ဘာေတြ အလုပ္ရႈပ္ေနသလဲ ..ဆုိ...

အသစ္မတင္လုိ႔ လာေအာ္ေနၾကတယ္.... သူငယ္ခ်င္းေတြကလည္း ေမးတယ္.. မအားတာလားတဲ႔.. သတိတရလာေမးၾကတဲ႔ သူငယ္ခ်င္းမိတ္ေဆြေတြကို အားလည္းနာတယ္.. သည္ေတာ႔ ေလာေလာဆယ္ အာရံုစိုက္မရေသးတဲ႔ က်မရဲ႕ အေၾကာင္းေလးကို ေျပာရင္း  ပို႔စ္အသစ္တင္လုိက္ပါတယ္။

ဒါကေတာ႔ က်မတုိ႔ မိသားစုကေလးရဲ႕ နိစၥဓူ၀ က်င္လည္ေနတဲ႔ ပံုစံေလးပါ....

မနက္ခင္းပိုင္းဆုိရင္... ကေလးသံုးေယာက္ေက်ာင္းခ်ိန္အမီ..(ဒါေတာင္ အျမဲေနာက္ဆံုးမွ) ... အေျပးအလႊား.. ေအာ္ဟစ္လႈပ္ရွားရင္း  မနက္ ၇-နာရီခဲြမွာ အိမ္ကထြက္...ကားေပၚေရာက္။ ေဘးအိမ္က ၀ရန္တာကေန ထြက္  လက္ျပနႈတ္ဆက္ေနတဲ႔ အဖုိးနဲ႔ အဖြားကို ကေလးေတြက ေအာ္ဟစ္ျပန္နုႈတ္ဆက္ရင္း...ေန႔သစ္ စတင္ၿပီ။

ကားေပၚေရာက္ေတာ႔မွ... ကေလးေတြလည္း ဆက္ငုိက္တဲ႔သူက ငုိက္...။ မုန္႔စားတဲ႔သူကစား..။ ွ ေျခအိတ္စြပ္ၿပီး  ဖိနပ္စီးတဲ႔သူက စီး၊ ဆီလိမ္းရင္း ေခါင္းၿဖီးတဲ႔သူက ၿဖီးေပါ႔။ အခုတေလာ ရာသီဥတုက ေအးခ်မ္းၿပီး ျမဴေတြ အံု႔ဆုိင္းေနတတ္တယ္ေလ.. မနက္ပိုင္းေတြမွာ...။ ျမဴေတြ အမ်ားႀကီးျမင္ရတဲ႔ ေနရာေရာက္ရင္.. က်မနႈတ္ဖ်ားက ညည္းျဖစ္တဲ႔ သီခ်င္းေလး တပိုင္းတစ....

နွင္းထုရဲ႕ ၾကားထဲမွာ..သူ႔ေမတၱာအပိုင္းအစနဲ႔ တေရြ.ေရြ.ရယ္ ထြက္ခြာသြားသူ... က်န္သူေတြ ေပ်ာ္ေအာင္.. ကုိယ္တုိ႔  ငုိရမလားလို႔..စေတးရမလား.. အေျခအေနေတြ.. အကုန္လံုး.. ကိုက္ညီေအာင္.. ပညာရွိနည္းနဲ႔ စကားထာေတြ ဖြက္လည္း ခ်စ္အသိဉာဏ္  ထုိးေဖာက္ကာ.. လမ္းေျဖာင္႔ပမာ ျမင္ရတယ္.....

အဲဒါကေတာ႔ စာသားအမွန္  ဟုတ္ခ်င္မွ ဟုတ္မယ္... က်မကေတာ႔ အဲဒီလုိပဲ ဆုိျဖစ္တာပါပဲ.... ဟုိမေရာက္  သည္မေရာက္ အစီအစဥ္မက် ပါးစပ္ထဲက ထြက္တာေတြ ေရရြတ္ျဖစ္ရင္...  သူက ရီတတ္တယ္...။ ဘယ္လုိပဲျဖစ္ျဖစ္.... က်မရဲ႕ ေပါက္ကြဲသံစဥ္ေတြ နားဆင္ရတာထက္ စာရင္ စည္းခ်က္မညီတဲ႔ သီခ်င္းသံကေတာ႔  သူတုိ႔အတြက္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး နိမိတ္ေကာင္းေပါ႔။

က်မတုိ႔ရဲ႕ မိသားစု စီးေတာ္ယာဥ္ေပၚမွာ လုိအပ္တဲ႔ ပစၥည္းကိရိယာ အျပည္႔အစံု တင္ထားရပါတယ္။ ေခါင္းလိမ္းဆီ၊ ဘီး၊ ခြ်န္စက္၊ ခဲတံ ခဲဖ်က္ေတြက အစ...   ထိခုိက္ အနာတရျဖစ္လြန္းတဲ႔ ကေလးေတြအတြက္ ေဆးမ်ိဳးစံု၊ ျခင္မကိုက္ေအာင္ လိမ္းေဆး၊ ျခင္ကိုက္ၿပီးေနာက္ လိမ္းေဆး၊ ထိခုိက္ဒဏ္ရာျဖစ္ရင္  လိမ္းဖုိ႔ betadine၊ ..ၿပီး နဲနဲေလး နာတာနဲ႔ ကပ္ခ်င္တဲ႔ သူတုိ႔အတြက္.. hansaplast ပလာစတာေတြ..။ သြားကို္က္တယ္ နားကိုက္တယ္ ဗိုက္နာတယ္.. ဗိုက္ေအာင္႔တယ္.. ဘယ္လုိၾကီးျဖစ္ေနမွန္း မသိဘူး... စသျဖင္႔ အမ်ိဳးစံု ဂ်ီက်တတ္လုိ႔ လွ်ပ္တျပက္ သက္သာေဆးေတြ၊ ၀ုန္၀မ္း မဟာေျဖေဆး၊   gelmag၊  ထက္လင္း ရင္လူးေဆး၊ ေလးညွင္း mouth wash။  အစရွိတဲ႔  က်မတုိ႔ရဲ႕ first aid kits. အိမ္ဦးနတ္ကလည္း သူ စိတ္ကူးေပါက္တဲ႔ အခ်ိန္ ထ ထ ေတာင္းဆိုတတ္တဲ႔ လက္သည္းညွပ္တံ  (သူ႔အေခၚေပါ႔.. က်မ နားထဲေတာ႔  ကိုးလုိ႔ကန္႔လန႔္ ၀င္သြားတာပဲ.. ဘယ္နွယ္႔.... လက္သည္းညွပ္တံ ရယ္လုိ႔) ဒါကလည္း ေဆာင္ထားရေသးတယ္။

က်မတုိ႔တေတြ မ်ားေသာအားျဖင္႔ ရံုးနဲ႔ လမ္းေပၚမွာ ေနတဲ႔အခ်ိန္က ပိုမ်ားပါတယ္။  သည္ေတာ႔လည္း ကေလးေတြ ဗိုက္ဆာတာကို ရုတ္ခ်ည္း ေျဖရွင္းဖုိ႔  မုန္႔မ်ိဳးစံု၊ ေသာက္စရာမ်ိဳးစံု ရိကၡာေတြက ကားေပၚမွာအျမဲ standby ထားရပါတယ္။


မနက္ပိုင္း သူတုိ႔ေတြကို ေက်ာင္းပို႔ၿပီးရင္ေတာ႔  က်မတုိ႔နွစ္ေယာက္ထဲ ကမာၻေပါ႔.. ဟဲဟဲ ..  မနက္စာ တေနရာရာမွာ ၀င္စားပါတတ္ၾကပါတယ္။  စားေနက်ဆုိင္ေတြကေတာ႔ Feel ဆိုင္ေတြရယ္... အမွတ္တရ.. စိတ္တုိင္းက်၊ လပ္ကီးဆဲဗင္း၊ လပ္ကီး ၀မ္း၊ ေမာနင္းစတား၊ အင္းလ်ားလမ္းက serenity၊ စိမ္းလန္းစိုေျပ။ (ေအးေအးေဆးေဆးပါပဲ... သူကလည္း သူ႔အလုပ္အေၾကာင္း စဥ္းစားမယ္.. က်မကလည္း က်မ ဘေလာ႔ဂ္ရြာအေၾကာင္း ေတြးေတာေနမယ္...) အဲ... အားအင္ေတြျပည္႔သြားရင္ေတာ႔  ရံုးသြား... လုပ္စရာ ရွိတာေတြ အေျပးအလႊား လုပ္ၾကေပါ႔။ အဲဒါ ကေလးေတြ ျပန္မလာခင္ ေန႔လည္ နွစ္နာရီခဲြ သံုးနာရီေလာက္အထိပါပဲ။


ကေလးေတြက   ေက်ာင္းက ျပန္လာရင္ အိမ္မွာ သူတုိ႔ကို ၾကည္႔မယ္႔သူ မရွိလုိ႔.. ရံုးမွာပဲ ေနၾကရပါတယ္။ တေရးတေမာ  အိပ္ခ်င္အိပ္.. ဗုိက္ဆာတဲ႔သူက စားေသာက္.... ၿပီး ေက်ာင္းက ပါလာတဲ႔ အိမ္စာေတြ လုပ္ၾက။ အဲ... ေအးေအးေဆးေဆး ျငိမ္ၿပီး လိမ္လိမ္မာမာေလး လုပ္မယ္လုိ႔ေတာ႔ မေမွွ်ာ္လင္႔ၾကပါနဲ႔..။ ေတာ္ေနၾကာ....ေရေသာက္မယ္ဆုိၿပီး အျပင္ထြက္သြား.. ငါးေတြ သြားၾကည္႔ၿပီး ပုစြန္ေပါက္ေလးေတြ ဖမ္းခ်င္ ဖမ္းေနတတ္ေသး။ ေတာ္ၾကာေန... အိမ္သာသြားခ်င္လုိ႔ဆုိၿပီး ေဘးနားက ျမက္ခင္းေပၚမွာ ဂြ်မ္းပစ္ခ်င္  ပစ္ေနတတ္ေသးတယ္။


သူတို႔ေတြ မဟုတ္တာ အတူ လုပ္ေနသေရြ.ေတာ႔ အသံမထြက္ပါဘူး။  ေအာ္သံငိုသံ တုိင္သံေတြ ၾကားရၿပီဆုိ... သံုးေယာက္စလံုး  တန္းစီ.. အေမ႔ရဲ႕ one  lady show တကိုယ္ေတာ္  သံစံုတီး၀ုိင္းအၿပီးမွာ.. သူတုိ႔ေလးေတြရဲ႕ အေမ႔ကို ခ်စ္စိတ္က ေလ်ာ႔ ေလ်ာ႔သြား....။ သူ႔အေဖကေတာ႔ တခါတေလ.. နားမွာအၾကားအာရံု မပါသလုိပဲ... အဲဒီလုိ လုိခ်င္တဲ႔ channel ကိုဖြင္႔ခ်င္သလုိ ဖြင္႔..ပိတ္ခ်င္သလုိ ပိတ္လုိ႔ရတာလည္း ကံထူးပါေပတယ္။

မ်ားေသာအားျဖင္႔ေတာ႔  သူအလုပ္ေတြ ၿပီးတဲ႔ အခ်ိန္ ျပန္ျဖစ္ပါတယ္။ ပံုမွန္ ၇ နာရီေလာက္ေပါ႔။ ျပန္ခါနီး တခါ ေခါင္းစားရေသးတယ္။ အိမ္ျပန္ရင္ မီးလာမွာလား.. မီးပ်က္မွာလား...။ မီးလာရင္ေတာ႔ အိမ္မွာျပန္စား... မီးပ်က္ရင္ေတာ႔ အျပင္ကပဲ တခါတည္း စားသြား... အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ႔ ကိုးနာရီခဲြ..။

ကေလးငယ္ေတြကေတာ႔ ဗိုက္လည္းျပည္႔ ေမာလည္းေမာေတာ႔ ကားေပၚမွာပဲ  ေအာ္ရင္းဟစ္ရင္း ေနရာလုရင္း... သီခ်င္းေတြ လုဆုိ ရန္ျဖစ္ရင္း အိပ္ေပ်ာ္သြားတတ္ၾကပါတယ္။ အိပ္ယာေပၚေရာက္မွ.. အိပ္ေနတဲ႔သူတို႔ကို အ၀တ္အစားေတြလဲ... စနုိးတာ၀ါနဲ႔ သုတ္သင္ေပး။ က်မကေတာ႔ မီးလာတဲ႔အခ်ိန္ထၿပီး တေယာက္ကိုတေန႔ သံုးစံုေလာက္ လဲတဲ႔ ကေလးအ၀တ္အစားေတြကို စက္နဲ႔ေလွ်ာ္လုိ႔ရတဲ႔ဟာေတြ စက္ထဲထည္႔ေလွ်ာ္ရင္း အေပၚေရကန္ကို ေရေျပးတင္ထား။ 


အရင္ဆံုး မနက္ျဖန္အတြက္ တခါ ျပင္ဆင္ရျပန္ပါတယ္..။ မနက္ မီးပ်က္မယ္႔အခ်ိန္ကိုတြက္... ထမင္းအုိးကို  timer  နဲ႔ ခ်ိန္ခ်က္ထား၊ ကေလးေတြအတြက္ ထည္႔ေပးဖုိ႔ ဟင္းကို ညဖက္ တခါထည္း အဆင္သင္႔လုပ္ထားရပါတယ္။ အရင္က microwave oven ထဲ ထည္႔ေႏႊးေပမယ္႔ အခုေတာ႔ အပ်က္ျပင္  ဆိုင္ပို႔ထားတာကလည္း မရေသး.. အသစ္၀ယ္ဖုိ႔ကလည္း ဟိုတခုက မေကာင္းဘူး..သည္တခုကေတာ႔ နုတယ္.. သဟာေတာ႔ျဖင္႔ တုိ႔ေတြနဲ႔ မကိုက္ေသးပါဘူး ေၾကးမ်ားေနတာ..ခုထက္ထဲ ေလ႔လာေနတုန္း...။

အ၀တ္ေလွ်ာ္စက္က ၿပီးပါၿပီ ဆုိၿပီး တီတီ တီတီ အသံေပးရင္ေတာ႔ သြားေကာက္... အ၀တ္ေျခာက္ခံစက္ထဲ ထည္႔...။ ဟုိလုပ္သည္လုပ္ လုပ္ေနရင္းနဲ႔  ၀ို္င္ယာလက္စ္ရယ္ router ရယ္ကို ဖြင္႔ထား.. ကြန္ပ်ဴတာေလးကို မသိမသာဖြင္႔။ ၿပီး  log in ေလး၀င္ထားၿပီး အင္တာနက္ လွမ္းခ်ိတ္ထား။  ေနာက္တခါ ျပန္လာေတာ႔ browser  ကိုဖြင္႔ၿပီး ကိုယ္ဖြင့္ခ်င္တဲ႔ စာမ်က္နွာေတြကို loading  လုပ္ေနရင္း.....မနက္ ကမန္းကတန္းထြက္တုန္းက ရႈပ္ထားခဲ႔တဲ႔ အရႈ႔ပ္ပံုေတြကို ျပန္ရွင္း။


အလုပ္ရႈပ္တဲ႔ ၾကားက ေပါက္ပြားေနတဲ႔ ဟမ္းစတား ၁၉ ေကာင္ရဲ႕ စားေသာက္ေနထုိင္ေရး  အဆင္ေျပေအာင္ စစ္ေဆး လုပ္ကိုင္ရင္း အဲဒါေလးေတြနဲ႔ ေဆာ႔ကစားေပးရေသးတယ္..။ ေတာ္ၾကာ ရိုင္းသြားမွာ စိုးလုိ႔။

လူလုပ္ရမယ္႔ အလုပ္ေတြၿပီးေတာ႔ စက္လုပ္တဲ႔ အလုပ္ေတြကိုေစာင္႔..အသစ္မတင္နုိင္ေသးတဲ႔ ကိုယ္႔စာမ်က္နွာေလးကိုပဲ  မၾကာခဏ refresh  လုပ္ရင္း  သူမ်ားေတြ စာမ်က္နွာသစ္တင္ထားတာေတြကို သြားေမွ်ာ္ဖတ္.. ရသေလာက္ေတာ႔ စီေဘာက္စ္မွာ ေအာ္ျဖစ္ခဲ႔ပါတယ္.. က်မလည္း သည္ဘေလာ႔ဂ္ရြာထဲမွာ ရွိေနေသးတယ္ဗ်ိဳ႔ လုိ႔...။


နာရီျပန္ တစ္ခ်က္ေက်ာ္ နွစ္ခ်က္နားနီးၿပီဆိုရင္ေတာ႔ျဖင္႔ ေကာ္ဖီခြက္လည္းေျပာင္သလင္းခါ... (ကုန္ေနတာကို ထပ္ခါထပ္ခါေမာ႔မိလုိ႔) . မ်က္ခံြေတြကလည္း ေလးလံလုိ႔ ဖြင္႔မရခ်င္ေတာ႔မွ.. လုပ္လက္စ အလုပ္ေတြကိုလည္း ရပ္၊ ဖတ္လက္စ ဘေလာ႔ဂ္ေတြကိုလည္း သံေယာဇဥ္ျဖတ္ထားခဲ႔ၿပီး.... က်မရဲ႕တေန႔တာကို အဆံုးသတ္.. ေနာက္တေန႔အတြက္  အားအင္ျဖည္႔ကာ တာစူရင္း.....။