Skip to main content

ဆိုခ်င္ေနတဲ႔ သီခ်င္း။

ဘာရယ္မဟုတ္.. ခုေလာေလာဆယ္ ေအာ္ဆုိေနခ်င္တဲ႔  သီခ်င္းေလးပါ...။
 

နုိင္ငံေတာ္သီခ်င္း

ေျခဆင္း - တရားမွ်တ လြတ္လပ္ျခင္းနဲ႔  မေသြ
တုိ႔ျပည္ တုိ႔ေျမ။
မ်ားလူခပ္သိမ္း ၿငိမ္းခ်မ္းေစဖုိ႔
ခြင္႔တူညီမွ် ၀ါဒ ျဖဴစင္တဲ႔ ျပည္
တုိ႔ျပည္  တုိ႔ေျမ။
ျပည္ေထာင္စုအေမြ  အျမဲတည္တံ႔ေစ
အဓိဌာန္ျပဳေပ  ထိန္းသိမ္းစုိ႔ေလ။

(ကမာၻမေက်၊ ျမန္မာျပည္
တုိ႔ဘိုးဘြား  အေမြစစ္မုိ႔
ခ်စ္ျမတ္နုိးေပ။ )၂

ျပည္ေထာင္စုကို အသက္ေပးလုိ႔
တုိ႔ ကာကြယ္မေလ။
ဒါ တုိ႔ျပည္၊ ဒါ တုိ႔ေျမ တုိ႔ပုိင္နက္ေျမ။
တုိ႔ျပည္၊  တို႔ေျမ  အက်ိဳးကို
ညီညာစြာ တုိ႔တစ္ေတြ
ထမ္းေဆာင္ပါစုိ႔ေလ
တုိ႔ တာ၀န္ေပ
အဖိုးတန္ ေျမ။
 *********
အားလံုးရဲ႕ ေျမ.. တုိ႔ ျမန္မာေတြ  အားလံုးရဲ႕ ေျမပါ...။ တဦးတေယာက္တည္းပုိင္  မဟုတ္ပါဘူး။  
( မသီတာ သတိေပးလုိ႔  တုိ႔ပိုင္နက္ေျမတေၾကာင္း ျပဳတ္က်က်န္ခဲ႔တာကို ျပန္ျဖည္႔လုိက္ပါတယ္.. ေတာ္ေနၾကာ... :0)

Comments

said…
မနက္ အလုပ္သြားလို႕ ၇-နာရီခြဲ ဆို ဒီက အထက္တန္းေက်ာင္းကိုျဖတ္ရင္ သူတို႔ႏိွင္ငံေတာ္ သီခ်င္းဆိုသံၾကားတိုင္္း ငယ္ငယ္က State ေက်ာင္းသူ ဘဝက ေက်ာင္းတက္ရင္ ၾသကာသ၊ ေက်ာင္းဆင္းရင္ ႏိွင္ငံေတာ္သီခ်င္း သံၿပိဳင္ဟစ္ခဲ့ၾကတာ အၿမဲေအာင္းေမ့မိတယ္။
အသက္ႀကီးမွ တခါဆိုတခါ မႏွစ္က ဒီလိုအခ်ိန္မွာ စလုံးမွာ ျမန္မာႏိွင္ငံသားေတြ တစုတေဝး ႏိွင္ငံေတာ္သီခ်င္း သံၿပိဳင္ ဟစ္ခဲ့ၾကတယ္။
တရားမွ်တ လြတ္လပ္ျခင္းနဲ႔ မေသြ...

ဆုိတဲ့ေနရာေလးကုိ ၾကားေစခ်င္တဲ့သူေတြ သိေအာင္ အက်ယ္ၾကီးဆုိျပခ်င္တယ္မမ tg ေရ..
မ ေရ… အဲဒီသီခ်င္းေလးသတိရမိတိုင္း သီခ်င္းအစေလးေရာက္ရင္ အေတြးေတြ တသီၾကီး မ ေရ
Sonata Cantata said…
"တို႔ပိုင္တဲ့ေျမ" ေလး တမင္ျဖဳတ္ထားခဲ့တာလားဟင္
Taungoo said…
ျပည္ေထာင္စုကို အသက္ေပးလို႔
တို႔ကာကြယ္မေလ။
ဒါ တို႔ျပည္ ဒါ တို႔ေျမ
တို႔ပိုင္နက္ေျမ။
တို႔ျပည္ တုိ႔ေျမ
အက်ိဳးကို ညီညာစြာတို႔တစ္ေတြ.................
Moe Cho Thinn said…
ဒါ တုိ႔ျပည္၊ တုိ႔ေျမ အက်ိဳးကို
ညီညာစြာ တုိ႔တစ္ေတြ
ထမ္းေဆာင္ပါစုိ႔ေလ
တုိ႔ တာ၀န္ေပ
အဖိုးတန္ ေျမ...

ဒီေနာက္ဆုံးပိုဒ္ အႀကိဳက္ဆုံးပဲ မမသိဂီ ၤ။
ညီညာစြာ တို႔တေတြ၊ ထမ္းေဆာင္ပါစို႔ေလ တဲ႔။
တိုင္းျပည္ထဲ ေနတုန္းက သိပ္မသိသာဘူး.. ခုက်ေတာ့ အဲ့ဒီသီခ်င္းၾကားရင္ ၾကက္သီးထ မ်က္ရည္က်ျပီးမွပဲ အျမဲဆိုႏိုင္တယ္..။
ATN said…
ႏိုင္ငံေတာ္ သီခ်င္းေတာင္ ေက်ာင္းေတြမွာ ေျခဆင္းကို ျဖဳတ္ထားျပီး ဆိုေနရတဲ့ ႏိုင္ငံမွာ တရားမွ်တျခင္းေတြ မရွိခဲ့တာ ရာစုႏွစ္ တ၀က္ေတာင္ ျပည့္ေတာ့မွာပါ မသိဂၤ ီေရ႕...
သက္ေဝ said…
အမွန္အတိုင္းေျပာရရင္ အခါအခြင့္မသင့္တာနဲ႕ မဆိုျဖစ္တာ ၾကာပါၿပီ။ အခုေတာ့ အသံထြက္ၿပီး ဆိုၾကည့္တာ အဆံုးအထိဆိုလို႕ မရခဲ့ဖူး...
အသံေတြ တိုးတိမ္ဝင္ၿပီး ေပ်ာက္သြားၾကတယ္...။
အရမ္း ဝမ္းနည္းစရာေကာင္းတာပဲေနာ္...
အဲဒီ သီခ်င္း အဆံုးေရာက္ရင္ ဆက္ဆုိရတာက ေတာ့

မင္ဂလာပါ ဆရာမ ဆုိတဲ့ နုတ္ဆက္သံေလးပါ။ ငယ္ငယ္တုန္းကေပ့ါေနာ္

Popular posts from this blog

၁၁၂၇

ဘဝမှာ အခက်ခဲဆုံး အချိန်တွေကို ကျော်ဖြတ်နေရသလိုပါပဲ.... အားလုံးက ခက်ခဲနေကြတဲ့ကြားထဲ ကိုယ်က ထူးပြီး ခက်ခဲနေတာတော့ မဟုတ်ဘူးပေါ့.....ပတ်ဝန်းကျင်လိုက်ကြီး ခက်ခဲကြပ်တည်းနေကြတာ....အစစ အရာရာပေါ့လေ... ကိုယ်လည်း စိတ်ထဲ အဆင်ပြေမနေဘူး.... နေရတာလည်း လဟုတာ၊ မုဒုတာ ဖြစ်မနေဘူး... အရင်ကလို စိတ်ထဲရှိသမျှ ရေးချနိုင်တဲ့ blog ခေတ်ကို ပြန်လွမ်းလို့ ပြန်လာခဲ့တယ် ဆိုပါေတာ့.... မနေ့...အဲ...ဟို တနေ့လောက်က စပြီး Netflix က ကိုးရီးယားဇာတ်လမ်းတွဲ တခု ကြည့်ဖြစ်တယ်.... ပုံမှန်ဆို တညထဲနဲ့ အကုန်ကြည့်တတ်ပေမဲ့...အဲဒီ့ကားလေးကိုတော့ နားနားပြီး ကြည့်ရတယ်... ပြောရမယ်ဆိုရင် စိတ်ကို ဘယ်နားထားရမှန်းမသိလို့ အချိန်ဖြုန်းနေတဲ့ သဘောပါပဲ... ကိုယ်က ငယ်ငယ်ကတည်းက တက္ကသိုလ်ဘုန်းနိုင် ရဲ့ စာအုပ်တွေဖတ်ပြီး စိတ်ပညာကို  စိတ်ဝင်စားလို့ တက္ကသိုလ်ဝင်ခွင့်တင်တော့ ကိုယ်တိုင်မတင်လိုက်ရဘူး...ဖေဖေပဲ တင်ပေးတာထင်ရဲ့... ပထမ၊ ဒုတိယ၊ တတိယ ဦးစားပေးတွေက သိတဲ့အတိုင်း ဆေး၊ စက်မှုု အီကို၊ ပြီးရင် စိတ်ပညာ လို့ လျှောက်ထားဖြစ်ခဲ့တယ်... အခု အမှတ်တမဲ့ ကြည့်မိတဲ့ ကိုရီးယားကားလေးက တက္ကသိုလ်ဆေးရုံတခု ရဲ့ စိတ်ကျန်းမာရေး unit တခုက သူနာပြုဆရာမလေးကို အခြေခံတဲ့ ဇာတ်လမ်

ဥယ်ာဥ္ေတာ္ထဲက သရက္သီး ငတက္ျပား ..အပိုင္း (၂) (K-မမ ေရးသည္)

တဲြလဲရယ္ ေနပါဦး.. (ပံုေလးကို ဒီကယူပါသည္) “ ဟိတ္ေကာင္ .... မင္းထမီကို ခါးေတာင္းက်ဳိက္လိုက္.. ..ဒီထိုင္ခံုကို ငါ နံရံမွီထားေပးမယ္။ ထိုင္ခံုေဘာင္ကေန ေနာက္မွီတန္းေပၚကိုလွမ္း။ လက္ႏွစ္ဖက္က အဲဒီ သံဇကာကိုဆြဲ။ ဟိတ္ေကာင္ ..... မွန္ေစာင္းနဲ႔ လြတ္တဲ့ေနရာကို ေျပာတာ။ မင္းလက္ေတာ့ မွန္ရွေတာ့မွာပဲ။ ေအး.... ဟုတ္ၿပီ အဲဒီလို ခဏခိုထား။ င ါဒီျပတင္းေပါက္ကို ၿမဲၿမဲကိုင္ထားမယ္။ ညာေျခေထာက္က ျပတင္းေပါက္ေဘာင္ေပၚကို လွမ္းနင္း။ နင္း .....ရဲရဲသာနင္း။ ျပဳတ္က်ရံုအျပင္ ဘာမွမျဖစ္ဘူး။ ဘယ္ေျခေထာက္က တလွမ္းတက္။ ေအး .... ညာေျခေထာက္က ေခါင္းမိုးေပၚခ်။ ညာလက္က ေခါင္ခ်ဳပ္သစ္ကိုဆြဲ။ ဘယ္ေျခကိုပါ တခါတည္း ေခါင္းမိုးေပၚခ်။ ေအး.... ဟုတ္ၿပီ။ ေရာ့ .....ဝါးလံုး။ ဟိတ္ဟိတ္..... အဲဒီအလယ္ေလာက္မွာပဲေန။ ဆက္မဆင္းနဲ႔။ ေတာ္ၾကာ ေခါင္းမိုးေပၚက ျပဳတ္က်ေနလို႔ ေက်ာ္မေကာင္း ၾကားမေကာင္းေတြ ျဖစ္ေနအံုးမယ္။ ဟူး …… နင့္ကိုေျပာရတာ ေမာလိုက္တာ။” ဒုန္း .. ဒုန္း .. ဒ ေရာ … ဘုတ္။ ( ဒုန္း = သရက္သီး ေခါင္မိုးေပၚသို႔ ပထမက်သံ၊ ဒုန္း = ေနာက္တဆင့္ခုန္သံ၊ ဒ ေရာ = သရက္သီး သြပ္ျပားေပၚလိမ့္သံ။ ဘုတ္ = သရက္သီးေျမႀကီးေပၚက်သံ ) “ ဟာ .... ဟိတ္ေကာင္ .... ေခါင္းမိုးနဲ႔ လြတ

မမာက်န္းသူမ်ားအေၾကာင္း။

  ကားေတြ မီးပြိဳင့္မိေနတုန္း လမ္းေဘးမွာ အေပါစား  စကတ္တုိ ညစ္ထပ္ထပ္ေလးနဲ႔ ေမာ္ဒယ္ေလးတစ္ေယာက္လုိ လမ္းေလွ်ာက္သြားတဲ့ အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္... တခုခု လဲြေနသလားလုိ႔....ေသေသခ်ာခ်ာ ၾကည့္မိလုိ္က္ပါတယ္.... စိတ္မေကာင္းစရာ...ဆံပင္ျဖဴျဖဴ အေရေတြတြန္႔လို႔...သူ႔ပံုစံကေတာ႔ တကယ့္ကို ေမာ္ဒယ္ေလးတစ္ေယာက္ cat  walk ေလွ်ာက္သလို  confidence အျပည့္နဲ႔..... ေနာက္တစ္ေယာက္ကေတာ့ ေနပူက်ဲက်ဲထဲမွာ အထပ္ထပ္ ထပ္ထားေသာ အ၀တ္အစားမ်ားက ရာသီစံု အ၀တ္စံု...၀က္၀ံႀကီး တစ္ေကာင္စာေလာက္ ျဖစ္လာတဲ႔  အ၀တ္ထုပ္ၾကားက ခပ္ပိန္ပိန္္ကိုယ္လံုးနဲ႔.... သည္ၾကားထဲ သယ္လာတဲ႔ ဘူးစုတ္ ခြက္စုတ္ ပုလင္းစုတ္ေတြနဲ႔ ကိုယ္႔ကိုယ္ေတာင္ မလဲျပိဳေအာင္ အနုိင္နုိင္ထိန္းရင္မနုိင္.... သူ႔ၾကည္႔ၿပီး ကိုယ္ေတာင္ စိတ္အုိက္ေနာက္ရႈပ္သြားမိရဲ႕။   ဓာတ္ဆီဆုိ္င္မွာ ဆီလာထည္႔တုိင္း  လမ္းလယ္ေခါင္က  ကြန္ကရစ္တံုးေတြကို သူမရဲ႕ ၾကယ္ျမင္လျမင္ နန္းေတာ္ထဲက  အေဆာင္ေတာ္လုိ  သေဘာထား။ အ၀တ္ပိုင္းေလးခင္းလို႔...သူ႔ဆီမွာ  ပလပ္စတစ္ ျခင္းေတာင္းတစ္လံုးေတာ့ ျမင္တယ္.. တခါတေလလည္း ေခါင္းၿမီးၿခံဳၿပီး..ေစာေစာစီးစီး အိပ္တတ္တယ္..သိပ္ခ်မ္းတဲ႔ ရာသီမ်ိဳးေတြမွာေတာင္  သူ ဒီလုိပဲ..စိတ္ခ်လက္ခ် လံုျခံဳစြာ အိ