ရွင္သန္ ရပ္တည္ဖို႔အတြက္....

မေန႔ညက အိမ္ေအာက္ထပ္ဆင္းေတာ့ Hamster ေတြ အိမ္ထဲကေန အသံေလးေတြ ထြက္လာလုိ႔ ငံု႕ၾကည့္လိုက္ေတာ႔.. လက္သန္းေလာက္ရွိတဲ႔  အေမြးအမွ်င္မဲ႔ သတၱ၀ါေလးေတြ.. ညိဳတုိတုိ လႈပ္စိလႈပ္စိေလးနဲ႔ သံုး ေလးေကာင္ေလာက္ေတြ႔လိုက္ပါတယ္။ ခုထက္ထိေတာင္ အႀကီးႏွစ္ေကာင္ကို ဘယ္သူ အထီး အမမွန္းမသိေတာ့ ဘယ္ေကာင္က ေမြးတာမွန္းလည္း မသိ၊ ဗိုက္ေဖာင္းတာလည္း မေတြ႕ရပဲနဲ႔... ေအာ္.. ဒီသတၱ၀ါေလးေတြက်ေတာ့ ျဖစ္တာ ပ်က္တာ ျမန္ုလိုက္တာေနာ္.. အဲဒါနဲ႔ သူတို႔ေလးေတြကို ထုိင္ၾကည္႔ေနျဖစ္ပါတယ္..။ ေနာက္ႏွစ္ပတ္ေလာက္ၾကာရင္ ဘယ္နွစ္ေကာင္ေလာက္ ရွင္သန္က်န္ရစ္မွာတဲ႔လဲ.. ေတြးမိရင္းေပါ့...။

မနက္ မိုးလင္းေတာ့ သူမ်ားတကာ သီတင္းကြ်တ္ ေက်ာင္းပိတ္ရက္မွာ  ေက်ာင္းတက္ေနရတဲ႔ သားငယ္ကို ေက်ာင္းသြားဖို႔ ျပင္ဆင္ေပးရပါတယ္။ အိမ္မွာ လူေစာင့္မရိွလုိ႔ ေက်ာင္းပိတ္တဲ႔ သားၾကီးနဲ႔ သမီးငယ္ကိုပါ တခါတည္း ျပင္ဆင္ၿပီး ရံုးေခၚသြား..... ထံုးစံအတုိင္း ျဗဳတ္စျဗင္းေတာင္းနဲ႔ ထြက္သြားၾကတာ.. ေက်ာင္းနားေရာက္လို႔ ဆင္းဖုိ႔ျပင္ဆင္ေတာ့မွ သားငယ္က သူ႔ေက်ာပိုးအိတ္ကို သတိရတယ္.. ဟာ.. က်န္ခဲ႔ၿပီ။ ကဲ.. မထူးေတာ့ပါဘူး.. လူစံုတုန္း Oriental House မွာ dim sum ေလး ၀င္စားၾကေပါ့..။

အရင္ကလို ၀င္ေပါက္ကေန စီစဥ္ေပးတဲ႔ လူေတြလည္း မေတြ႔ရပါဘူး။ လူေတြကလည္း အျပည္႔ပါပဲ။ ေစာင့္တဲ႔လူေတြကလည္း ဟိုစားပဲြနား သည္စားပဲြနား မတ္တပ္ မတ္တပ္ေတြနဲ႔။ သီတင္းကြ်တ္ေက်ာင္းပိတ္ရက္မို႔ လူစံုတက္စံု လာစားၾကတာထင္ပါတယ္။ စားပဲြထုိး ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္က လမ္းညႊန္ေပးလုိက္လို႔ ဘီလ္ေတာင္းထားျပီျဖစ္တဲ႔ စားပဲြနား သြားရပ္ေစာင့္ေနလုိက္ၾကပါတယ္။ ဘီလ္လာျပန္ေတာ့လည္း ေနာက္ထပ္ပါဆယ္ ထပ္မွာေနေသးလုိ႔ ထပ္မံေစာင့္ဆုိင္းရင္းေပါ့....။ 

ဒီၾကားထဲ အန္ကယ္လ္ၾကီးနဲ႔ အန္တီႀကီး နွစ္ေယာက္ ေရာက္လာၿပီး  လက္ရွိထုိင္လက္စ လူေတြ မထ ေသးတာကို၊ ရပ္ေစာင့္ေနတဲ႔ လူေတြလည္း ရွိရက္နဲ႔ ခပ္တည္တည္ ၀င္ထုိင္ၿပီး ေနရာယူလုိက္ပါတယ္။ လူၾကီးေတြနဲ႔ အတင္းလုလုိ႔ကလည္း မသင့္ေတာ္၊ ငါတုိ႔ လူၾကီးပဲဆုိၿပီး ဗိုလ္က်တာေတာ့ သိပ္ေတာ့ မၾကိဳက္ခ်င္လွေပမယ့္ .. ကိုယ္က ငယ္ေတာ့ ေလွ်ာ့ေပးလိုက္... ကိုယ့္ထက္ငယ္လို႔လည္း ေလွ်ာ့ေပးလုိက္ေပါ့။ (ဒါမွလည္း မဂၤလာတရားနဲ႔ ညီမွာကိုး).. အရပ္ရွည္တဲ႔ အမ်ိဳးသားကေတာ့  ကိုယ့္ထက္ ေရွ႕ေရးကို ပိုျမင္ေလေတာ့ ေနရာလြတ္တဲ႔ေနရာ အေျပးအလႊား ေနရာသြားဦးပါတယ္။ မဟုတ္ရင္ က်မကေတာ့ ေနာက္တစ္ဆုိင္ ေျပာင္းစားေတာ့မွာေလ...။

ေနရာရ လို႔ ဟန္က်ပန္က် ထုိင္လို႔ရၿပီဆိုေတာ့ သူက က်မကို ေျပာတယ္.. ခင္ဗ်ား ဒီလိုပံုနဲ႔ ျမန္မာျပည္မွာ ဘယ္လို လုပ္ စီးပြားေရးလုပ္မလဲတဲ႔။ မေျပာလည္း သိၿပီးသား....။ ငယ္ငယ္ကတည္းက ခံုဦးရတဲ႔ ကစားနည္းမ်ိဳးဆို ကုိယ္က အရင္ဆံုး ထြက္ရတာခ်ည္းပဲေလ.. ။ 

စီးပြားေရးဆိုတာႀကီးကိုလည္း အစကတည္းက သိပ္စိတ္၀င္စားလွတာမဟုတ္..။ အမ္ဘီေအ ကိုလည္း  သူက လႈပ္လႈပ္ခတ္ခတ္ျဖစ္ေလေတာ့.. ကိုယ္က သူန႔ဲ အတူ စာေမးပဲြအတြက္ လုိက္ဖတ္ေပးရင္း ဘာလုိလို ညာလုိလိုနဲ႔ တက္ျဖစ္သြားခဲ႔တာေလ.. ။ တကယ္တမ္းက်ေတာ့ ကိုယ္နဲ႔ မကိုက္တဲ႔လမ္းမွန္း မူဆယ္ဘက္ကို Trip ထြက္ေတာ့ သိလုိက္ရပါရဲ႕။ ရုတ္တရက္ ေပါက္ခ်လာတဲ႔ ဒီအုပ္စုၾကီးနဲ႔ လမ္းေဘးက ထမင္းဆုိင္ေလးမွာ ရွိသမွ် ဟင္းခြက္ေတြကို အလုအယက္  တုိးေ၀ွ႔ ဆဲြယူစားေသာက္ရၿပီးကတည္းက မွတ္သြားတယ္။ အဲဒီတုန္းက လမ္းေဘးမွာ ငိုင္ငို္င္ေလးထုိင္ရင္း စိတ္ဓာတ္က်လို႔ေပါ့။ က်မကေတာ့ လုိက္ မမွီနုိင္ဘူးေလ.. ။ ဒါ၀င္ကေတာ့ ေျပာခဲ႔သားပဲ....။

"In the struggle for survival, the fittest win out at the expense of their rivals because they succeed in adapting themselves best to their environment." - Charles Darwin  (1809- 1882)