေနရာခ်ေပး.(အဲ..လူေနရာခ်တာ မဟုတ္၊ ပစၥည္းေတြ ေနရာခ်ေပးၿပီး) ျပန္သြားေတာ့ တစ္ေယာက္ထဲ ေယာင္ေတာင္ေတာင္ရယ္။ အခန္းထဲကေန အျပင္  ခ်က္ခ်င္းမထြက္ရဲေသး။ ရုိးလ္ေကာလ္ကို ဘယ္မွာေခၚလုိ႔ ဘယ္သြားရမယ္မွန္းမသိ။ ဒါနဲ႔ အေဆာင္မပိတ္ခင္ အခန္းအျပင္ဘက္ ေခ်ာင္းၾကည့္ၿပီး စနည္းနာဖို႔ အထြက္.... မ်က္နွာခ်င္းဆုိင္အခန္းက ဆံပင္ရွည္ရွည္နဲ႔ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ ဓာတ္ဘူးကုိင္ၿပီး သူ႔အခန္းကို ဖြင့္အ၀င္..။ သူေခၚလုိ႔ သူ႔ကုတင္မွာထုိင္ စကားေျပာရင္းနဲ႔မွ လမ္းမွာ က်မ ၾက

မာလကာသီး ငတက္ျပား ပံုကို ဒီေနရာမွ ယူထားပါတယ္။ သိဂႌေရ သဇင္အမွတ္တရအမ်ားႀကီးထဲ ကတစ္ခုေပါ့။ ငါဟာ သဇင္ရဲ့ညေနဆည္းဆာ အလွကို လြမ္းေနသူပါ။ ညေန ၄ - နာရီေလာက္က စလို႔ သက္ဝင္လႈပ္ရွားလာတဲ့ သဇင္ဟာ ဧည့္သည္၊ ဧည့္ေမွ်ာ္သူ၊ ေလွ်ာက္ျပန္သံေပး ေျခေအးဝမ္းေယာင္သူေတြေနတဲ့ ပ်ားပန္းခတ္ေနပါေတာ့တယ္။ ဦးေလးႀကီးရဲ႕ ဘယ္သူေရဧည့္သည္ ဘယ္ဝါေရဧည့္သည္ ဆိုတဲ့ဧည့္ေခၚသံ၊ ရယ္ေမာသံ၊ စကားသံေတြနဲ႔ ေဝစည္ေနပါေတာ့တယ္။ ညေနဆို သဇင္ေရွ႕က အဝိုင္းပတ္ပတ္လည္မွာေတာ့ ေနရာလပ္ မရွိေလာက္ေအာင္ပါပဲ။ ဧည့္သည္ရွိတဲ့သူေတြကေတာ့ ဧည့္သည္နဲ႔အတူ၊ ဧည့္သည္မရွိေသးတဲ့သူ ( မၾကာခင္ရွိေတာ့မယ္ေလ ) ၊ ဧည့္သည္မရွိတဲ့သူေတြကေတာ့ လမ္းေလွ်ာက္ထြက္တဲ့သူနဲ႔၊ ဝိုင္းဖြဲ႔ထိုင္ၿပီး ေထြရာေလးပါးေျပာလိုက္ ရယ္ေမာလိုက္နဲ႔ ဘဝမွာ အပႈအပင္ကင္းမဲ့စြာ သဇင္ရဲ႕ ဆည္းဆာကိုျဖတ္သန္းခဲ့ၾကတာပါ။ မ်ားေသာအားျဖင့္ ပထမႏွစ္ေတြဟာ အၿမဲတမ္း ဧည့္သည္ မ႐ွိေသးတဲ့ အတြက္ သူ႔အုပ္စုနဲ႔သူ သူ႔အဖြဲ႔နဲ႔သူ တခါတရံ အေဆာင္ေရွ႕က အဝိုင္းမွာ၊ တခါတရံ အေဆာင္မႈးအခန္းဆီ သြားတဲ့ဝင္ေပါက္မွာထိုင္ၿပီး ေလကန္ခဲ့ၾကတာေပ့ါ။ တစ္ညလံုး ဂူေအာင္းရမွာဆိုေတာ့ ရသေလာက္အခ်ိန္ေလးမွာေတာ့ အျပင္ေလကို တဝႀကီး႐ႈခ်င္ၾကတာ ဓမၼတာပါ။ အေဆာင္ Main တံခါး