တစ္ဦးတည္းေသာ သမီး။

က်မသည္ တစ္ဦးတည္းေသာ သမီး ျဖစ္ပါသည္။

ထုိသို႔ဆုိလွ်င္ မဂၤလာေဆာင္ဖိတ္စာကမ္းစဥ္က ဖိတ္စာကို ဖတ္ရင္း ဇေ၀ဇ၀ါနွင္႔ အေမးခံခဲ႔ရေသာ ေမးခြန္းတစ္ခုကို အမွတ္ရမိပါသည္။ “သမီးတုိ႔က ေမာင္ႏွမ သံုးေယာက္  ရွိတာ မဟုတ္လား”..တဲ႔။  “ဟုတ္ကဲ႔..    ဒါေပမယ္႔ က်မ က သမီးတစ္ေယာက္တည္းမို႔ တစ္ဦးတည္းေသာ သမီးပါ..” လုိ႔ အနည္းငယ္ ရဲတင္းစြာ ျပန္ေျဖခဲ႔မိတာေတြကိုလည္း မွတ္မွတ္ရရ။ 

ဘယ္သူေတြ ဘယ္လုိ ဆုိေနပါေစ..က်မ ဖြင္႔ဆုိတဲ႔ အဘိဓာန္မွာေတာ႔ က်မသည္ တစ္ဦးတည္းေသာ သမီးသာ ျဖစ္သည္။ ဒါမွမဟုတ္.. တစ္ဦးတည္းေသာ အျဖစ္သည္ က်မရင္ထဲ စဲြနစ္ေနခဲ႔သည္လည္း ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ေပလိမ္႔မည္။

တခ်ိဳ႕ေသာ ေမာင္မ်ား၍ ႏွမ တစ္ဦးတည္းသာ ရွိေသာ  နွမမ်ားသည္  ေယာက်ာၤးေလးဆန္စြာ ပြင္႔လင္း သြက္လက္ ထက္ျမက္ၾကသည္။ တခ်ိဳ႕လည္း သို၀ွက္ မ်ိဳသိပ္ေနတတ္သူမ်ား ျဖစ္ေနၾကသည္။ တခ်ိဳ႕လည္း မိန္းကေလးသူငယ္ခ်င္းမ်ားကို ခင္တြယ္လြန္းလွသည္...။ တခ်ိဳ႕လည္း မိန္းကေလးျဖစ္လွ်က္ မိန္းကေလးမ်ားနွင္႔ သိပ္ေပါင္းမရ ျဖစ္လာၾကသည္။

က်မသည္လည္း.....။ တခါတရံ ပြင္႔လင္းသေယာင္ရွိ၍ တခါတရံ မ်ိဳသိပ္ေနတတ္သူ ျဖစ္ေနတတ္ျပန္သည္။ တခါတရံ သူငယ္ခ်င္းမ်ားကို ညီအစ္မကဲ႔သို႔ို ခင္တြယ္တတ္လြန္းသလုိ တခါတရံေတာ႔လည္း အမ်ိဳးသမီးမ်ား စကား၀ုိင္းသို႔ ၀င္မဆန္႔သူ ျဖစ္ရျပန္ပါသည္။

က်မနွင္႔ တစ္နွစ္သာကြာသည္႔ အစ္ကိုသည္ ငယ္ငယ္ကတည္းက မတည္႔၊ တက်က္က်က္နဲ႔ ရွိခဲ႔ပါသည္။ ေလးနွစ္ခန္႔ကြာေသာ ေမာင္ငယ္က်ျပန္ေတာ႔လည္း အစ္မႀကီးတေယာက္လုိသာ ျဖစ္ၿပီး သူငယ္ခ်င္းလုိ မရင္းနွီးျဖစ္ခဲ႔ပါ။  အလတ္ျဖစ္ေသာ က်မသည္ အႀကီးကို ဦးစားေပးေသာ မိသားစု၀င္ျဖစ္လာရကာ တစ္ခုခုဆို အႀကီးကိုဦးစားေပး၍ အငယ္ကုိက် ညွာတာရျပန္ပါသည္။ တစ္နွစ္သာ ကြာေပသည္႔ ကိုကိုသည္ အခြင္႔ထူးခံျဖစ္ခဲ႔သည္ကို က်မ မနာလုိမရႈစိမ္႔ ျဖစ္ခဲ႔ဟန္တူပါသည္။ ဒါမွမဟုတ္ အႏုိင္က်င္႔ ဗိုလ္က်ခံရတာကို မတရားဟု ထင္ျမင္ကာ မေက်နပ္ခဲ႔တာလည္း ျဖစ္နုိင္သည္ပဲေလ။ က်မမွာ မေက်နပ္တာကို ျပန္ေျပာဖုိ႔ အခြင္႔မရွိခဲ႔ပါ... က်မသည္ သမီးအလိမၼာသာ ျဖစ္ခ်င္ခဲ႔သည္ကိုး။ 

သို႔နွင္႔.. ငယ္စဥ္ကတည္းက  က်မ၏ အေဖာ္သည္ ဗလာစာအုပ္ေတြထဲက နာက်ည္းေပါက္ကဲြမႈ စာလံုးေတြ ျဖစ္လာခဲ႔သည္။ 

ေက်ာင္းေတြတက္ၿပီး သူငယ္ခ်င္းေတြ ရလာေတာ႔လည္း က်မ ခံစားခ်က္ နက္နက္ရိႈင္းရိႈင္းေတြကို မဖြင္႔ျပတတ္သလုိ မတုိင္ပင္တတ္ေတာ႔ပါ။ မထိန္းမသိမ္းႏုိင္ေအာင္ လွ်ံက်လာတာမ်ိဳး၊ ဒါမွမဟုတ္.. ဟန္ေဆာင္မႈမွာ ည႔ံဖ်င္းတဲ႔ က်မေၾကာင္႔ သိသာထင္ရွားေနတာမ်ိဳးဆို သူတုိ႔ သိနုိင္ေပမည္။ က်မအေၾကာင္းေတြကို သူငယ္ခ်င္းေတြကို ေျပာလုိ႔ သူတုိ႔တေတြ အားနာပါးနာ နားေထာင္ေနရမွာကို အားနာလွသည္။ က်မ ခံစားခ်က္ေတြ ရင္ဖြင္႔ရမွာ သိမ္ငယ္သလုိ ခံစားမိသည္။ ဒါမွမဟုတ္ မလံုျခံဳသလုိ ခံစားရတာလည္း ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္မည္။ 

 အမွန္တကယ္ေတာ႔.. ညီအစ္မဆိုတဲ႔ ေသြးသားေတာ္စပ္ ခံစားမႈမ်ိဳး က်မ မသိခဲ႔တာ ျဖစ္လိမ္႔မည္ဟု ထင္သည္။

ေမေမသည္ သူ႔ညီမနွင္႔ ေန႔စဥ္ ဖုန္းဆက္ၾကသည္။ တစ္ရက္ေက်ာ္ခန္႔ အဆက္အသြယ္ျပတ္လွ်င္ပင္ စိတ္ပူတတ္ၾကသည္။ သူတို႔ ညီအစ္မအခ်င္းခ်င္း ရင္တြင္းစကားေတြ ရင္ဖြင္႔တုိင္ပင္ၾကသည္။ အခ်င္းခ်င္း အားေပးကူညီၾကသည္။ တခါတေလ အေၾကာင္းမတုိက္ဆုိင္လွ်င္ စိတ္ေကာက္ၾကမည္။ ၿပီးလွ်င္ေတာ႔ ဒီညီအစ္မႏွစ္ေယာက္ပဲ တုိးတုိးေဖာ္ျဖစ္ၾကျပန္သည္။ သူတုိ႔ ေယာင္းမ အတင္း တုိးတိုးတိတ္တိတ္ ဆိုၾကမည္။ သူ႔ဘက္ ကိုယ္႔ဘက္ သားသမီးေတြအေၾကာင္း ဖလွယ္ၾကမည္။ ၿပီး... ႏႈတ္လံုလွစြာ.. ထိန္းသိမ္းတတ္ၾကသည္။ သားအမိခ်င္းသည္ပင္ သူတုိ႔ညီအစ္မေလာက္ ရင္းရင္းနွီးႏွီး ေႏြးေႏြးေထြးေထြး ေျပာစရာ စကားမရွိခဲ႔။

က်မတြင္ ဟုိဘက္ သည္ဘက္ သမီးေယာင္းမ နွစ္ေယာက္စီ ရွိၾကပါသည္။

သမီးေယာင္းမတုိ႔၏ ထံုးစံအတုိင္း စကား မလြန္သြား၊ မမွားသြားရေလေအာင္ ဆင္ျခင္စီစစ္ၿပီးမွ ေျပာရပါသည္။ ထိုအခ်က္သည္ က်မအတြက္ေတာ႔ ေထြေထြထူးထူး ထိန္းသိမ္းေနစရာ မလုိပါ။ က်မႏွင္႔ အဆင္ေျပေသာ သူမ်ားသာျဖစ္၍လည္း အခက္အခဲမရွိလွပါ။ ခက္သည္က အခုတေလာ က်မအတြက္ ညီမ သို႔မဟုတ္ အစ္မ တစ္ေယာက္ေလာက္ လိုခ်င္ေနျခင္းပင္ျဖစ္သည္။ ဘယ္သူေတြ  ဘယ္လုိပဲ ရင္းႏွီးတယ္ေျပာေျပာ ေသြးသားရင္းခ်ာ ညီအစ္မေတြေလာက္ေတာ႔ ရင္းနွီးလိမ္႔မည္ မဟုတ္ဟု ထင္ေနျပန္ပါသည္။ အစ္မျဖစ္သူ ေဆးရံုေပၚမွာ သမီးေဇာနဲ႔ စိတ္ရႈပ္ေနခ်ိန္မွာေတာင္ အေ၀းတေနရာမွ အိမ္တြင္းေရးျပႆနာကို ရင္ဖြင္႔လုိ႔ ရသည္႔ ညီမရဲ႕ အျဖစ္ဟာလည္း ေက်နပ္စရာပဲေလ။ ဒါမွမဟုတ္... ဒုကၡေသာကေတြနွင္႔ လူမႈေရးအခက္အခဲေတြ ၾကားထဲမွ  ညီမကို အားေပးလို႔ ရေနခဲ႔တဲ႔ အစ္မတစ္ေယာက္ရဲ႕ နွစ္သိမ္႔အားေပးမႈကလည္း လုိအပ္တဲ႔ အရာပဲ မဟုတ္ေပဘူးလား။

သုိ႔ေသာ္...

က်မသည္ တစ္ဦးတည္းေသာ သမီး အျဖစ္ကို ဆက္လက္၍ ေခါင္းမာစြာ ဆုပ္ကုိင္ထားဆဲ......။