အမွတ္တရ ေမြးေန႔ေလး ျဖစ္ပါေစ.. သမီးငယ္!
၂၀၀၄ -ခုနွစ္ ဇန္န၀ါရီလ ၁၉-ရက္မွာ ေမြးဖြားခဲ႔တာမို႔ အခုဆုိ ငါးနွစ္ေတာင္ ရွိသြားခဲ႔ၿပီေပါ့ သမီးေမးေနက်…မီးမီးငယ္ငယ္တုန္းက အေၾကာင္း ေျပာျပေလဆုိတဲ႔ အိပ္ယာ၀င္ပံုျပင္ေလးကို အခုေမေမ သမီးေမြးေန႔ အမွတ္တရအျဖစ္ ေျပာျပမယ္ေနာ္.. သမီးႀကီးလာတဲ႔အခါ.. စာဖတ္တတ္တဲ႔အခါက်ရင္ ေမေမ သမီးကို မခ်စ္ဘူးလုိ႔ သံသယ၀င္လာတဲ႔အခါက်ရင္ သည္စာေလးက သမီးေမေမရဲ႕ ခံစားခ်က္တခ်ိဳ႕ကို ေျပာျပပါလိမ့္မယ္…
သမီးက ေမေမတုိ႔ ငါးေယာက္မိသားစုထဲမွာ အငယ္ဆံုးေလး… ကိုကိုနွစ္ေယာက္ၿပီးမွ ေနာက္မွေရာက္လာတဲ႔ ေရႊဧည့္သည္ေလးေပါ့။ ကိုကိုမိုးဟန္ကိုေမြးၿပီးတဲ႔ေနာက္ေတာ့ ေနာက္ထပ္ရလာမယ့္ ကေလးကို သမီးမိန္းကေလးပဲ ျဖစ္ေစခ်င္ခဲ႔တာ… ဒါေပမယ့္ ေတာက္ေတာက္လို႔ သမီးေခၚတဲ႔ သမီးကိုကိုေလး ေရာက္လာေတာ့လည္း မိန္းကေလးမျဖစ္ခဲ႔လုိ႔ဆိုၿပီး စိတ္မညစ္ခဲ႔တာေတာ့ မိဘေတြရဲ႕ ေမတၱာပဲ ျဖစ္မယ္ထင္တယ္ေနာ္..။ ဒါ႔အျပင္ ရဲရဲေတာက္ေလး ၅-လသားအရြယ္မွာ သမီး ေမေမ႔ဗိုက္ထဲ စေရာက္လာခဲ႔တယ္..။ ေမေမမယံုခ်င္လုိ႔ သံုးေလးခါ ေလာက္ေသခ်ာေအာင္ အထပ္ထပ္ စမ္းသပ္ခဲ႔မိတယ္..။ ဟုတ္တယ္ေလ… ကိုကိုနွစ္ေယာက္စလံုးကို ဗိုက္ခဲြၿပီး ေမြးထားခဲ႔ေတာ့ ေနာက္ထပ္ကေလးတစ္ေယာက္ယူဖုိ႔ နွစ္နွစ္ေလာက္ ျခားရမယ္ဆုိတာ..ေမေမ သိခဲ႔တာကိုး။
ရလာေတာ့လည္း ေမေမလုိခ်င္တာ သမီးေလးတစ္ေယာက္..။ ရဲရဲေတာက္တုန္းက ဒီေလာက္မျပင္းျပခဲ႔ေပမယ့္ သည္ကေလးဟာ ေနာက္ဆံုးပဲလုိ႔ သိၿပီးတဲ႔ေနာက္ သမီးေလးျဖစ္မွ..ဆုိၿပီး ေမေမေရာ..ေဖေဖေရာ အရမ္းကိုလိုခ်င္ခဲ႔တာေပါ့…။
အယူမသည္းတတ္တဲ႔ ေမေမ သည္တစ္ေခါက္ေတာ့ တကယ႔္ကို ရူးတာေနာ္.. အရင္ ကိုကိုေတြတုန္းက ၀တ္တဲ႔ ကိုယ္၀န္ေဆာင္ဂါ၀န္ေတြ တစ္ထည္မွ မ၀တ္ေတာ့ဘူး… ကိုယ့္အတြက္အဆင္မေျပ အခ်ိဳးမက်တဲ႔ ရွပ္အက်ႌပြပြနဲ႔ လံုခ်ည္ကို ဗိုက္္အေပၚတက္၀တ္တဲ႔ (ေမေမ မနွစ္သက္ခဲ႔တဲ႔ မိခင္ေလာင္းစတုိင္) ပံုစံနဲ႔ပဲ ေနလာခဲ႔တာ…။ သူမ်ားေတြက ကိုယ္ သားေလးလုိခ်င္ရင္ သားေယာက်ာၤးေလး ေမြးတဲ႔ မိခင္ဆီက ၀တ္ခဲ႔တဲ႔ အက်ႌေတြ ေတာင္းရမယ္ဆုိေတာ့…ဟုတ္ ဟုတ္ မဟုတ္ဟုတ္ေလ… ေမေမ အဲဒီအက်ႌေတြ ဂါ၀န္ေတြကို သားေလးေမြးခ်င္တဲ႔ အသိေတြကို ေပးပစ္လုိက္တယ္။
ေနာက္တစ္ခါ ကေလးအထူးကုဆရာ၀န္ႀကီး အန္တီအိကို သြားျပေတာ့ သမီးေလးေမြးတဲ႔ ဂါထာဆိုၿပီး ေပးလုိက္ေတာ့ ေမေမလည္း ေကာက္ရိုးတစ္မွ်င္ရၿပီဆုိၿပီး အားရပါးရ ရြတ္ေနခဲ႔လုိက္တာ… အန္တီအိက ဆရာ၀န္ႀကီးပီသစြာ သူ႔အညႊန္းအတိုင္းပဲ ရြတ္ဖုိ႔ သတိေပးရတဲ႔ အထိပါပဲ။
သမီးအလွည့္မွာေတာ့ ေမေမကိုယ္၀န္ ၇-လမွာ ultrasound ရုိက္ခြင့္ ၾကံဳခဲ႔ရတယ္… အခန္းကအထြက္ ပါးစပ္ကို မေစ႔နုိင္ေလာက္ေအာင္ ျပံဳးရႊင္ေနတဲ႔ ေမေမ႔ကို ၾကည္႔ၿပီး သမီးေဖေဖက တခါတည္း မွန္းနုိင္ခဲ႔တာ သူေတာ္လို႔ မဟုတ္ဘူးေနာ္.…။ ေမေမအဲဒီလုိ ဗိုက္ထဲက ကေလးေလးက ဘာေလးမွန္း မသိခင္ထဲက သမီးေဖေဖက အိပ္မက္ မက္တယ္တဲ႔… မိန္းကေလးတစ္ေယာက္က ဟမ္းဖုနး္နွစ္လံုးနဲ႔ လာတာ ဆုိပဲ…။ ေမေမကေတာ့ ကိုယ္၀န္ေဆာင္ ကုသုိလ္ေကာင္းတဲ႔သူမို႔… တျခားခ်ိန္ေတြထက္ အဲဒီအခ်ိန္ေတြမွာ စားတုိင္းေကာင္း၊ အိပ္တုိင္းေပ်ာ္၊ တစ္သားေမြး တစ္ေသြးလွေတာ့ မဟုတ္ဘူး.. တစ္သားေဆာင္ တေသြးေျပာင္တဲ႔ အခ်ိန္ေပါ့.။ အဲဒါေၾကာင့္ အိပ္မက္မက္ဖုိ႔ အခ်ိန္ကို မရွိခဲ႔ဘူးေလ..။
သမီးေလးကိုေမြးတာေတာ့ သားငယ္ေလးကို ေမြးခဲ႔တဲ႔ SSC မွာပါပဲ..။ အန္တီမိုးျဖဴက ၾကိဳတင္ေျပာထားေပးလို႔ ရက္ၾကပ္ေနတဲ႔ၾကားက ေတာက္ေတာက္ေမြးတုနး္ကလုိပဲ အခန္းက်ယ္က်ယ္ရခဲ႔တယ္။ ထံုးစံအတုိင္းပဲ သမီးငယ္လည္း ကိုကိုေတြလုိပဲ အသား၀ါျဖစ္ခဲ႔တာပဲ.. မီးျပ ခဲ႔ရတာပါပဲ… ဒါေပမယ့္ မိန္းကေလးမုိ႔ သက္သာတယ္ဆုိတယ္…။ ေနာက္ၿပီး ကိုကိုေတြနဲ႔ အတူတူ.. ေအဘီ-ေသြးအုပ္စု ေမာင္နွမေတြေပါ့။
ေမြးစကတည္းက မ်က္ေတာင္နက္နက္ေလးေတြပါလာခဲ႔တဲ႔ သမီးေလး၊ ေမြးခဲ႔သမွ်ထဲမွာေတာ့ နက္ေမွာင္တဲ႔ ဆံပင္ေတြ အမ်ားဆံုး သမီးငယ္က တုိက္တုိက္ဆုိင္ဆုိင္ ေတာက္ေတာက္နဲ႔ ေမြးခ်ိန္ တူေနပါတယ္… သမီးေမြးတဲ႔အခ်ိန္မွာ ကိုကိုေလးက တစ္နွစ္နဲ႔ နွစ္လရယ္… နုိ႔မျပတ္ေသးဘူး။ လမ္းမေလွ်ာက္တတ္ေသးဘူး။ ေဆးရံုမွာ သမီးေမြးေတာ့ ကိုကိုေတြကို ဖုိးတုိ႔ဖြားတုိ႔နဲ႔ထားခဲ႔ရတာေလ..။ သမီးေမြးၿပီး သားငယ္ေရာက္လာေတာ့ သူ႔ညီမေသးေသးေကြးေကြးေလးကို ၾကည့္ၿပီး သေဘာေတြက်လုိ႔… အဲဒီရက္အတြင္း သူ လမ္း စ ေလွ်ာက္ခဲ႔တာ..။ ေဆးရံုေရာက္ေတာ့ သမီးငယ္နဲ႔အတူ ခ်ိဳခ်ိဳ လုိက္စုိ႔လို႔ ဆရာမေတြက သူ႔ကို စ ေနၾကေသးတယ္ေလ.. တကယ္တမ္းက်ေတာ့ ကိုကိုေလးနဲ႔ သမီးက နုိ႔စို႔ဘက္ေတြေပါ႔…။
အသား၀ါသက္သာလာေတာ့ ဆရာ၀န္အန္တီႀကီးက (အန္တီအိ မဟုတ္ဘူးေနာ္) နားၾကပ္နဲ႔စမ္းရင္း ေမေမတုိ႔ကို လန္႔ဖ်ပ္ေစမယ့္ စကားတစ္ခြန္း ေျပာခဲ႔တယ္… အသား၀ါကေတာ့ စိတ္မပူရပါဘူး.. ဒါေပမယ့္ အသံပုိေလး ၾကားေနရေတာ့ နွလံုးမွာ အေပါက္ပိုေလးပါတယ္…တဲ႔။
ေမေမတုိ႔မိဘေတြဆုိတာ သားေလး သမီးေလးဆုိတာထက္ တကယ္တမ္းက်ေတာ့ ကိုယ္လက္အဂၤါ ျပည့္စံုဖုိ႔ကိုပဲ မျမင္ရမခ်င္း ဘုရားတ ေနရတဲ႔ သူေတြပါ။ အခုေတာ့ သမီးေလးက နွလံုး ပံုမွန္မဟုတ္ခဲ႔ေလဘူး…။
စိတ္ပူတာေပါ့ကြယ္… ညဘက္ ညဘက္ ေမေမနဲ႔ ေဖေဖသက္ျပင္းေတြခ်ရင္း.. ေတြ႔သမွ် ပတ္သက္တဲ႔ စာေတြလုိက္ရွာဖတ္… အင္တာနက္ထဲကေန ရွာ…။ ကံေကာင္းတာက သမီးေရာဂါက အဆုိးႀကီး ဟုတ္ဟန္မတူဘူး။ သူမ်ားေတြနဲ႔ တန္းတူ ေျပးလႊားေဆာ့ကစားနုိင္တယ္…ကိုကိုေတြနဲ႔ အၿပိဳင္ အနုိင္မခံ အရံႈးမေပးစိတ ္ႀကီးလြန္းလို႔ တားေနခဲ႔ရေသးတယ္။
အန္တီအိကလည္း ေဆြမ်ိဳးေတာ္စပ္ေနေလေတာ့ သမီးကိုဆို အျမဲတမ္းေမးရွာတယ္.. ငယ္ငယ္ကတည္းက ခဲြလုိက္ရင္ေကာင္းမယ္ဆုိၿပီး နုိင္ငံျခားက teams ေတြ လာခဲြၿပီးဆို သမီးေလးကို ခဲြဖုိ႔ စာရင္းေပးခ်င္တယ္..။ ခက္တာက ေမေမတုိ႔ပဲ…။ အခု သမီးရင္ဘတ္နား ကပ္နားေထာင္ရင္ ႏွလံုးခုန္သံအျပင္ ေလတုိးသံ ရွဴးရွဴးရွဲရွဲဆုိတာႀကီးပါ ေၾကာက္စရာ ၾကားေနရတာကလဲြလုိ႔ သမီးက ပကတိ လူေကာင္းတစ္ေယာက္ပါပဲ…။ ဒီအတုိင္းလည္း မျဖစ္မေနမွမဟုတ္တာဆုိၿပီး ေမေမတုိ႔က အဲဒီအခ်ိန္ေတြဆို ေရွာင္ေျပးေနတတ္ခဲ႔တယ္ေလ..။ ေနာက္ဆံုး အန္တီအိရဲ႕ လူနာကေလးေလးတစ္ေယာက္ ဆံုးပါးသြားေတာ့ အန္တီအိ တစ္ေယာက္ ေမေမတုိ႔ကို မတုိက္တြန္းေတာ့ပဲ အျပင္မွာ ထြက္ျပဖုိ႔သာ အားေပးေနခဲ႔တယ္…။
စင္ကာပူမွာ သမီးကို သြားျပၿပီး ျပန္လာမွသာ..နဲနဲ စိတ္ေအးရေတာ့တယ္… တေျဖးေျဖး တုိးလာတဲ႔ ေလတုိးသံကို နားေထာင္ရင္း သမီး တေန႔ေန႔မွာ အဲဒီအေပါက္ကေလး သူ႔အလုိလို ပိတ္သြားဖုိ႔ကိုပဲ ေမေမတုိ႔ ေမွ်ာ္လင့္ ဆုေတာင္းေနခဲ႔ရပါတာပါ။
ေမေမ႔သမီးေလး မလွခ်င္ အေၾကာင္းေရာ..ေျပာျပရဦးမလား…။ ေမေမက အလွအပကို မမက္ေမာ မျပင္ဆင္တတ္သေလာက္ သမီးေလးဟာ ငယ္ငယ္ကတည္းက အလွအပကို နားလည္ခံစားတတ္ခဲ႔တယ္။ အေမဆင္ေပးတာထက္ သူၾကိဳက္တာ သူေရြး၀တ္တတ္တယ္။ သူနဲ႔ အဆင္မေျပရင္ အဲဒါက ပူတယ္.. ႀကီးတယ္..ေခ်ာင္တယ္.. အဆင္မေျပတဲ႔အေၾကာင္းေတြကို ေသေသခ်ာခ်ာ ေျပာတတ္တယ္။
အေမျဖီးသင္ေပးတဲ႔ ဆံပင္ကို သူကိုယ္တုိင္ဘီးတစ္ေခ်ာင္းနဲ႔ မွန္ၾကည့္ၿပီး ျပန္ျပင္တတ္တယ္…။ (ဟုတ္ေတာ့လည္း အဟုတ္၊ အဲဒါက ပိုလွေနတတ္တယ္) သူ႔အၾကိဳက္ ဘီးကုပ္..နားကပ္..ကလစ္မ်ိဳးစံုကို ဆုိင္ေတြေရာက္တုိင္း အဲဒီေနရာကို သြားေငးတယ္.. ၀ယ္ခုိင္းတယ္…တခါကလည္း သူလုိခ်င္တာ ကလစ္လွလွေလး.. ဒါေပမယ့္ သူက မယ္သီလရွင္လူထြက္ ဆံပင္တုိေလးနဲ႔ဆုိေတာ့ ေဘးက လူေတြပါ သူ႔ၾကည္႔ၿပီး ရယ္လုိကၾ္ကတာ…။ အေမက မသင့္ေတာ္လုိ႔ မ၀ယ္ေပးတဲ႔ ေဒါက္ဖိနပ္ကို အေမမသိေအာင္ အေဖ႔လက္ဆဲြၿပီး သူလုိခ်င္တာ ရေအာင္ ၀ယ္တတ္ခဲ႔တဲ႔ သမီးေပါ့…
အငယ္ဆံုးဆိုေတာ့ အကိုေတြကို အနုိ္င္ယူ ဗိုလ္က်တတ္တာေတြ..ဂ်ီက်တတ္တာေတြ ရွိေပမယ့္ မိန္းကေလးပီသစြာ ေမေမ႔ကို ကူညီေပးတဲ႔ တစ္ဦးတည္းေသာ ေမေမရဲ႕ ကူေဖာ္ေလာင္ဖက္ေလးပါပဲ။ သူ႔အားသူကိုးတတ္တဲ႔သူ ..သူေတာင္းေနလို႔မွ မရရင္ေတာ့ ထပ္ေျပာမေနေတာ့ပဲ ရေအာင္ယူတတ္တယ္.. သူမတတ္နုိင္ရင္ သူ႔အကိုေလးကို နည္းေပးလမ္းျပ ဆရာမႀကီးလည္း လုပ္တတ္တဲ႔ ေမေမတုိ႔ရဲ႕သမီးငယ္.. အိမ္႔ဆဲြလည္းေလး မဟုတ္တဲ႔ အိမ္႔ Whistle ေလးေပါ့…။
သီခ်င္းဆိုတာ ၀ါသနာပါ….ကဗ်ာရြတ္တာေတြမွာ ေပ်ာ္ေမြ.တတ္တဲ႔ ေမေဖတုိ႔ရဲ႕ သမီးေလး… ေနာင္တေန႔မွာ သီခ်င္းေတြဆုိရင္း ဘ၀လမ္းခရီးကုိ လြယ္လြယ္ကူကူ ေလွ်ာက္လွမ္းေက်ာ္ျဖတ္ရင္း က်န္းမာရႊင္လန္းစြာနဲ႔ပဲ ငယ္ငယ္တုန္းက မသိခဲ႔တဲ႔ တရားအရသာကို ရွာေဖြေတြ.ရွိနုိင္ေစဖုိ႔ ဆုေတာင္းေပးလုိက္ပါတယ္… ေမေမတုိ႔ရဲ႕အခ်စ္ဆံုး သမီးငယ္ေလး…ၾကည္လင္ထက္ျမက္ ေခၚ Grace ေလးေရ…
ဘဝမှာ အခက်ခဲဆုံး အချိန်တွေကို ကျော်ဖြတ်နေရသလိုပါပဲ.... အားလုံးက ခက်ခဲနေကြတဲ့ကြားထဲ ကိုယ်က ထူးပြီး ခက်ခဲနေတာတော့ မဟုတ်ဘူးပေါ့.....ပတ်ဝန်းကျင်လိုက်ကြီး ခက်ခဲကြပ်တည်းနေကြတာ....အစစ အရာရာပေါ့လေ... ကိုယ်လည်း စိတ်ထဲ အဆင်ပြေမနေဘူး.... နေရတာလည်း လဟုတာ၊ မုဒုတာ ဖြစ်မနေဘူး... အရင်ကလို စိတ်ထဲရှိသမျှ ရေးချနိုင်တဲ့ blog ခေတ်ကို ပြန်လွမ်းလို့ ပြန်လာခဲ့တယ် ဆိုပါေတာ့.... မနေ့...အဲ...ဟို တနေ့လောက်က စပြီး Netflix က ကိုးရီးယားဇာတ်လမ်းတွဲ တခု ကြည့်ဖြစ်တယ်.... ပုံမှန်ဆို တညထဲနဲ့ အကုန်ကြည့်တတ်ပေမဲ့...အဲဒီ့ကားလေးကိုတော့ နားနားပြီး ကြည့်ရတယ်... ပြောရမယ်ဆိုရင် စိတ်ကို ဘယ်နားထားရမှန်းမသိလို့ အချိန်ဖြုန်းနေတဲ့ သဘောပါပဲ... ကိုယ်က ငယ်ငယ်ကတည်းက တက္ကသိုလ်ဘုန်းနိုင် ရဲ့ စာအုပ်တွေဖတ်ပြီး စိတ်ပညာကို စိတ်ဝင်စားလို့ တက္ကသိုလ်ဝင်ခွင့်တင်တော့ ကိုယ်တိုင်မတင်လိုက်ရဘူး...ဖေဖေပဲ တင်ပေးတာထင်ရဲ့... ပထမ၊ ဒုတိယ၊ တတိယ ဦးစားပေးတွေက သိတဲ့အတိုင်း ဆေး၊ စက်မှုု အီကို၊ ပြီးရင် စိတ်ပညာ လို့ လျှောက်ထားဖြစ်ခဲ့တယ်... အခု အမှတ်တမဲ့ ကြည့်မိတဲ့ ကိုရီးယားကားလေးက တက္ကသိုလ်ဆေးရုံတခု ရဲ့ စိတ်ကျန်းမာရေး unit တခုက သူနာပြုဆရာမလေးကို အခြေခံတဲ့ ဇာတ်လမ်
Comments
ေပ်ာ္ေမြ႕တတ္တဲ႔ ေမေဖတုိ႔ရဲ႕ သမီးေလး…
ေနာင္တေန႔မွာ သီခ်င္းေတြဆုိရင္း ဘ၀လမ္းခရီးကုိ
လြယ္လြယ္ကူကူ ေလွ်ာက္လွမ္းေက်ာ္ျဖတ္ရင္း
က်န္းမာရႊင္လန္းစြာနဲ႔ပဲ ေနႏိုင္ပါေစ တူမေလးေရ
ေအာ္ တူမေလးဆိုမွ ဖိုးဂ်ယ္ေတာင္ ဦးဦးအရြယ္ေရာက္ေန
ၿပီကိုး ဦးဦးကအခုမွ ကေလးလုပ္ေကာင္းတုန္း တူမေလးရဲ႕
ဂေရ႔စ္။ ျမန္မာနာမည္ေလးကို ပိုႀကိဳက္တယ္။
ေမေမကလည္း သမီးကို သိပ္ခ်စ္တယ္..
သမီးေလး တစ္ဘဝလုံးေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ..
"HAPPY BIRTHDAY"
ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေျမ့ပါေစ..။ :-) ။