မမာက်န္းသူမ်ားအေၾကာင္း။

 

ကားေတြ မီးပြိဳင့္မိေနတုန္း လမ္းေဘးမွာ အေပါစား  စကတ္တုိ ညစ္ထပ္ထပ္ေလးနဲ႔ ေမာ္ဒယ္ေလးတစ္ေယာက္လုိ လမ္းေလွ်ာက္သြားတဲ့ အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္...
တခုခု လဲြေနသလားလုိ႔....ေသေသခ်ာခ်ာ ၾကည့္မိလုိ္က္ပါတယ္.... စိတ္မေကာင္းစရာ...ဆံပင္ျဖဴျဖဴ အေရေတြတြန္႔လို႔...သူ႔ပံုစံကေတာ႔ တကယ့္ကို ေမာ္ဒယ္ေလးတစ္ေယာက္ cat  walk ေလွ်ာက္သလို  confidence အျပည့္နဲ႔.....


ေနာက္တစ္ေယာက္ကေတာ့ ေနပူက်ဲက်ဲထဲမွာ အထပ္ထပ္ ထပ္ထားေသာ အ၀တ္အစားမ်ားက ရာသီစံု အ၀တ္စံု...၀က္၀ံႀကီး တစ္ေကာင္စာေလာက္ ျဖစ္လာတဲ႔  အ၀တ္ထုပ္ၾကားက ခပ္ပိန္ပိန္္ကိုယ္လံုးနဲ႔.... သည္ၾကားထဲ သယ္လာတဲ႔ ဘူးစုတ္ ခြက္စုတ္ ပုလင္းစုတ္ေတြနဲ႔ ကိုယ္႔ကိုယ္ေတာင္ မလဲျပိဳေအာင္ အနုိင္နုိင္ထိန္းရင္မနုိင္....
သူ႔ၾကည္႔ၿပီး ကိုယ္ေတာင္ စိတ္အုိက္ေနာက္ရႈပ္သြားမိရဲ႕။

 

ဓာတ္ဆီဆုိ္င္မွာ ဆီလာထည္႔တုိင္း  လမ္းလယ္ေခါင္က  ကြန္ကရစ္တံုးေတြကို သူမရဲ႕ ၾကယ္ျမင္လျမင္ နန္းေတာ္ထဲက  အေဆာင္ေတာ္လုိ  သေဘာထား။ အ၀တ္ပိုင္းေလးခင္းလို႔...သူ႔ဆီမွာ  ပလပ္စတစ္ ျခင္းေတာင္းတစ္လံုးေတာ့ ျမင္တယ္.. တခါတေလလည္း ေခါင္းၿမီးၿခံဳၿပီး..ေစာေစာစီးစီး အိပ္တတ္တယ္..သိပ္ခ်မ္းတဲ႔ ရာသီမ်ိဳးေတြမွာေတာင္  သူ ဒီလုိပဲ..စိတ္ခ်လက္ခ် လံုျခံဳစြာ အိပ္ေနနုိင္တယ္......။

 

ထမင္းဆုိင္ျပတင္းေပါက္က အျပင္လွမ္းၾကည့္မိေတာ့  က်မတုိ႔ကို လွမ္းၾကည့္ေနတဲ႔ အမ်ိဳးသမီး တစ္ဦး။ တခါက အနားလာ စကားေျပာဖူးတယ္... ၿပီးေတာ့မွ အနားကလူေတြက  သူ႔ကို သိပ္မေကာင္းဘူးလုိ႔  ေျပာဖူးပါတယ္..စိုက္ၾကည့္ေနလုိ႔ လွမ္းျပံဳးျပမိေတာ့လည္း ကိုယ့္အျပံဳးကို ေငးေၾကာင္ေၾကာင္..။

သူမ်ားေတြကို ၾကည့္....
ၿပီး..ကိုယ့္ဘာသာျပန္ၾကည့္မိ....
မနက္ဆုိ ေဒါသနဲ႔ ရူး၊ ေန႔လည္နဲ႔ ညေတြဆုိ ေမာဟနဲ႔  ရူး၊ မေျဖရွင္းတတ္တဲ႔ ေသာကေယာင္ေတြနဲ႔ ရူး၊ လုိခ်င္တဲ႔ ေလာဘေတြနဲ႔ ရူး။
ေအာ္.. ကိုယ္ကိုယ္တုိင္လည္း အေမွာင္ထဲက  မမာက်န္းသူတစ္ေယာက္....။