Skip to main content

Open Your Eyes, Open Your Mind!

ဒီမ်က္လံုးေတြေၾကာင့္ ရင္ခုန္ခဲ့ရဖူးတယ္။
ဒီမ်က္လံုးေတြေၾကာင့္ တိတ္တိတ္ၾကိတ္ငုိ ေမွ်ာ္လင့္ခဲ့ရဖူးတယ္။
ဒီမ်က္လံုးေတြေၾကာင့္ပဲ ေပ်ာ္ရႊင္ၾကည္နူး ....အားလ ံုးကို ေမ့ပစ္ခဲ့လိုက္ဖူးတယ္။
ဒီမ်က္လံုးေတြေၾကာင့္ပဲ စိတ္ဆိုး စိတ္တို ေဒါသျဖစ္ခဲ့ဖူးတယ္။
ဒီမ်က္လံုးေတြေၾကာင့္ပဲ အားအင္ျပည့္ျဖိဳး ဘ၀ ပီျပင္ခဲ့ဖူးတယ္။
ဒီမ်က္လံုးေတြေၾကာင့္ပဲ တြယ္တာတပ္မက္ မခြာရက္ျဖစ္ေနခဲ့ရတယ္။
ဒီမ်က္လံုးေတြေၾကာင့္ပဲ နာက်င္သနား ၀မ္းနည္းခဲ့ရတယ္။

ဘာေၾကာင့္ပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ ဘာအတြက္ပဲ ျဖစ္ျဖစ္...
က်မ ၀မ္းသာ၀မ္းနည္း ရင္ကဲြသြားပါေစ။
ေက်းဇူးျပဳျပီး အဲဒီမ်က္၀န္းအစံုကို ေရွာင္ေသြလႊဲဖယ္မထားလိုက္ပါနဲ႔။
ဖုံးကြယ္သို္၀ွက္မထားလိုက္ပါနဲ႔ေနာ္....

ဖြင့္ေျပာေလ့မရွိတဲ့ ခ်စ္သူရဲ႕ ရင္တြင္းစကားေတြကို ၾကားရဖို႔
မ်က္လံုးဖြင့္ျပီး က်မကို ၾကည့္ေနဖို႔ေတာ့ လိုလိမ့္မယ္ေနာ္။

Comments

Ko Nge said…
To May Lay,

seeing is believing,

keeping quiet is respecting,

understanding is accepting,

loving is forgiving,

amazing is your correct translation.

Finally, Integrity is Completeness.

And It is ..... You.


Yours,

Ko Nge



For your eye only

Popular posts from this blog

မနေ့က ဘာရယ်မဟုတ် တီဗွီရှေ့ ထိုင်ရင်း Sister's keeper ဆိုတဲ့ ရုပ်ရှင်လေး ကြည့်မိခဲ့တယ်။ ကင်ဆာဝေဒနာသည် သမီးကြီးအတွက် မိသားစုဝင်တွေ အားလုံး ကူညီပေးဆပ်ခဲ့ကြပုံတွေ.. မိခင်တယောက်အနေနဲ့ သမီးအသက်ကို ဆွဲဆန့်ဖို့ပဲ မျှော်လင့်ချက်တွေနဲ့ တခြား ဘယ်သူ့က်ုမှ ဘယ်အရာက်ုမှ ထည့်မတွက်တော့တဲ့ ပြင်းပြထက်သန်တဲ့ ဆန္ဒ... နောက်ဆုံး ကာယကံရှင် သမီးက သူ့တွက် ထိခိုက်ပေးဆပ်ခဲ့ကြတဲ့ မိသားစုတွေအပေါ် ကျေးဇူးတင်အားနာရင်း သူ့ကို လွှတ်ပေးလိုက်ဖို့သာ တောင်းဆိုလာတော့တယ်.. ဆက်စပ်ရင်း ပုံ့လေးကို သတိရမိတယ်... ဘဝတွေ..... ဒီနေ့မနက် သမီးသူငယ်ချင်းရဲ့ အမေ အသုဘ လိုက်ပို့ဖြစ်တယ်။ သိပ်ထက်မြက် ဖြတ်လတ် သွက်လက်တဲ့လအမျိုးသမီးပေါ့... အနာဂတ်ကောင်းတွေ (သူ့အတွက်သာမက) အသိုင်းအဝိုင်းကိုပါ မျှဝေမြှင့်တင်ပေးနေတဲ့ အမျိုးသမီး... ကလေးတွေနဲ့ ပတ်သက်ပြီး မျက်မှန်းတန်း သိကြရုံဆိုပေမယ့် သူ့ရဲ့ ထက်မြက်သွက်လက်တာတွေကို သဘောကျ အားကျခဲ့တယ်... inner က လာတဲ့ စိတ်အားတက်ကြွ ယုံကြည်လှုပ်ရှားမှုတွေ....  သာယာလှပတဲ့ မိသားစုဘဝလေးရယ်...အဲဒီလိုပဲ ကြည့်နေရင်းနဲ့ သမီးငယ်က သူ့သူငယ်ချင်းမေမေမှာ အဆုတ်ကင်ဆာဖြစ်နေတယ်ဆိုတဲ့ သတင်းကြားတော့ ... ကိုယ် သိခဲ့တဲ့ ကျန်းမာရေးလိုက်...

တို႔မ်ားလည္း က ဖူးပါတယ္..

 ဒီေန႔  ခ်ိဳသင္းရဲ႕ သူငယ္ခ်င္း အိအိ နဲ႔ ကၾကတဲ႔ အေၾကာင္းဖတ္ၿပီးေတာ႔ ကိုယ္႔ရဲ႕ အနုပညာ အကဘက္မွာ ဘယ္ေလာက္မ်ား ပါရမီပါလုိက္သလဲဆုိတာ သူငယ္ခ်င္း ညီအစ္မေတြကို အမွတ္တရအျဖစ္  လက္တုိ႔ၿပီး ၾကြားခ်င္လုိ႔ တင္လုိက္တာပါ..  : P     အဲဒီပံုေလးေတြက က်မ မူၾကိဳတက္တုန္းက ေက်ာင္းကပဲြမွာ ကခဲ႔တဲ႔ပံုေလးေတြပါ... ဘယ္ပံုကေတာ႔ က်မပါလုိ႔ ေျပာျပစရာ မလုိဘူး ထင္ပါရဲ႕ေနာ္.. သူမ်ားေတြနဲ႔ မတူ..တမူထူးျခားတဲ႔ ကကြက္နဲ႔ေလ..။ လက္ခ်ိဳးတာမ်ား လြယ္တယ္မွတ္လို႔...တကယ္ဆုိ ယာဥ္ထိ္န္းရဲေမ လုပ္သင္႔တာေနာ္... ကိုယ္မွားလည္း ခပ္တည္တည္ပဲ.. ေဘးမၾကည္႔ လုိက္မညွိပဲ ေနတတ္တာကေတာ႔ ငယ္ငယ္ထဲကပဲ...။

အမွတ္တရ...

၁၉၈၈-ခုနွစ္ရဲ႕ မတ္လ ၁၁-ရက္ေန႔... အဲဒီေန႔က ၾကိဳ႕ကုန္းက ရန္ကုန္ စက္မႈတကၠသိုလ္၀င္းထဲမွာ  စည္ကားေနၾကတယ္ေလ..။ စုေပါင္း ေသြးလွဴပဲြ ရွိတာကိုး။ ေက်ာင္းသူ ေက်ာင္းသားေတြလည္း စိတ္အားထက္သန္စြာ ကိုယ္႔ေသြးေတြကို ေပးလွဴခဲ႔ၾကတယ္..။  (အဲဒီေန႔ ေသြးလွဴပဲြကေတာ႔ ၀မ္းေျမာက္စြာနဲ႔ေပါ႔...) က်မလည္း ေသြးလွဴဖို႔ ရည္စူးထားခဲ႔လို႔  အဲဒီ အလွဴပဲြ ၀င္ႏဲႊခြင္႔ၾကံဳခဲ႔ေသးပါတယ္.... အဲဒါ ပထမဆံုးအၾကိမ္နဲ႔ ေနာက္ဆံုးအႀကိမ္မ်ားေတာင္ ျဖစ္မလားမသိ...။ ၿပီးေတာ႔ ေသြးလွဴရွင္တံဆိပ္ေလးတစ္ခုရယ္.. ေသြးလွဴမွတ္တမ္းကဒ္ေလးရယ္.. ၾကက္ဥျပဳတ္ေလး တစ္လံုးရတာေတာ႔ မွတ္မိေနခဲ႔တယ္...။ ၿပီးေတာ႔ အဲဒီ ေသြးလွဴရွင္တံဆိပ္ကေလးကို တစံုတေယာက္ကို ေမြးေန႔လက္ေဆာင္အျဖစ္ ေပးခဲ႔လုိက္တယ္... အဲဒီေန႔က သူ႔ ေမြးေန႔ပါ.....။ သူ႔ေမြးေန႔မွာ ကိုယ္ရည္စူးလွဴျဖစ္ခဲ႔တဲ႔ ေသြးအလွဴဟာ  လုိအပ္ေနတဲ႔ တစ္စံုတစ္ေယာက္အတြက္ အေထာက္အကူျဖစ္ခဲ႔ရင္.. သူေရာ ကုိယ္႔အတြက္ပါ မြန္ျမတ္တဲ႔ အလွဴျဖစ္ေစဖုိ႔ပါ...။ ေသြးလွဴၿပီးၿပီးခ်င္းပဲ  ရန္ကုန္ကေန  မိဘေတြရွိတဲ႔ ပဲခူးကို လုိင္းကားနဲ႔ ျပန္လာေတာ႔ ေခါင္းေတြ  တအားမူးေနလို႔ မရပ္နုိင္ပဲ အတူလုိက္လာတဲ႔ သူငယ္ခ်င္းရဲ႕ လက္ကိ...